انتشار تازهترین عنوان کپکام یعنی بازی Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin روی کنسول نسل هشتم آن هم در نسل نهم از جمله اتفاقاتی است که در اوج عجیب بودن مجبور به قبول کردن آن نیز هستیم. با بررسی جدیدترین ریمستر منتشر شده از کپکام در گیم پالت همراه ما باشید.
به اواخر نسل نهم از بازیهای ویدئویی نزدیک میشویم اما هنوز رنگ و بوی نسل هشتم در فضای کنونی صنعت گیم باقی مانده است. به حد کافی راجب این موضوع و اثرات منفی و مثبت این جریان در طول چند سال اخیر صحبتها شده است و در این مقاله دیگر رمقی برای تحلیل این وضعیت باقینمانده است. کپکام از جمله ناشرانی است که در چند سال اخیر در زمینه بازسازی عناوین خودش، گوی سبقت را از بقیه شرکتها ربوده است و با وجود این که در این زمینه از نظر کیفیت عملکرد بسیار خوبی داشته اما در لابهلای عناوین بازنشر شده خودش، هستند بازیهایی که کیفیت قابل قبولی ندارند و صرفا جنبه اقتصادی ماجرا در دید قرار گرفته است.
تازهترین عنوان منتشر شده از این کمپانی یعنی بازی Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin از جمله همین موارد است که انتشار آن روی کنسول نسل هشتم آن هم در نسل نهم از جمله اتفاقاتی است که در اوج عجیب بودن مجبور به قبول کردن آن نیز هستیم. با بررسی جدیدترین ریمستر منتشر شده از کپکام در گیم پالت همراه ما باشید.
بازی Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin یک بازی ماجراجویی نقشآفرینی است که نسخه اصلی از آن دو سال پیش روی کنسول دستی نینتندو سوییچ منتشر شد و حال بعد از گذشت دو سال کمپانی کپکام اعلام کرد که یک نسخه ریمستر از این بازی روی کنسول PS4 و پلتفورم PC منتشر خواهد شد. اگر از جمله مخاطبین کهنهکار باشید حتما با سری بازیهای «مانستر هانتر» Monster Hunter آشنا هستید. مجموعه بازیهای مانستر هانتر یکی از محبوبترین و البته پرفروشترین بازیهای کمپانی کپکام به حساب میآید که همین امر باعث شده تا این عنوان به یکی از مهرههای اصلی و با اهمیت این کمپانی تبدیل شود.
اساس و هسته اصلی گیمپلی در این مجموعه روی اکشن سریع و مبارزات همزمان پایهریزی شده است اما در جدیدترین نسخه از ین مجموعه که به شکلی به عنوان یک نسخه فرعی نیز از آن یاد میشود، اساس گیم پلی تغییر پیدا کرده و ما در Wings of Ruin شاهد مبارزات نوبتی هستیم. طبق روال ژاپنیها که علاقه بسیاری به این نوع از بازیها دارند حال این سبک از مبارزات را وارد سری مانتسر هانتر کردهاند و اگر از عناوین مشابهی در این سبک به مانند سری فاینال فانتزی لذت برده باشید حتما از این بازی هم لذت خواهید برد.
با وجود این که هسته اصلی مبارزات در Wings of Ruin نوبتی است اما ریزهکاریهای جزئی در هسته گیمپلی وجود دارد که باعث شده تا Wings of Ruin نه تنها متفاوت از نسخههای اصلی باشد بلکه در میان همسبکهای خودش نیز متمایز ظاهر شود. در واقع میخواهیم راجب مهمترین و البته بهترین بخش بازی یعنی گیمپلی آن صحبت کنیم. اگر بخواهیم بازی بازی Monster Hunter Stories 2 را به چند قسمت برای بررسی تقسیم کنیم، گیمپلی به تنهایی بار بازی را به دوش کشیده و بازی را زنده نگه داشته است.
