استودیوی Tango Gameworks به عنوان یکی از استودیوهای بازیسازی زیرمجموعهی کمپانی Bethesda، مجموعهای خوشنام با سابقهای درخشان است که کار خود را با دو نسخه موفق از سری بازی ترسناک The Evil Within آغاز کرد و با بازی Ghostwire: Tokyo نیز کار خود را ادامه داد و حالا یکی از بهترین عناوین متعلق به Xbox Game Stodios را تحت عنوان بازی Hi-Fi Rush روانه بازار کرده است. بازی های فای راش در ابتدا به صورت انحصاری برای کنسولهای Xbox Series X/S منتشر شد و حالا در دسترس دارندگان کنسول پلی استیشن 5 قرار گرفته است. در ادامه این مطلب با ما همراه شوید تا به نقد و بررسی بازی Hi Fi Rush بپردازیم و نسخهی پلی استیشن 5 این بازی را زیر ذرهبین ببریم.
از استودیوی سازندهی بازی Hi-Fi Rush گرفته تا کمپانی ناشرش یعنی شرکت Bethesda و همچنین شرکت مادر موجود در راس همهی آنها یعنی مایکروسافت؛ از هیچ یک از این توسعهدهندگان نام برده شده انتظار نمیرفت که اثری به مانند بازی های فای راش خلق کنند. استودیوی Tango Gameworks ابتدا کار خودش را با یک پروژهی ترسناک آغاز کرد، اما پس از مدتی با انتشار بازی Ghostwire: Tokyo ثابت کرد که تواناییهای تیم بازیسازی حاضر در این استودیو فقط به عناوین ترسناک محدود نشده و از قضا استعداد خیلی زیادی نیز در خلق عناوین فانتزی و علمی – تخیلی دارند.
به همین دلیل این ریسک را به جان خریدهاند و بازی Hi-Fi Rush را به عنوان یک اثر اکشن و پلتفرمر (سبک Platformer که به آن سکوبازی نیز گفته میشود) به توسعه رساندند. اما ماجرای خط داستانی بازی Hi-Fi Rush از چه قرار است؟
داستان بازی Hi-Fi Rush از چه قرار است؟
بازی Hi-Fi Rush به عنوان یک بازی اکشن – پلتفرمر داستانمحور، ماجرای یک پسر جوان به نام چای (Chai) را روایت میکند که دچار معلولیت جسمانی شده و یک دستش را از دست داده است. از آنجایی که چای علاقه زیادی به موسیقی دارد و آرزو دارد که تبدیل به یک گیتاریست حرفهای شود، به یک شرکت بزرگ تکنولوژی به نام Vandelay Technologies مراجعه میکند. او برای یک آزمایش پزشکی مهم داوطلب میشود تا شاید از این طریق بتواند دوباره دست راستش را بازگرداند.
این آزمایش پزشکی، تحت یک پروژهی جدید به نام Armstrong Project صورت میگیرد و در نهایت یک دست مصنوعی برای قهرمان داستانمان، چای، به ارمغان میآورد. اما این تنها تغییری نیست که روی بدن چای صورت میگیرد. در جریان این آزمایش، یک گجت پخش کننده موسیقی که کاملا شبیه iPodهای اپل طراحی شده، با بدن چای ادغام میشود و برای همیشه زندگی چای را دچار تغییر میکند.
حالا درون چای یک پخش کننده موسیقی تعبیه شده که تمام حرکات او را با ریتمها و نوتهای موسیقی تطبیق میدهد. حالا از پریدن گرفته تا دویدن و حتی مبارزه کردن، همهی فعالیتهای فیزیکی چای، روی ریتم و هماهنگ با موسیقی درحال پخش به جریان در میآیند. ادغام شدن این پخش کننده موسیقی با بدن چای، تمام المانهای بازی های فای راش از جمله موسیقی متن، گیمپلی و همچنین روایت خط داستانی را دچار تغییر و روی یک ضربآهنگ ثابت، تنظیم میکند.
بعد از اینکه عمل جراحی چای با ورود یک پخش کننده موسیقی به درون بدنش دچار انحراف میگردد، دستاندرکاران شرکت Vandelay Technologies که همگی مشتی ربات هستند، به سمت چای گسیل میشوند تا او را به اتاق جراحی بازگردانند و خطای پیش آمده را جبران کنند. اما چای که متوجه میشود آنها میخواهند او را به طور کامل نابود کنند. او در مقابلشان ایستادگی میکند و متوجه میشود که با قرار گرفتن این پخش کننده موسیقی در داخل بدنش، قدرتهای جدیدی به دست آورده که حسابی در مبارزه با روباتها به او کمک میکنند.
