با توجه به اینکه این روزها دنیای بازیهای ویدیویی پر شده است از تعداد بسیار زیادی عناوین شوتر و اکشن و بتل رویال، خلاقیت و داشتن ایدهی نو برای ساخت بازی بسیار مهمتر از قبل به نظر میرسد. یوبیسافت جزو شرکتهایی است که در سالهای اخیر به شدت از لحاظ خلاقیت دچار مشکل شده است و تقریبا تمام بازیهایش با ایدههای مشابه و روند تکراری به بازار عرضه میشوند. اما طی یک یا دو سال اخیر شاهد ورود ایدههای جدید به فرنچایزهای قدیمی و جدید هستیم. یکی از جدیدترین دستپختهای این شرکت که حاصل همین ایدههای نو به نظر می رسد، بازی Riders Republic است. با ما در بررسی بتای خصوصی بازی همراه باشید.
وجود ایده و خلاقیت در بازیهای امروزی بسیار مهم و ضروری است اما شرط کافی برای موفقیت یک اثر نیست. ایدهای که قرار است بازی را از دیگر عناوین موجود متمایز کند باید پخته و پرداخت شده باشد تا بتواند یک پل ارتباطی قوی بین گیم و گیمر ایجاد کند.
بازی Riders Republic سعی داشته تا با دست گذاشتن بر روی ایدههای کمتر استفاده شده در دنیای بازیهای کامپیوتری طرفدارانی برای خود دست و پا کند.
کلیت بازی به این صورت است که شما در نقش یک نوجوان جویای نام وارد یک فستیوال و کمپ میشوید و در شاخههای مختلف ورزشی به رقابت با دیگران می پردازید. همانند اکثر بازیهای یوبیسافت، این عنوان نیز تقریبا جهان باز بوده و ایونتهای مختلف در سرتاسر نقشه وجود دارند که میتوانید در آنها شرکت کرده و به رقابت با بقیه بپردازید.
دسترسی به Career mode سه شاخهی دوچرخه سواری، اسنوبورد و ورزشهای هوایی مانند راکت وینگ در این بتای خصوصی ممکن است. البته در کنار اینها شما میتوانید به صورت محدودتر وسایل دیگر را نیز تست کنید. دوچرخه سواری که بیشترین فعالیت ممکن را شامل میشود در ابتدا جذاب و متفاوت به نظر میرسد اما بعد از مدتی هیجان خود را از دست میدهد. خب کاملا طبیعی است که مسابقه دادن با وسایلی مانند ماشین یا موتور به مراتب برای ریسینگ بازها جذابتر است. حال این که توسعه دهندگان چگونه میتوانند همیشه بازی را در سطح جذاب نگه دارند چالشی بزرگ خواهد بود.
ورزش های هوایی مانند راکت وینگ شاید جذابترین وسایل مسابقهای در بازی باشند. حس پرواز با آنها در کمتر بازی دیگری وجود دارد و احساس بتمن گونهای به آدم دست میدهد! اسنوبوردها چندان ابزار غریبهای با دنیای بازیها نیستند. در بازیهایی مانند سری Tony Hawk بارها از این وسیله به بهترین و کاملترین شکل ممکن استفاده کردهایم.
در حالت کلی علی رغم اینکه حضور وسایلی مانند دوچرخه و اسنوبورد یا حتی راکت وینگ در نگاه اول جذاب به نظر میرسد، اما آنقدری که بتوانند گیمر را عاشق خود کنند نیستند و احتمالا در مدت کوتاهی جذابیت خود را از دست میدهند. مگر آنکه یوبیسافت برنامهی ویژهای برای افزودن محتوا به این اثر را داشته باشد. آنلاک شدن تعدادی اسکین و رنگ جدید برای یک دوچرخه قطعا محتوا محسوب نمی شود.
