خواندن این تیتر شاید یکی از عجیبترین مواردی باشد که بعضی از مخاطبان با آن روبهرو میشوند. نقد و بررسی بازی Dead Island 2 بالاخره منتشر شد؟ بازیی که ۹ سال پیش اولین رونمایی رسمیاش در رویداد E3 2014 انجام شد و بالاخره بعد از مدّتها تأخیر و سپری کردن مدّت زمان بسیار زیاد، الان در دست همه مخاطبان قرار دارد. نقد و بررسی بازی دد آیلند ۲ از رسانه گیم پالت را از دست ندهید.
در صنعت بازیهای ویدیویی، همیشه اخبار پیرامون توسعه یک محصول هیجانانگیزتر و در برخی از مواقع، پر بازخوردتر از اخبار پیرامون بازیهای بزرگی است که در آینده منتشر میشوند. شاید اگر قرار باشد روزی کارنامه مجموعه Dead Island را زیر ذرهبین ببریم، یک داستان حماسی بلند بالا برای بازی Dead Island 2 توضیح دهیم که چگونه بیش از ۱۰ سال در دست توسعه قرار داشت. به طور کلی، کار روی توسعه نسخه بعدی یکی از موفقترین محصولات زامبیکشی نسل هفتم یعنی Dead Island بعد از انتشار موفقیتآمیز نسخه اول رقم خورد.
شاید در این برهه زمانی، محصولات اکشن بقاء محور آخرالزمانی از تنوع خوبی برخوردار باشند، اما در نسل هفتم این Dead Island بود که در این زمینه پادشاهی میکرد. آن موقعها خبر از عناوین سرگرمکننده دیگر مثل Dying Light، The Last of Us و اینگونه از محصولات نبود؛ بنابراین اگر شما هم از آن دسته از مخاطبان فعال نسل هفتم کنسولهای خانگی باشید، با شنیدن اسم این مجموعه ذوق پنهانتان آشکار میشود.
برای کسانی مثل ما که عاشق سبک زامبیکشی و آخرالزمانی هستند، سخت است که بخواهند یکی از محبوبترین عناوینشان را در بلاتکلیفی خاصی مشاهده کنند. از زمان شروع توسعه بازی Dead Island 2 از سال ۲۰۱۲، سه استودیو مجزا مجوز توسعه آن را گرفتند که هر کدام از آنها شکست خورده و پروژه را به دیگری اهداء کردند. در ابتدا، وظیفه ساخت این بازی بر عهده استودیوی آلمانی یاگر (Yager) بود و در نهایت فرصت شانس به استودیوی سومو دیجیتال (Sumo Digital) رسید و بعد از آن هم دمباستر موفق شد با عوض کردن کل سناریو و شاکلهها، بازی Dead Island 2 را به تازگی بعد از گذشت ۹ سال از زمان معرفیاش به دست علاقهمندان برساند.
از همان مراحل ابتدایی بازی، فرقهای زیادی را بین یادگاری استودیوی بازیسازی تکلند (خالق نسخه اول این مجموعه و همچنین سری بازی Dying Light) با محصولی که توسط تیم سازنده بسیار متفاوتتری ساخته شده است، مشاهده میکنید. اگر درست به خاطر داشته باشید، بازی Dead Island 1 در جزیرهای خیالی به اسم بانوی (Banoi) روایت میشد و آنجا با اسم اصلی بازی یعنی جزیره مرگ، همخوانی فراوانی داشت.
جزیره یا Island شاکله اصلی نسخه اول بود که بازیکنان در چنین محیطی باید به سراغ مرگ یا همان Dead که اشاره به زامبیها دارد، میرفتند. نسخه دوم اما چنین چیزی را قبول ندارد و برای اینکه ماجرا را به سمت فیلمهای هالیوودی بکشاند، از لوکیشنهای واقعی برای روایت سناریو خلق شده استفاده میکند.Hell A که مستقیماً به شهر لس آنجلس اشاره میکند، دقیقاً جزیره نیست و ما در شهرها به دنبال حل کردن مشکل مردمان باقی ماندهای هستیم که میخواهند از این جنهم همهچیز تمام جان سالم به در ببرند.