چای به کمک قدرتهای جدیدش، یک سلاح شگفتانگیز به دست میآورد که مانند یک گیتار الکتیریکی به نظر میرسد و اتفاقا موقع مبارزه از خودش صدای موسیقی نیز پخش میکند. اما در حقیقت یک آچار معمولی است که به کمک قدرتهای جدید چای، چندین قطعه مکانیکی کوچک و بزرگ را به سمت خود جذب کرده و آنها را به شکل یک گیتار الکتریکی در آورده که در حین مبارزه تغییر شکل و اندازه میدهد. بنابراین در صورتی که روی ریتم با آن به دشمنان ضربه وارد کنید، شاهد خواهید بود که از آن صدای موسیقی به گوش میرسد.
در ادامهی داستان، چای با یک گربه مکانیکی به اسم 808 ملاقات میکند که گویا توسط یک شخصیت دیگر درحال کنترل است. در طول بازی شخصیتهای متعددی حضور دارند که به عنوان دوست چای، به شما در طول مبارزات کمک میکنند. Peppermint و Macaron دوتا از این شخصیتهای همراه هستند که در پناهگاه اصلی چای، که بین مراحل اصلی به آن دسترسی خواهید داشت، حضور دارند و در صورت نیاز حین مبارزات توسط 808 ظاهر میشوند و به شما در راستای شکست دادن دشمنان کمک میکنند.
کمکرسانی این کاراکترهای همراه تنها به مبارزات بازی معطوف نشده و در طول سکوبازیهای محیطمحور بازی نیز حسابی به چای کمک میکنند تا به راحتی از موانع مختلف عبور کند. البته که پپرمینت و ماکارون تنها دوستان چای در طول بازی Hi-Fi Rush نیستند و در طول بازی شاهد آشنایی چای با کاراکترهای دیگر نیز خواهید بود.
داستان بازی Hi-Fi Rush را در یک کلمه میتوان بسیار خوب در نظر گرفت. خط داستانی این بازی نه به قدری شاهکار و به یاد ماندنی است که کاراکترهایش تاثیرات مختلفی روی بازیکن داشته باشند و مفاهیم تکاندهندهای را بازگو کنند، نه به قدری ضعیف و حوصله سربر است که نتواند از پس نگه داشتن بازیکنان تا انتهای بازی بر بیاید. به عنوان یک بازی اکشن و پلتفرمر که در آن گیمپلی و مکانیزمهای موجود در آن حرف اول را میزنند، بازی Hi-Fi Rush داستان بسیار خوبی دارد و همچنین توانسته در شخصیت بخشیدن به آنتاگونیستهایش نیز موفق ظاهر شود.
طی هر چند مرحله، بازی یک آنتاگونیست جدید در مقابل شما قرار میدهد تا اینکه در انتها، در مقابل قدرتمندترین و والارتبهترین آنها قرار بگیرید. هر یک از این آنتاگونیستها به لطف کاتسینهای نسبتا طولانی بازی Hi-Fi Rush فرصت کافی برای درخشیدن را دارند. از حق نگذریم، بعضی از آنها شخصیت پردازیهای بسیار جالبی دارند و حتی در نهایت تبدیل به دوستان شما نیز خواهند شد.
بازی روی ضربآهنگ
گیمپلی بازی های فای راش به عنوان برگ برندهی اصلی این بازی، یکی از بهترین هک اند اسلشهایی است که در چند سال اخیر تجربه کردهایم. گیمپلی ریتمیک و مبتنی بر ضربآهنگ بازی Hi-Fi Rush منحصر به فردِ همین بازی است و در هیچ اثر دیگری مشابهش را تجربه نکردهایم. اما همچنان میتوان المانهای آشنای زیادی را در گیمپلی این بازی پیدا کرد که ما را تا حد زیادی به یاد چند بازی معروف دیگر میاندازند. برای مثال مبارزههای استیجمحور بازی که در محیطهای موقتا بسته جریان پیدا میکنند تا حد زیادی شما را به یاد سری بازی Devil May Cry میاندازند. همچنین مکانیزم شمارش کمبوها نیز کاملا شبیه به این بازی طراحی شده است.