مشکل اساسی که من در گیمپلی بازی مشاهده میکنم، کم عمق بودن و سطحی بودن آن است. درست است که Riders Republic یک بازی آرکید و مفرح خواهد بود و نیازی به شبیه سازی دقیق ندارد اما وجود یک گیمپلی عمیق در هر وسیلهی نقلیه، میتوانست تعداد بسیار بیشتری از گیمرها را به آن وفادار کند. متاسفانه یوبیسافت بازهم بیشتر تمرکز خود را بر روی کمیت قرار داده و احتمالا در نسخهی نهایی شاهد تعداد زیادی وسیله برای مسابقه خواهیم بود که البته از عمق گیمپلی سطحی برخوردار هستند.
در دوچرخه سواری شما میتوانید با گرفتن R2 پدال بزنید و با L1 نیز برای تایم محدود سرعت پدال زدنتان را بیشتر کنید. البته حرکتهای نمایشی در هوا را هم به اینها اضافه کنید. هرچند که این حرکتها به چند مورد ساده خلاصه میشوند و اصلا انتظار یک Tony Hawk’s Pro Skater نداشته باشید!
البته حالت های مختلف مانند Mass Races میتوانند جذابیت بازی را چند برابر کنند. مسابقه دادن در قالب تعداد بسیار زیادی گیمر قطعا جذابیتهای فراوانی خواهد داشت. متاسفانه در حین انجام مسابقات به ویزه با دوچرخه، باگهای ویرانگری در بازی مشاهده میشود. به طور مثال چندین بار مسابقه برای من شروع نشد و در حالی که همهی رقبا شروع به حرکت کردند، من ایستاده بودم و داشتم تشوبقشان میکردم! جالب است که در آن لحظه هیچ دکمهای کار نمیکرد و تنها راه، خروج از بازی بود.
مشکل دیگری که چندین بار با آن مواجه شدم گیر کردن دوچرخه در زمین و در و دیوار بود. این مشکل معمولا زمانی پیش میآمد که لحظهای وارد قسمت خاکی کنار جاده شدم و همین کافی بود تا یکی از تایرهایم در زمبن فرو برود! البته این را باید در نظر داشته باشیم که بازی همچنان در حال توسعه است و به احتمال زیاد تا روز عرضه این مشکلات برطرف شود.
با توجه به این که این بررسی بر روی کنسول پلی استیشن ۵ انجام شده بهتر است به این نکته نیز اشاره کنم که خبری از استفاده از قابلیتهای دوال سنس نبود. درحالی که انتظار میرفت حداقل از هاپتیک فیدبک استفادهی قابل توجهی شود.
از بعد گرافیکی بازی همانند یک بازی خوب نسل هشتمی به نظر میرسد و خبری از جلوههای بصری سنگین و پیشرفتهی نسل نهمی در آن نیست. البته از بعد هنری طراحی بازی قابل قبول است و یوبیسافت بازهم نشان داده که در خلق دنیاهای زیبا کارش را بلد است.
اینطور که به نظر میرسد بازی Riders Republic قرار است به مدت طولانی پشتیبانی شود و برخی المانهای سرویس محور بودن به صورت جزیی در آن دیده میشود. ساخت یک بازی ورزشی برای ورزشهایی چون فوتبال یا بسکتبال کار راحتی است چون به هر نحو طرفداران خود را دارند و هیچگاه هم فروکش نمیکند. اما برای دوچرخه سواری یا ورزشهای زمستانی اوضاع کمی متفاوت است و باید به قدری محتوای هیجانانگیز و ماپهای متنوع در بازی در دسترس باشد که گیمرها بعد از مدت کوتاهی از تجربهی آن خسته نشوند.
در نهایت Riders Republic برای اینکه تبدیل به اثری پرطرفدار و مهم تر از آن ماندگار شود، نیاز به تنوع و گسترش بیشتری دارد و با توجه به این که یک بازی رقابتی آنلاین است، سازندگان باید بیشترین زمان برای پولیش را صرف بازی کنند.