طراحی ظاهری شهر لس آنجلس، به ویژه محله بورلی هیلز که جای مشهورترین آدمهای روزگار انسانی بود، به دل مخاطب مینشیند. از همان ابتدا، بازی به شما تأکید میکند که تا پیدا کردن راهحلی برای خروج از این وضعیت آخرالزمانی، بورلی هیلز خانه امن شماست و هر کجای نقشههایی که تیم سازنده برای شما طراحی کردند، سفر کنید؛ در نهایت باید به نقطه اول که امنترین مکان است برگردید. همانطور که احتمالاً تا پیش از انتشار بازی Dead Island 2 اخبارش را دنبال کردید، شش شخصیت با ویژگیهای منحصربهفرد خودشان به عنوان شخصیتهای قابل بازی در گیمپلی حضور دارند.
یکی از حرفهایترین کارهایی که تیم سازنده در جریان روایت داستان انجام داد، تیتراژ آغازین است که به طور خلاصه اما مفید درباره ویژگیهای بزرگ هر کاراکتر، داستانی را روایت میکند. آخرین پرواز از ایالات نوادای آمریکا در حال انجام است و فقط اشخاصی توانستند سوار این هواپیمای مسافربری شوند که عمدتاً هزینههای بالایی هم پرداخت کردند.
برخی از کاراکترهایی که میتوانید نقش آنها را برعهده بگیرید، با اینکه شخصیتهای مهم یا پولداری نیستند، اما با زیرکی هرچه تمامتر خودشان را به سمت هواپیما رساندند. اولین و آخرین گردهمایی این شش شخصیت در همین هواپیمایی است که فقط یک عدد از آن در کل بازی Dead Island 2 وجود داشت.
در ادامه، نحوه گرفتار شدن شما در لس آنجلس به اینگونه روایت میشود که هواپیمای حامل افراد، از روی زمین بلند شده و در حین پرواز، یکی از مسافران که پیشتر به بیماری تبدیلشوندگان منجر شده، همه چیز را بهم میریزد. خلبان از وضعیت داخل کابین گزارش میدهد و حالا که تنها هواپیمای ایالت نوادا هم که به این بیماری مرموز مجهز شده، ارتش ایالت متحده با پرتاب موشکی به سمت آن، هواپیما را زمینگیر میکند تا مخاطب خودش را دوباره در لس آنجلس ببیند.
با توجه به این داستان کاملاً سینمایی که البته نمونههای پیشرفتهترش را در فیلمها و سریالهای هالیوودی مشاهده کردیم، پس باید توقع گیمپلی سطح بالاتری را هم داشته باشیم. در حقیقت، داشتن توقع از بازی Dead Island 2 با آن کارنامه خوب و درخشانش اصلاً بد نیست، اما در بحث مکانیزم گیمپلی، شاید بین طرفداران قدیمی دو دستگی حادی بوجود بیاید. با توجه به اینکه در نسل نهم صنعت بازیهای ویدیویی هستیم، پس عملاً دور و زمان ساخت بازیهای AAA سندباکس یا همان نیمه جهان باز به پایان رسیده است.
اما این موضوع برای تیم سازنده دمباستر هنوز تمام نشده و آنها تصمیم گرفتند که گیمپلی بازی را بر مبنای چند نقشه مجزا و سندباکس تولید کنند. همانطور که گفتیم، عمدهترین محل روایت و زندگی مخاطبها، بورلی هیلز لس آنجلس است که البته علّت اصلی آن در همان ابتدای بخش روایی مشخص میشود و قصد نداریم در خصوص آن صحبت کنیم. شاید همین سندباکس بودن نقشه، در اول شما را دلزده کند؛ مخصوصاً آنکه تاکنون بازیهای باکیفیت بزرگی مثل Dying Light 2 را تجربه کردید که محیط بسیار بزرگی را در اختیارتان قرار میدهد.
در همین قسمت از مقاله باید تنها نکته اصلی را به شما گوشزد کنم که اگر به دنبال تجربه بازی Dead Island 2 هستید، اصلاً نباید آن را با سایر بازیهای منتشر شده هم سبک مقایسه کنید وگرنه به زودی از بازی زده میشوید. Dead Island 2 فقط باید با نسخه قبلی مقایسه شود و به غیر از آن اصلاً ارزش خاصی ندارد. اصلیترین دلیل آن، به خاطر وفاداری درستش به هسته اصلی گیمپلی بازی Dead Island 1 است که واقعاً جای تقدیر دارد.