از سویی دیگر، سبک و سیاق مِکا (Mecha) و روباتی بازی نیز زمانی که با روباتهای تغییر شکل دهنده همراه میشود، بدون شک همه گیمرهای قدیمی را به یاد سری بازی محبوب مگامن (Mega Man) میاندازد. موردی که در کنار گرافیک انیمیشنی و کات سینهای پر زرق و برق و انیمهای بازی، کاملا شبیه به انیمیشنها و بازیهای مگامن به نظر میرسند.
با وجود تمامی این المانهای آشنا، بازی Hi-Fi Rush موفق شده تا امضای شخصی خودش را در زمینهی گیمپلی و مبارزات داشته باشد. همانطور که پیشتر نیز به آن اشاره شد، تمام جهان بازی های فای راش و جنبندههای موجود در آن از جمله رباتها، سلاحها و … تماما مبتنی بر ریتم طراحی شدهاند و طبق یک مترونوم ثابت در جریاناند. در حین مبارزه اگر مترونوم ریتم درحال پخش را به خاطر بسپارید و به آن تسلط پیدا کنید و روی ضربآهنگش ضربه بزنید، ضربات شما قدرت بیشتری پیدا میکنند. هرچه بیشتر با این ضربآهنگ هماهنگ باشید، کمبوهای طولانیتری اجرا خواهید کرد.
همهی اکشنهای صورت گرفته در دنیای بازی های فای راش روی ضربآهنگ اصلی بازی جریان پیدا میکنند. از جا خالی دادن ضربات دشمنان و parry کردن این ضربات تا پریدن از روی موانع و حرکت کردن بین دشمنان و موانع مختلف. از همه مهمتر، موسیقی متن بازی نیز روی همین ضربآهنگ تنظیم شده و به کمک آن خیلی راحتتر میتوانید حرکات خود را با مترونوم درحال پخش، هماهنگ کنید.
سازندگان بازی Hi-Fi Rush برای کمک به بازیکن جهت هماهنگی هرچه تمامتر با ضربآهنگ درحال پخش، یک المان کمکی به بازی اضافه کردهاند که در نسخه PS5 با فشردن تاچ پد فعال میشود و مترونوم بازی را به نمایش در میآورد. از مبارزات گرفته، تا سکانسهای QTE (Quick Time Event) و دیگر تعاملات صورت گرفته بین شخصیت اصلی و دنیای بازی، همگی از یک مترونوم مشترک تشکیل شدهاند. اگر بتوانید بازی خود را با این مترونوم هماهنگ کنید، تا انتهای بازی کمتر کسی میتواند شما را به چالش بکشد.
هماهنگی تمام المانهای محرک در دنیای بازی Hi-Fi Rush با یک ضربآهنگ ثابت، باعث شده تا بازیکن در تمام طول بازی به واسطهی یک موزیک درحال پخش با بازی هماهنگ شود. بازیکن تمام مدت به طور کاملا متمرکز، فقط و فقط درحال گوش دادن به این ضربآهنگ است تا مبادا از ریتم خارج و در فعالیتهای درحال اجرایش اختلال ایجاد شود.
نه خیلی بد، نه خیلی خوب
از برگ برندهی اصلی بازی Hi-Fi Rush که همان ایدهی جریان پیدا کردن کل بازی روی یک ضربآهنگ ثابت است بگذریم، میرسیم به نقاط ضعف این بازی که متاسفانه چندتایی از آن در بازی وجود دارد. نخستین ایرادی که از بازی میتوان گرفت این است که محیطها و دشمنان از تنوع بسیار کمی برخوردارند. همانطور که در تصاویر این بازی مشاهده میکنید، بازی Hi-Fi Rush به صورت 2 بعدی و کارتونی طراحی شده است و علاوه بر کات سینها، حتی خود گیمپلی نیز شبیه انیمیشنهای 2 بعدی به نظر میرسد. انیمیشنی که کنترلش را به طور کامل در اختیار دارید و قرار است طی چند ساعت، یک تجربهی رنگارنگ و پر انرژی را برایتان به ارمغان بیاورد.
گرافیک انیمیشنی بازی های فای راش، رنگهای شفاف بسیار زیادی را در خود جای داده و جهان بازی بسیار رنگارنگ و پرنشاط به نظر میرسد. به همین دلیل از تیم توسعه دهندهی بازی انتظار میرفت تا محیطهای متنوعی را با رنگبندیهای مختلف در خط داستانی بازی جای دهند. با این وجود اما در تمام طول بازی، این ساختمانهای فلزی و روباتهای تکراری هستند که در مقابلتان قرار میگیرند و تا انتهای بازی با شما همراه میشوند.