هسته اصلی مبارزات با وجود این که نوبتی هستند اما از یک اصول خاص که در ظاهر ساده اما در عمل پیچیده و حساس نیز است پیروی میکند، آن هم اصول سنگ کاغذ قیچی است. شیوه مبارزات در تک تک موارد به مانند بازیهای نوبتی، آشنا و تست شده است اما در اینجا ما باید به یک اصل دقت داشته باشیم و آن هم نحوه مبارزه خودمان و دشمن مقابلمان است. اجازه بدهید در پاراگراف بعدی دقیقتر این بخش را توضیح بدهم.
مثلث -سنگ کاغذ و قیچی- ترتیبی است که دقیقا در وسط مبارزه و قبل از انجام حرکت باید از روی احتمال انجامش بدیم. تمامی ضربات ما به سه حالت زده میشود، قدرتی، تکنیکی و سرعتی، این سه حالت قبل از حمله ما باید انتخاب شود و هر کدام آسیب مخصوص به خودش را روی دشمن میگذارد. حال همین بخش به دو حالت دیگر تقسیم میشود. اولی به این شکل که ما باید تاکتیک حرکت حریف را نیز ببینیم یا حدس بزنیم. ببینیم از این لحاظ که بعضی از دشمنان (که همگی مانستر یا دایناسور هستند) تکنیکشان قبل از حمله مشخص است و ما میتوانیم حالت ضد حمله آنها را اتخاذ کنیم اما حدس بزنیم از این حیث که در اینجا نوع تکنیک از طرف دشمن مشخص نیست و ما باید از روی بخت و اقبال یکی از سه حالت را انتخاب کنیم.
تمامی این موارد در لحظه و قبل از هر حمله در حال تغییر است و با آزمون و خطا و سنجش موقعیتی که دشمن در آن قرار دارد باید حملات و حرکات بعدی خودمان را انتخاب کنیم. ممکن است شما حالت قدرت را برای حمله انتخاب کنید در صورتی که دشمن روبرو با حالت تکنیک جواب شما را بدهد یا حتی برعکس. این اتفاقات در طول چند دقیقه و صورت پشت سر هم صورت میگیرید که مسئله مرگ و زندگی ما و دشمن به آن بستگی دارد.
شاید در ابتدا سیستم و قلق کار کمی پیچیده به نظر برسد اما به مرور و با پیشروی در بازی شرایطی به وجود خواهد آمد که بازی در قسمت گیمپلی و در قسمت مبارزات لذت بخش و سرگرم کننده خواهد شد. باید دقت داشته باشیم که به مانند یک بازی شطرنج مهرهها را خوب و در زمان درست کنار هم قرار بدهیم. منظور از مهره این است که ما در کنار تواناییها و سلاحهایی که در طول بازی به دست آورده و ارتقا خواهیم داد، دوستانی همراه خود خواهیم داشت که به همدیگر در میدان نبرد کمک خواهیم کرد. مهمترین همراه ما مانسترهایی هستند که در طول بازی به شکلهای مختلف آنها را پیدا میکنیم.
مهمترین حالت زمانی است که ما تخمهای دایناسورهای مختلف را پیدا کرده به پایگاه یا مقر اصلی خودمان میبریم و در آنجا دایناسورهایی که از تخم در میآیند را پرورش داده و به عنوان دوست و همرزم با خود همراه میکنیم. ما کنترل کاملی روی مانستر همراه خود چه در میدان نبرد و چه در حالتهای عادی خواهیم داشت اما دو همراه دیگر نیز با ما خواهند آمد که آنها به صورت هوش مصنوعی و خود مختار در کنار ما به مبارزه خواهند پرداخت. خوشبختانه وجود این دوستان گرامی در خیلی از مواقع کمک حال ما است و برخلاف عناوین مشابهی همچون فاینال فانتزی که ما کنترل همه شخصیتهای حین مبارزه را در اختیار داریم، اینجا دو شخصیت همراه ما تحت نظر هوشمصنوعی همراه ما خواهند بود.