طراحی دنیای این بازی جایی است که هیچ چیز در یک خط مستقیم انجام نمیشود. در حین کاوش نقشهها و پیدا کردن ساختمانهای جدید مثل فروشگاههای زنجیرهای، اسکلهها و موارد دیگر که همه آنها قابل گشت و گذار هستند و آیتمهای بسیار خوبی برای ارتقاء سطح سلاحها به شما اهداء میکنند، مجبور هستید که بعضی از محلهها را دور بزنید. با پیشرفت سطح شخصی کاراکتری که هدایتش را بر عهده دارید، سطح تمام زامبیها هم ارتقاء پیدا میکند. نکته جالب در آنجایی است که به محض کشتن باس فایتهای مختلف غیرانسانی، نمونهای از آنها در مقایس بیشتری ظاهر میشوند و اصلاً دوست ندارید که با آنها مقابله کنید.
بازی از هیچ درجه سختیای در شروع برخوردار نیست و البته من تغییر این موضوع را بشخصه در تنظیمات مشاهده نکردم، اما با این حال چه برای بازیکنان حرفهایتر و چه برای مخاطبان آماتورتر، این موضوع اذیت کننده نیست و با تعادلی کاملاً حرفهای، سطح گیمپلی به مرور زمان سخت و سختتر میشود. برای من مشکل فقط باس فایتها و نمونههای تکراری آنها در محیط سندباکس بازی بود، اما از کشتن و تکه تکه کردن زامبیهای معمولی به شدّت لذت بردم.
اصلاً پایه زندگی در Hell A بر مبنای همین موضوع سپری میشود. توقع نداشته باشید که حداقل در محلههای مرفهنشین مثل بورلی هیلز بتوانید به راحتی و در کمال آرامش گشت و گذار کنید و اتفاقی هم نیوفتد. بریدن سر، له کردن دست و پا، پاره کردن شکم زامبیها یا بیرون آوردن مغزشان از سر، کمترین اتفاقی است که در طول گیمپلی به صورت مکرر با آن روبهرو میشوید. قطعاً بازی Dead Island 2 در نمایش مبارزات به صورت اول شخص و استفاده کردن درست از سلاحها و اعمال تمامکنندها (Finisher) متنوع روی دشمنان، کار بسیار بزرگی را انجام داده که حتی استودیویی در حد و اندازه تکلند هم باید از آن در آینده برای ساخت Dying Light 3 الگوبرداری کند.
تنوع استفاده از سلاحها و آزمایش کردنشان روی زامبیهای مختلف در نهایت شما را به سمت مسیری سوق میدهد که بخواهید کل محتوای گیمپلی و نقشههای متفاوت آن را برای پیدا کردن سلاحهای افسانهای و قدرتمند بررسی کنید. اگر هم انقدر خوش شانس نیستید که با بازی Dead Island 2 اخت بگیرید و دوست دارید زودتر از شر آن خلاص شوید، میزهای کار بهترین مکانها برای تولید وسایل سطح بالا هستند.
خوشبختانه، با کمی وقت گذاشتن در محیط و پیدا کردن پول نقد و سایر آیتمهایی که برای ارتقاء سلاحها نیاز دارید، بیسبال چوبی یا میلههای معمولی که پیدا کردید به راحتی تبدیل به سلاحی کاملاً خطرناک میشود. درست همانند نسخه قبلی، پارتها یا همان آیتمهایی که کمی پیش راجع به آن توضیح دادیم، سطوح مختلفی دارند که از معمولیترین (با رنگ خاکستری) تا بهترین (با رنگ طلایی) تقسیمبندی شدند. راه میانبر برای پیدا کردن اقلام موردنظرتان، استفاده از دلالی است که در Safe House اول بازی پیدایش میکنید. آیتمها یا پول نقد موردنظرش را به او بدهید تا برایتان انباری از قطعات طلایی فراهم کند.