البته که در طول بازی، انواع مختلفی از رباتها در مقابلتان قرار میگیرند، اما نکتهای که بسیار حائز اهمیت است این است که مبارزه با همهی آنها به یک شکل جریان پیدا میکند و پس از گذشت 5 ساعت وقتی که به نیمه خط داستانی بازی میرسید، تقریبا میتوان گفت انواع دشمنان موجود در بازی را مشاهده کردهاید و تا انتهای بازی مبارزات بازی، تکرار همان مبارزاتی هستند که تا اینجای کار پشت سر گذاشتهاید.
این مورد را که در کنار محیطهای تکراری و نه چندان متنوع بازی میگذاریم، با نیمهی دوم حوصله سربر بازی مواجه میشویم که کار را برای رسیدن به خط پایانی داستان، بسیار سخت میکند. چرا که دوباره و دوباره باید در استیجهای بسته، با همان روباتها مبارزه کنید که فقط مرحله به مرحله به سختیشان افزوده میشود. در رابطه با محتواهای تکراری بازی Hi-Fi Rush بهتر است اشارهای هم داشته باشیم به سلاح اصلی چای که پیشتر دربارهاش توضیح دادیم که چگونه ساخته شده و همزمان هم یک سلاح برای مبارزه است و هم یک ساز برای نواختن. اما مشکل اصلی اینجاست که این گیتار، تنها سلاح موجود در بازی Hi-Fi Rush است. از این بابت میتوان از بازی خرده گرفت که چرا سلاحهای بیشتر و متنوعتری در دسترسمان قرار نداده است؟
همانطور که در توضیحات معرفی بازی های فای راش نیز به چشم میخورد، این بازی یک اثر اکشن و پلتفرمر است. این یعنی قرار است چالشهای محیطی زیادی را در طول بازی پشت سر بگذارید. منظور از این چالشهای محیطی، چاشنی سکوبازی یا همان پلتفرمر بازی است که تا حد زیادی ما را به یاد مکانیزمهای پلتفرمر در بازی Crash Bandicoot میاندازد. درست مثل بازی قدیمی و محبوب کرش بندیکوت، در قسمت پلتفرمر بازی Hi-Fi Rush باید برای رسیدن به مراحل بعدی، علاوه بر مبارزه با دشمنان، چندین مانع فیزیکی را نیز پشت سر بگذارید.
از لیزرهایی که با یک سکانس QTE بسیار سرعتی شما را به چالش میکشند گرفته، تا سکوهای متحرکی که برای عبور از روی آنها باید زمانبندی بسیار دقیقی داشته باشید که به لطف ضربآهنگ غالب در بازی، سر در آوردن از الگوریتمشان آنچنان سخت و طاقتفرسا نیست. از طرفی دیگر، در محیطهای بازی جعبههای چوبی بسیار زیادی به طور گسترده پخش شدهاند. با ضربه زدن به آنها میتوانید آیتمهای مختلفی را به عنوان loot جمعآوری کنید.
از جمله آیتمهای موجود در محیطهای بازی که از قابلیت جمعآوری برخوردارند، میتوان به نوعی چرخدنده اشاره کرد که واحد ارزی اصلی بازی جهت ارتقای مهارتهای شخصیت اصلی، به شمار میروند. شما با جمعآوری این چرخدندهها میتوانید مهارتهای مبارزهای چای و همراهانش را ارتقا دهید یا اینکه از آنها برای دریافت آیتمهای مختلف استفاده کنید. از جمله دیگر آیتمهای lootمحور موجود در بازی Hi-Fi Rush میتوان به باتریهای ذخیره انرژی و همچنین پکهای بازیابی سلامت اشاره کرد که در طول بازی به آنها احتیاج پیدا خواهید کرد.
در بازی Hi-Fi Rush یک نوع ضربه ویژه تحت عنوان Special Attacks تعبیه شده است که انواع مختلفی از آنها وجود دارد. در حین مبارزات پس از پر شدن نوار انرژی با استفاده از باتریهای جمعآوری شده، میتوانید Special Attack انتخابی خود را اجرا کنید. برای دستیابی به Special Attackهای بیشتر، در همان منوی مربوط به ارتقای مهارتها، میتوانید ضربات ویژهی جدید خود را فعال کنید و از به کارگیری آنها در طول بازی لذت ببرید. شما همچنین میتوانید با ارتقای مهارتهای دوستان خود، امکان استفاده از تمام کنندههای ترکیبی آنها را نیز به دست آورید.