بخش بزرگی از لذت بازی روی مبارزات پیدا شده است و تیم سازنده تمام تمرکز خودشان را روی همین بخش قرار دادهاند. Wings of Ruin از همین نظر تغییرات اساسی و مثبتی نسبت به بازی Monster Hunter Stories داشته است. اما اندک ایراداتی در درون آن وجود دارد که به روند بازی آسیب وارد کرده است. مهمترین نکته طولانی شدن مبارزات با دشمنان سرسختی است که از بین بردن آنها زمان زیادی را میطلبد.
این اتفاق به خودی خود بد نیست اما اکثر دشمنان در تمام طول مبارزه فقط در یک حالت مبارزه میکنند و ما مجبور هستیم یک سیر تکراری از فرم مبارزات راانجام دهیم. البته هستند اندک دایناسورهایی که حالتهای مبارزه خود را تغییر میدهند و به همان نسبت ما نیز مجبوریم استراتژی خودمان را تغییر دهیم اما با این وجود در تمام مدت مبارزه شکل مبارزات حالتی تکراری و خسته کننده به مخاطب منتقل میکنند. از طرفی نوع سیستم کسب درآمد یا کسب پول رایج در بازی به شکلی است که کفاف هزینههای ارتقا یا خرید آیتمهای مختلف را به ما نمیدهد و ما مجبور هستیم در لولهای پایین تن به مبارزات سخت بدهیم.
تا به اینجا از سیستم مبارزات در گیمپلی بازی Monster Hunter Stories 2 صحبت کردیم، اگر تنها طولانی و تکراری شدن مبارزات را کناربگذاریم میشود گفت که بهترین قسمت بازی همین بخش مبارزات آن است. اما گیمپلی به واسطه نقشآفرین شدن بازی مشخصههای دیگری دارد. برای این که بتوانیم مانسترهای زیادی همراه خود داشته باشیم باید تخم آنها را پیدا کنیم که این قسمت به نسبت وسعت کمی که بازی دارد و تعداد زیادی که در همین وسعت کم پراکنده شده است، تا حدودی چالش بازی را تحت تاثیر قرار داده و به مرور به یک کار تکراری تبدیل میشود. خوشبختانه به دلیل وجود امکان ترکیب کردن قابلیتهای مختلف در مانسترها ما میتوانیم از این امکان استفاده کرده و تیم خودمان را قدرتمندتر کنیم. آیتمهای بسیار زیاید در طول بازی قبل و بعد از مبارزه کسب میکنیم.
هر آیتم مورد استفاده مخصوص به خودش را دارد که متاسافنه اکثر آنها استفاده نمیشوند و از طرفی سیستم دریافت پول در بازی به سختی و بسیار عجیب است. مهم نیست چقدر دشمن بکشید و به چه شکلی آنها را از بین ببرید، با وجود این که Xp مورد نیاز برای ارتقای سطح یا لول کسب خواهید کرد اما بخش عمدهای از پول مورد نیاز از طریق فروش قطعات و آیتمهای گران قیمت است که به دست میآید و همین امر روند لولآپ کردن را کمی سخت کرده است.
بازی شروع بسیار کندی دارد و این روند کند چند ساعت ابتدایی بازی نیز به درازا میکشد. همین امرممکن است باعث شود بسیاری از مخاطبان از ادامه بازی مایوس شوند. اما بعد از گذراندن چند ساعت ابتدایی بازی روی غلتک میافتد و میتوان گفت که روایت داستانی تا حدودی بال و پر میگیرد. امکان شخصیسازی از همان ابتدای بازی وجود دارد و به مرور با جمعآوری آیتمها و پول رایج در بازی میتوانیم مهارتها و امکانات خودمان را ارتقا داده یا خرید و فروش انجام بدهیم. داستان بازی از همان ابتدا ما را در کالبد یک نوجوان رایدر (مانسترسوار) قرار میدهد که باید برای نجات دنیا او را همراهی کنیم.