با وجود این نوع از تنوع سلاحهای بسیار زیاد، زامبیها هم متنوعتر از قبل میشوند. در ابتدا فقط باید با نمونههای اولیه آنها مثل واکرها، دوندهها و شمبلرها رویارویی کنید که با شیوههای ابتدایی از بین میروند. به عنوان مثال، گالن آب یا بنزینی را پیدا کنید و روی جایی بریزید که سیم برق در حال اتصالی افتاده است. بعد از آن با جلب توجه زامبیها، آنها را به سمت این تلههای خودساخته مرگبار ابتدایی بکشانید تا ببینید چطور زندگیشان نابود میشود.
با توجه به اینکه کل مراحل اصلی داستانی حدود ۲۰ ساعت زمان شما را خواهد گرفت، پس زیاد طولی نمیکشد که این بی مغزهای ساده لوح جای خودشان را به غولهای سنگشکن به نام Crusher و زامبیهای سرعتی و جیغ زنندههای متنوع که میتواند حجم عظیم دیگری از زامبیها را خبر کنند، بدهند. خوشبختانه تیم سازنده استودیوی بازیسازی دمباستر حسابی روی تنوع سلاحها، نحوه کار با آنها در مکانیزم گیمپلی و همچنین تنوع دشمنان کار کردند. این گونههای جانوری تا آن جایی به محتوای گیمپلی اضافه میشوند که حتی بعد از پایان داستان اصلی هم باید به دنبال پیدا کردن نمونههای جدیدشان باشید.
نکته جالب توجه در خصوص گیمپلی و ریزهکاریهای تیم استودیوی دمباستر در آنجایی وجود دارد که آنها از تکنولوژی تازهای برای قطع عضو و بازخورد بدن زامبیها نسبت به سلاحها استفاده کردند که البته نمونه دیگرش را در نسخه بازسازی شده بازی Dead Space مشاهده کرده بودیم. این حجم از دقت در طراحی اجزا و جوارح برای من تازگی داشت که خیلی خوب از وجودش استفاده کردم. مدل آسیب رساندن دقیق سلاحها به بافت بدن، صورت و سایر اندام زامبیها یکی از علتهایی بود که بیش از حد به جای داستان، به گیمپلی تکیه کرده بودم.
یک شمشیر کاتانا پیدا کنید و با آن به سراغ تکه تکه کردن دشمنان بروید و ببینید که بافت نرم پوست آنها چطور قاچ میخورد. باتومی را بردارید و به سر یکی از آنها بزنید تا مغزشان به در و دیوار محیط بپاشد. اصلاً با دستان خالی یکی از این دیوانهها را خفت کرده و با مشتهای مکرر به صورتشان، سوارخ بزرگی روی کله و پیشانیشان ایجاد کنید. با یک آپر کات، فک یکی از زامبیها را خورد کنید، دست و پایش را قطع کنید و با ریختن مقداری بنزین روی او و آتش زدنش، بگذارید تا با فریادهای مکرر در عذاب بمیرد.
رویارویی با این دشمنان همیشه کار آسانی نیست. در برخی از مراحل بازی مجبور هستید که اتاق یا سالنی را خالی از زامبیها کنید و در برخی موارد دیگر هم باید وارد مناطقی شوید که راه ورود به آن توسط زامبیهای دیگر مسدود شده است. شیوه مبارزه بازی Dead Island 2 در ابتدا ناجوان مردانه است؛ چراکه خودتان را در شرایطی میبینید که سلاح قوی ندارید و در عوض وسط مأموریتی گیر کردید که هم محیطش بسته است و هم زمانی برای استراحت نخواهید داشت. البته یک سری از تلههای موقتی مثل تله گوشتی (که مقادیر زیادی خون و گوشت روی زمین ریخته میشود و برای مدّت زمان کوتاهی تمام زامبیها از مبارزه با شما دست میکشند)، میتواند کارساز باشد.
استقامت سلاحها آنقدر با دوام نیست. به خاطر دارم که حین تجربه اولین مرحله فرعیام در بورلی هیلز که باید به کمک یکی از سوپراستاران دهه ۷۰ میلادی میرفتم تا از محیط خانهاش خارج شود، فقط در مواجه شدن با ۴-۵ زامبی بیش از ۵ سلاح سبز رنگ و دو بسته کیت خون را از دست دادم. این موضوع بماند که خارج از محیط خانه این فرد هم چند نوع دیگر از آنها را کشتم. به هر حال، همانطور که گفتم، این دشواریها گاهی اوقات میتواند شرایط تجربه بازی یا بخش روایی را برایتان سختتر از قبل کند. اگر بخواهید به صورت Co-Op از پس این مراحل بر بیایید، صحبت خاصی از میزان سخت بودن نمیتوان بیان کرد؛ اما در حالت عادی این یکی از ایراداتی است که تیم سازنده در بهروزرسانیهای بعدی باید فکری به حال بالانس کردن شرایط کند.
