بازی Layers of Fear جدیدترین ساختهی استودیوی بلوبر تیم (Bloober Team)، به عنوان یک بازسازی، دوباره برگشته است. نسخهی ابتدایی این بازی توانست در زمان انتشار مورد استقبال بازیبازان و منتقدان قرار بگیرد و استودیوی توسعه دهنده را به عنوان تیمی آینده دار در ژانر وحشت معرفی کند. با توجه به درخشش نسخهی ابتدایی، پس از معرفی نسخهی بازسازی، توقعات بالایی از سمت بازیبازان از این عنوان وجود داشت که با هم نگاهی به این اثر خواهیم داشت که آیا توانسته پاسخ مناسبی به نیاز مخاطبان بدهد.
هر نگارهای که با احساس بسیار کشیده شده باشد در واقع نگارهی خود نگارگر است، نه مدل. مدل که تابلو از روی صورت یا اندامش کشیده میشود، تصادف یا موقعیتی بیش نیست. آن چیزی که روی متقال خام تابلو ظاهر میشود، مدل نیست، خود نقاش است که خودش را آشکار میکند. دلیل اینکه نمیخواهم این نگاره رو به نمایش بگذارم این است که متأسفانه رازهای روح خودم رو در آن آشکار کردهام.»
- نقل از کتاب تصویر دوریان گری اثری از اسکار وایلد
بازی Layers of Fear عنوانی خلاقانه است که برای هر کسی که با داستان کلاسیک و ماندگار تصویر دوریان گری از اسکار وایلد آشنایی داشته باشد، بدون شک تداعی کنندهی روایت و مفهوم معنوی این کتاب برای او خواهد بود. بدون شک ایدهی این بازی را میتوان الهامی مستقیم از اثر ماندگار وایلد دانست. ارجاعات جالبی از جمله نقل قولهایی از این کتاب و حتی خود کتاب نیز در بازی دیده میشوند.
استودیوی بلوبر تیم به شکل خلاقانهای در این سری به مفهوم گناه و تاریکی که ریشه در اعماق انسانها دارند وکه حتی این موارد میتواند در آثار ساخته شده به دست بشر نیز نفود کنند نیز اشاره دارد. آنها به شکلی نمادین گناهان را به شکلی منجر کننده با ذات واقعی، در تابلوهای نقاشی به نمایش میگذارند.
Layers of Fear در اصل یک بازسازی کلی از کل فرانچایز است. شما در این بازی داستان نسخهی اول به همراه بستهی الحاقی آن و نسخهی دوم را تجربه خواهید کرد. پس اگر تا به امروز نتوانستید هیچ کدام از این عناوین سری را تجربه کنید، فرصت مناسبی پیش روی شما قرار گرفته تا بتوانید کل سری را یکجا داشته باشید. نکتهای که تفاوت روند بیان داستان را در این نسخهی بازسازی شده با نسخههای اصلی رقم میزند، شکل منسجمی است که در بازسازی آن را مشاهده میکنیم.
داستان بازی Layers of Fear در اواسط دهه 1950 روایت میشود و شما در نقش یک نویسنده به تجربهی بازی خواهید پرداخت که توانسته در یک رقابت داستان نویسی برنده شود و این فرصت را دارد تا با حمایت مالی ناشر، اولین داستان ترسناک خودش را بنویسد. این نویسنده به یک فانوس دریایی وحشتناک نقل مکان میکند تا نوشتن اثرش را آغاز کند و همه چیز از این نقطه شروع خواهد شد.
شما به تجربهی داستان بازی از دیدگاه نویسنده و نقاش خواهید پرداخت. بازی Layers of Fear داستانی را نمایش میدهد که مرز بین واقعیت و توهم را محو میکند. با دست زدن به قلم موی نقاش، در تالارهای عمارت عملا فروپاشی روانی و شخصیتی کاراکتر تحت کنترل را تجربه میکنید. نقاش داستان بازی فردی خودخواه، حسود، وسواسی و گاهی بدرفتار است. این باعث میشود که طرفداری از او بسیار سخت شود و از سمتی نیز کم کم به این موضوع پی میبریم که او یک راوی غیر قابل اعتماد نیز هست.