در حین مبارزه، اگر روی ضربآهنگ مبارزه کنید و ریتم ضربات خود را حفظ کنید، میتوانید در انتهای هر کمبو، یک ضربه تمام کننده داشته باشید. امکان استفاده از این ضربه تمام کننده به صورت اشتراکی همراه با شخصیتهای همراه نیز وجود دارد.
سخن پایانی
ناشر بازی ( Bethesda) نسخه PS5 این اثر را برای نقد و بررسی در اختیار رسانه گیم پالت قرار داده است
به طور کلی، سازندگان بازی Hi-Fi Rush در استودیوی Tango Gameworks دست روی پروژهی بسیار متفاوتی گذاشتهاند. حتی اگر محصول نهایی ایرادات متعددی نیز داشته باشد، همین که این ریسک را پذیرفتهاند و اثری را که دوست داشتهاند ساختهاند، به خودی خود یک پیروزی بزرگ برای تیم سازنده محسوب میشود. این روزها شرکتهای بزرگ بازیسازی هیچ توجهی به علاقمندیهای ما گیمرها ندارند و بعضا حتی ایدههای درخشان اعضای بازیساز خود را نیز سرکوب میکنند. اما اینکه یک تیم بزرگ دست روی ساخت یک بازی کاملا متفاوت بگذارد، همین یک پیروزی بزرگ برای آنهاست.
بازی Hi-Fi Rush یکی از متفاوتترین هک اند اسلشهایی است که در چند سال اخیر تجربه کردهایم. گرافیک انیمیشنی و رنگارنگ بازی در کنار ضربآهنگ ریتمیک بازی، یک ترکیب انرژیزای خارقالعاده ایجاد کرده است که حسابی مخاطب خودش را هایپ میکند و حداقل تا نیمهی بازی و قبل از اینکه بازی روند تکرارشوندهای به خودش بگیرد، او را با کولهباری پر از انرژی مثبت، پای خودش نگه میدارد.
ایدهی ضربآهنگ بازی های فای راش به قدری خوب از آب درآمده است که انگار دنیای بازی یک نبض تپنده دارد و تمام ارکانش پیوسته به یکدیگر با این نبض منطبق شدهاند. از همین رو، راز اصلی پیروزی در بازی Hi-Fi Rush این است که تمام حرکات شخصیت اصلی خود را با ضربآهنگ و مترونوم این نبض تپنده هماهنگ کنید.
بازی Hi-Fi Rush که سال گذشته برای پلتفرمهای Xbox Series X/S و ویندوز به انتشار رسیده بود، هماکنون برای کنسول PS5 نیز در دسترس قرار گرفته و گیمرها از طریق هر سه پلتفرم میتوانند به این بازیِ سراسر انرژی مثبت دسترسی داشته باشند. نظر شما در رابطه با این بازی چیست؟ آیا در یک سال گذشته فرصت تجربه کردن بازی Hi-Fi Rush را داشتهاید؟
نقد و بررسی
بازی Hi-Fi Rush
بازی Hi-Fi Rush یکی از متفاوتترین هک اند اسلشهایی است که در چند سال اخیر تجربه کردهایم. گرافیک انیمیشنی و رنگارنگ بازی در کنار ضربآهنگ ریتمیک بازی، یک ترکیب انرژیزای خارقالعاده ایجاد کرده است که حسابی مخاطب خودش را هایپ میکند و حداقل تا نیمهی بازی و قبل از اینکه بازی روند تکرارشوندهای به خودش بگیرد، او را با کولهباری پر از انرژی مثبت، پای خودش نگه میدارد.
مثبت
- ایدهی خلاقانه و جدید گیمپلی مبتنی بر ضربآهنگ
- دنیای انیمیشنی و جلوههای بصری پرانرژی و رنگارنگ
- کاراکترهای شوخ طبع و کمدیِ در لفافهی خود بازی
- سکوبازیهای سرگرمکننده و چالشبرانگیز
- سختی متعادل بازی برای گروههای سنی مختلف
منفی
- تنوع پایین دشمنان و استفادهی پیاپی از آنها تا انتهای بازی
- محیطهای تکراری و استیجهای تکرارشوندهی مبارزات
- تکرار مکررات در نیمهی پایانی بازی روند به پایان رساندن بازی را خستهکننده جلوه میدهد