البته اگر بخواهیم از نگاه تیم سازنده به محتوای گیمپلی نگاهی بیاندازیم، شاید شرایط کاملاً عادلانه باشد. آنها برای بازی Dead Island 2 درختچه مهارت جدیدی طراحی کردند که هر کارت میتواند ورق را در بازی برگرداند. همانطور که در ابتدای مقاله گفته شد، ۶ شخصیت یا اسلیر (Slayer) مختلف وجود دارد که از بین آنها باید یکی را انتخاب کنید. از آنجایی که من به استقامت و سرعت دویدن در چنین عناوینی اهمیت میدهم، شخصیت امی را انتخاب کردم. هر شخصیت بر اساس ۷ معیار، مورد قضاوت بازیکنان قرار میگیرد:
سرسختی یا Toughness
استقامت یا Stamina
بازیابی نوار سلامت یا Health Recovery
آسیب رساندن جدی یا Critical Damage
مهارت یا Agility
اوج سلامتی یا Peak Health
انعطافپذیری یا Resilience
در دستهبندیهای بالا، میزان تبحر هر شخصیت بین ۱ تا ۵ اندازهگیری میشود. هر یک از کاراکترها، یکی از موارد فوق را به عنوان نقطه ضعف و دیگری را به عنوان نقطه قوّت دارند. به عنوان مثال، با توجه به سبک گیمپلی من، شخصیت امی بهترین گزینه بود که مهارت او در سطح ۵ قرار داشت (نقطه قوّت)، اما سرسختیاش در سطح ۱ بود (نقطه ضعف). همین مورد باعث میشد که در طول گیمپلی نسبت به کاراکترهای دیگر با کمترین ضربه از سوی دشمنان بمیرم و شکست بخورم.
حالا برای متعادل کردن این شرایط اسفناک، درختچه مهارت در مقایس بزرگی طراحی شده که کمی هم در خصوص آن صحبت میکنیم. در این بخش، ۴ مهارت کلی به عنوان دستهبندی اصلی وجود دارد که با پر کردن جای خالی آنها، میتوانید گیمپلی منحصربهفرد خودتان را داشته باشید. این دستهها شامل:
دسته Abilities – که پنج جای خالی دارد و میتوانیم مکانیزمهای دفاعی، هجومی، مخفیکاری و موارد دیگر را در این قسمت پر کنیم.
دسته Survivor – که چهار جای خالی دارد و میتوانیم مهارتهای مربوط به جا خالی دادن ضربات، ضد حمله زدن به دشمنان و موارد جزئیتر از خانه قبلی را در این بخش تکمیل کنیم.
دسته Slayer – که چهار جای خالی دارد و هر کارت به صورت مشترک بین دو اسلیر تقسیم میشود. مثلاً یکی از کارتها بین شخصیت امی و بورنو مشترک است و اگر فعال باشد، در حین دویدن و ضربه زدن به دشمنان،سطح بالایی از آسیبهای جسمانی به آنها وارد خواهد شد.
دسته Nemen – که برای تقویت مهارتهای فردی هر شخصیت در دو جایگاه با کارتهای متنوع مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
به خاطر همین موضوع است که گفتم اگر بخواهیم از نگاه تیم سازنده به محتوای گیمپلی نگاهی بیاندازیم، شرایط متعادل است. هرچند که واقعاً اینطور نیست و باید بعضی از موارد تقویت و برخی از دشمنان هم به مرور زمان نرف (ضعیف) شوند.
در خصوص گرافیک فنی و صداگذاری، تیم سازنده وظیفه خودش را بسیار خوب انجام داده است. با توجه به این موضوع که اولاً با محیطهای شلوغی روبهرو نیستیم و در ثانی محیط جهان بازی هم وجود ندارد، طبیعتاً با افت فریم محسوسی روبهرو نیستیم. روی کنسول پلیاستیشن ۵، نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه به صورت پایدار وجود دارد؛ اما این نکته را هم در نظر داشته باشید که برخی از قابلیتهای جدید صنعت بازیهای ویدیویی مثل بازتاب نور و از این قبیل از موارد در محتوای Dead Island 2 گنجانده نشده و کنسول به راحتی از پس اجرای این بازی با ثابت بالا بر میآید.