پس از پایان داستان نقاش، داستان نسخهی دوم با نام Actor را بررسی میکنید که تا پایان از الگوی مشابهی پیروی میکند. شما همچنین آزاد هستید که در دو داستان اضافی که پیش زمینهای برای همسر و دختر نقاش را مطرح میکنند را تجربه کنید. همهی اینها در یک روایت بینظیر به هم پیوند میخورند که جنون و اشتیاق را هم برای کسانی که دوستشان داریم و هم برای آثاری که خلق میکنیم، به نمایش میگذارد.
در حالی که داستان دو نسخهی ابتدایی در محیطهای تاریک بی انتها روایت میشوند، داستان Layers of Fear 2 در یک کشتی تفریحی که قرار بود فیلمی در آن فیلمبرداری شود، اتفاق میافتد. در این قسمت صحنههای کابوسآمیزی را مشاهده میکنیم که یک تراژدی تاریک و ادای احترامی به آثار کلاسیک ژانر ترس محسوب میشود. اشارههایی به The Shining، Psycho و موارد دیگر که مانند نمایشهایی در یک موزه ترسناک چیده شدهاند. همهی اینها توسط بازیگر تونی تاد روایت میشود که با توجه به تنور صدایش بسیار مناسب است، به خصوص اگر با آثار او مانند Candyman و Final Destination آشنا باشید.
با این حال، حتی Layers of Fear 2 نیز نمی تواند از قید و بندهای سری خلاص شود. گیمپلی این سری تا حد زیادی به راه رفتن، باز کردن درها و دیدن صحنههای عجیب و غریب در وابسته است. این نسخهی جدید بر روی Unreal Engine 5 ساخته شده است و به نظر می رسد از فناوری جدید نورپردازی Lumen استفاده میکند که باعث جذابیت تصاویر شود. در اینجا، رنگها طبیعتا به روشنی عنوان Fortnite از همین موتور و سبک نورپردازی نیستند، اما با این وجود این فناوری، نورپردازی خیرهکننده است.
در بیشتر موارد، Layers of Fear یک شبیه ساز راه رفتن (Walking Simulator) است که در آن تعدادی معما نیز حل می شود که نکتهی بدی نیست. بازی بر اکتشاف تاکید دارد، زیرا کشف و جمعآوری کلیدها و آیتمها چیزی است که باعث پیشرفت داستان میشود. بازیباز بیشتر وقت خود را صرف گذر در راهروهای باریک میکند. درها و کابینتها را باز میکند تا یادداشتها و سایر اشیاء مورد علاقه خود را بیابد.
در حالی که بسیاری از مکانیزمها یکسان باقی میمانند، این بار چندین عنصر نسبت به نسخهی اصلی اضافه شده که به سادهسازی تجربه کمک میکند. به عنوان مثال، هنرمند یک فانوس دارد که به عنوان یک سلاح در برابر ارواح عمل کند و به شما امکان میدهد برای فرار سریع، ارواح شیطانی را در مسیر متوقف کنید. چراغ قوهای که در داستان The Actor به دست آمده است، توانایی متحرک سازی مانکنها را می دهد و آن را به یک ابزار مفید برای حل پازل تبدیل میکند. چیدمان اتاقها نیز تا حدودی نسبت به نمونهی اصلی تغییر یافته است. به همین جهت مکانهای کمتری برای جستجوی اشیاء پنهان وجود دارد تا از خسته کننده شدن کلی کاوش کاسته شود.
همانطور که در اتاقها و راهروهای شوم قدم میزنید، گهگاه با المانهایی راه حل یک معما به شما داده میشود. حل معماها به اندازه کافی آسان است، زیرا راه حل شامل توجه به سرنخ هایی در اطراف خود محل معماست وجود دارد؛ مانند اعدادی که به عنوان مثال با یک قفل ترکیبی مطابقت دارند. از فانوس و چراغ قوه نیز میتوان به عنوان ابزاری برای حل معماها و آشکار ساختن جزئیات پنهان در محیط استفاده کرد.