داستان بازی به خودی خود کلیشهای و سرراست است اما روایت آن تا حدودی جذاب و شخصیتهای مختلف و دوست داشتنی در طول بازی به داستان اضافه میشوند که جور داستان کلیشهای بازی را به دوش میکشند اما نکته مهم در بین شخصیتها تعریف شخصیت اصلی است که هیچ پیش زمینهای ندارد و ما فقط به عنوان یکی از نوادگان مانسترسوار او را خواهیم شناخت. با وجود این که در ادامه بازی داستان گریزی به گذشته برای معرفی بهتر از شخصیت اصلی انجام میدهد اما در کل شخصیت اصلی بازی به نچسبترین شخصیت در میان همه کاراکترها تبدیل خواهد شد.
همانطور که اشاره کردیم، در حال تجربه یک بازی نسل هشتمی روی یک کنسول نسل نهمی هستیم که اتفاقا بازی برای کنسول نسل هشتمی نیز منتشر شده است. Wings of Ruin تمام مشخصات یک بازی نینتندو سویچی را دارد و به جز اندک افزایش تکسچرها و حفظ فریم، تغییرات قابل ملاحظهای از نظر گرافیکی روی بازی دیده نمیشود. محیطها نه خیلی بزرگ و نه خیلی پرجزییات هستند و فقط بخش اعظمی از محیط به خاطر جلوههای بصری و زیباییهای کارتونی، چشمنواز و شاد به نظر میرسند.
به غیر از شخصیتهای اصلی و بعضا برخی از مانسترها بقیه موارد از نظر فنی ضعیف هستند و بازی حتی در اندازههای یک عنوان نسل هشتمی هم نیست. طبق روال همه بازیهای این مجموعه یک کمپ یا پایگاه چوبی که روی آب یا در یک ارتفاع بلند درست شده و ما دنیایی از رنگبندیها به شکل نقاشی و به فرم انیمههای ژاپنی میبینیم که بسیار چشم نواز و زیبا کار شدهاند اما بخش فنی بازی وضعیت قابل قبولی ندارد. طبق روال بازیهای این سری، با این که یک محیط فانتزی در داخل شرایطی خطرناک شکل میگیرد اما موسیقی توانسته است از پس این کار به خوبی بربیاید. در بیشتر آثار ژاپنی شادابی و نشاط هر محیط به موسیقی آن گره خورده است حتی در مواقع نبرد نیز ما شاهد نواخته شدن قطعاتی نرم و حماسی هستیم که کاملا با محیط بازی هماهنگ هستند.
سخن پایانی:
ناشر بازی نسخه PS4 این عنوان را برای نقد و بررسی در اختیار رسانه گیم پالت قرار داده است
بازیِ Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin به عنوان یک نسخه فرعی وظیفه خودش را خوبی انجام داده است و رسالت خودش را به سرانجام رسانده است اما Wings of Ruin به عنوان یک اثر ریمستر شده در سال 2024 مولفههای قابل قبولی را ارائه نمیدهد و این حس که در حال انجام یک بازی قدیمی هستیم به خوبی به مخاطب منتقل میشود.
نقد و بررسی
بازیِ Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin به عنوان یک نسخه فرعی وظیفه خودش را خوبی انجام داده است و رسالت خودش را به سرانجام رسانده است اما Wings of Ruin به عنوان یک اثر ریمستر شده در سال 2024 مولفههای قابل قبولی را ارائه نمیدهد و این حس که در حال انجام یک بازی قدیمی هستیم به خوبی به مخاطب منتقل میشود.
مثبت
- سیستم مبارزات و تنوع نحوه مبارزات
- پیدا و پرورش دادن مانستر یا هیولا
- سیستم شخصیسازی و ارتقا
منفی
- داستان کلیشهای
- عدم معرفی مناسب از شخصیت اصلی
- روایت کند در ساعات ابتدایی بازی
- گرافیک فنی ضعیف
- تکراری شدن مبارزات با هیولاهای ضعیف