در حالی که هیچ مبارزهی واقعی در بازی Layers of Fear وجود ندارد، موارد متعددی وجود دارد که توسط یک موجود ناشناخته تحت تعقیب قرار میگیرید و اگر به اندازه کافی به شما نزدیک شوند، شما را خواهند کشت. بسته به داستانی که در حال روایت است، یک فانوس یا چراغ قوه برای دفاع از خود خواهید داشت که به شما فرصت میدهد تا یک راه فرار پیدا کنید تا مبادا تسلیم شوید.
داستان تنها با خواندن اسناد و گوش دادن به شخصیت ها بیان نمیشود. نحوهی حرکت و تغییر محیط بدون اینکه شما متوجه شوید، باورنکردنی است. مانند قدم زدن در نقاشیها که دنیای اطراف شما تغییر و حرکت میکند. وقتی وارد یک اتاق میشوید و سپس دور می شوید، همه چیز متفاوت است. دیوارها به سمت شما جمع میشوند، مبلمان به دیوارها برخورد می کنند و چراغ ها سوسو میزنند و می سوزند. کف پوشها در زیر پای شما ناپدید میشوند و تمام وجود شما در یک چشم به هم زدن جابه جا میشود. فناوریهای گرافیکی جدید این انتقالها را بیعیب میکند و شما را دائما نامطمئن میگذارد.
Layers of Fear از محیط استفاده می کند تا نفس شما را در زمانی که انتظارش را ندارید بند بیاورد. گاهی اوقات جامپ اسکرهایی وجود دارد و بازی شاید خیلی اوقات به آنها متکی باشد. اما وحشت واقعی هرگز این است که نمیدانید چه چیزی را باید انتظار داشت. استفاده از ترسهای محیطی و اصوات از ایدههای خوبی بود که باعث شد نسخهی اولیه بازی نیز مورد تحسین قرار بگیرد. به لطف پیشرفتهای فنی در این نسخه بهبود پیدا کردهاند، شاهد کلیشههای خونریزی سایر عناوین این سبک نیستیم.
نورپردازی فوقالعاده است و حتی در گیمپلی بازی تاثیر دارد. جایی که باید از مشعل برای فاش کردن یک راز و از بین بردن موجودی که در اطراف عمارت تعقیبتان میکند استفاده کنید یا آدمکهای ساکن در داستان Actor را به حرکت در آورید، بسیار زیبا هستند.
ریتم پیشروی داستان بازی Layers of Fear متاسفانه در بسیاری از نقاط بازی کند است. شما در طول بازی از اتاقی به اتاق دیگر میروید یا در حال پیدا کردن آیتمهای مورد نیاز برای حل معماها هستید و بازی هیچ المان جدید یا متنوعی را در ساختار بازی به شما ارائه نمیدهد. بازی Layers of Fear همچنین دارای تعداد زیادی پازل است که باید قبل از ترک یک منطقه آنها را حل کنید. گاهی اوقات آنها درگیر کننده هستند و شما را وادار میکنند خارج از چارچوب معماهای قبلی یا موارد منطقی در محیطی فکر کنید. یکی از معماهای داستان نقاش این است که شما در اتاقی در حال حرکت هستید و به دنبال منظره ای خاص از طریق سه پایه، برای باز کردن قفل درب می گردید.
ایجاد یک فضای تاریک و تاثیرگذار برای اکثر بازیهای ترسناک بسیار مهم هستند، زیرا انجام این کار میتواند مسیر بازی را به سمت ایجاد تنش و تعلیق سوق دهد. خوشبختانه، یک فضای خزنده عنصری است که Layers of Fear آن را به خوبی به تصویر میکشد. آثار هنری اصیل وحشتناک و همچنین نقاشیهای معروف هنرمندانی مانند فرانسیسکو در راهروها قرار گرفتهاند که صحنههای وحشتناک خشونت و مرگ را به تصویر میکشند. آهنگهای کلاسیک پیانو در مقابل پژواکهای نگرانکننده تیک تاک ساعت و موشهای صحرایی در کنار هم قرار گرفتهاند، با صداهای محیطی که به حس رو به رشد ترس میافزایند.
به عنوان یک بازی روایی محور، بیشتر داستان از طریق مجموعه ای از یادداشتهایی که در طول مسیر جمع آوری میکنید، روایت میشود که بسیاری از آنها به طور کامل صداگذاری شدهاند. صداگذاریها گاهی اوقات ناخوشایند به نظر میرسند. البته صداگذاری روی یادداشتها را میتوان در تنظیمات غیرفعال کرد.
همانطور که اشاره شد بازی ار طریق عناصر صدا گذاری به القای حس ترس در بازی میپردازد. البته در کنار این موارد نباید از موسیقی بینظیر آهنگساز آثار اخیر بلوبر تیم یعنی Arkadiusz Reikowski غفلت کرد که در این بازی نیز آثار درخشان و روح انگیزی را ساخته است که شما میتوانید ساعتها از شنیدن آنها لذت ببرید. موسیقی بازی به شکلی بسیار زیبا و دقیق با ساختار محیطی و فضای هنری داستانهای مختلف سازگاری دارد.
بازی Layers of Fear با ظرافت جالبی با تروما برخورد میکند و با این وجود هنوز هم میتواند ترس ایجاد کند. نام تجاری ترسناک آن بر جنبه های روانی تمرکز دارد و شما را در هر مرحله نا آرام میکند. بازی Layers of Fear یک شاهکار بصری در ژانر است که داستانهایی وحشتناک را روایت میکنند که هم با گنجاندن شخصیت جدید نویسنده، گرهها و چالشهای جالبی را طراحی کرده است.
سخن پایانی
ناشر بازی نسخه PS5 این عنوان را برای نقد و بررسی در اختیار رسانه گیم پالت قرار داده است
برای کسانی که هرگز بازیهای اصلی Layers of Fear را بازی نکردهاند، این بسته بازسازی شده قطعا تجربهی بهتری نسبت به نسخههای قدیمی است. صرفا به دلیل ظاهر بهتر و افزودن روایت قاببندی منظم The Writer’s Story، با اثری منسجم روبرو هستیم. اما برای علاقهمندان به آثار ترسناک که عناوین قبلی را تجربه کردهاند، هیچ ایده و صحبت جدیدی برای ارائه ندارد. بازی در مجموع در نسخهی بازسازی شده دلیل کافی برای خلق یک بازسازی را به طور کل ارائه نمیدهد. به عبارتی نقاط ضعف بهبود یافته در حدی نیستند که بتوان آن را علتی کافی برای ساخت نسخهی بازسازی دانست.
نقد و بررسی
بازی Layers of Fear
بازی Layers of Fear بازسازی از دو نسخهی سری به همراه بستهی الحاقی اولین شماره است که میتواند برای افرادی که تا به امروز تجربهی هیچ کدام از عناوین این سری نداشتهاند، لذت بخش باشد. متاسفانه این بازی برای افرادی که نسخههای اصلی را تجربه کردهاند نه در زمینهی داستانی و گیمپلی هیچ نکتهی جدید و مهمی برای عرضه ندارد.
مثبت
- شامل شدن کل عناوین منتشر شده در سری Layers of Fear
- نورپردازی و صدا گذاری بسیار خوب
- موسیقی زییا از Arkadiusz Reikowski
- به لطف موتور گرافیکی Unreal Engine 5 تغییرات و ترس محیطی در بازی به شکلی خیره کننده بهبود پیدا کردهاند.
منفی
- روند تکراری و خسته کننده شدن مکانیزم گیمپلی
- عدم ارائهی محتوایی مناسب در بخشهای مختلف برای بازیبازان قدیمی
- برخی کرشها و مشکلات فنی
ممنون برای نقد این بازی نظرم کلا اینه که در نوع خودش بازی بسیار خوبی بود و برای منی که نسخه اصلی رو بازی نکردم خوب بود و لذت بردم
متاسفانه بازی اصلا ترسناک نیست یعنی اگر بازی های مشابه رو بازی کرده باشین مثل امنژیا متوجه میشید که دیگه این بازی اصلا براتون هیچ ترسی نداره و صرفا یه سری اتفاقات کلیشه ای در حال وقوع هست تنها نکته مثلا بازی صداگذاری بی نظیرش هست