از آنجایی که تیم سازنده مستقر در استودیوی بازیسازی دمباستر از موتور بازیسازی آنریل انجین برای توسعه محصول خودش استفاده کرد، پس جای تعجبی نیست که کیفیت نهایی باید هم در این حد بالا میبود. نسخه پلیاستیشن ۵ بازی Dead Island 2 که این نقد و بررسی بر اساس آن انجام شد، پر از جزئیات پر رنگ و لعاب محیطی است و به شخصه از قدم زدن در شبانهروز تمام نقشههایی که تیم سازنده درست کرده است، لذّت بردهام.
در خصوص جزئیات بیشتر گرافیکی در طول مقاله به اندازه کافی صحبت کردیم؛ اما همچنان مشکلات فنی کوچکی وجود دارد. اگر خیلی به جزئیات ریزتر محیطی توجه میکنید، بازی Dead Island 2 کمی در ذوق شما میزند. به عنوان مثال، در جاهای تاریک با روشن کردن نور چراغ قوه به دنبال آینه بودم تا شخصیت خودم را برانداز کنم. نکته عجیب در آنجایی وجود داشت که انعکاس نور چراغ قوه را در آینه مشاهده میکردم، اما خبری از شخصیت اصلیام نبود!
افکتهای آتش یا طراحی خونها و موارد اینچنینی میتوانست بهتر باشد، اما خب شاید تیم سازنده نخواسته که بیش از حد وقت خودش را روی جزئیات بگذارد. صداگذاری در یک کلام بسیار خوب است. صداها گذاری کاراکترها، غرش زامبیهای هیولا از دور دستها، صدای تیکه پاره شدن و له شدن اعضا و جوارح دشمنان و به طور کلی همه چیز خیلی خوب طراحی شدهاند. حتی در برخی از مراحل اصلی و فرعی که به شما دستوری مبنی بر پاکسازی محیطی از زامبیها داده میشود، موسیقی بازی Dead Island 2 به اوج خودش میرسد و با ترکیب موسیقیهای راک و هیجانانگیز، آدرنالین خونتان به سطح بالایی رفته و حتی از پشت مانیتور یا تلویزیون قصد شیرجه زدن به محیط بازی را میکنید.
کلام آخر
ناشر بازی نسخه PS5 این اثر را برای نقد و بررسی در اختیار رسانه گیم پالت قرار داده است
بازی Dead Island 2 در نوع خودش بی نظیر است و قطعاً طرفداران سبک بقاء و ترس را راضی میکند. در سبک روایت هالیوودی و گیمپلی سرگرمکنندهاش نکتههایی نهفته است که به نظر من حتی شما را بیشتر از ۲۰ ساعت درگیر خودش میکند. توصیه میکنم که در حین تجربه بازی، حتی بعد از به اتمام رساندن بخش اصلی داستان، به سراغ تجربه مأموریتهای فرعی بروید. البته اشتباه من را تکرار نکرده و این کار را در ابتدای بازی انجام ندهید، چراکه ظرفیت مأموریتهای فرعی بالاتر از خط اصلی داستانی است و حتی در برخی از مواقع هم از لحاظ داستانی سرگرمکنندهتر از کل چیزهایی میشود که در مسیر روایی تجربه کرده بودید.
در نهایت اگر دوستانی دارید که آنها عاشق سبک زامبیکشی هستند، با یکدیگر و به صورت مساوی وارد فضای داستانی شوید و اجازه دهید که در کنار یکدیگر رشد کنید. همکاری تیمی در بازی Dead Island 2 نسبت به بازیهای مشابه متفاوتتر است و تک به تک بازیکنان در یک سرور را مجبور به انجام کاری جداگانه میکند (البته به غیر از مراحل اصلی داستانی). تیم سازنده کار خودش را به بهترین شکل به پایان رساند و امیدواریم که در آینده نسخه سومی در کار باشد؛ اما مثل بازی Dead Island 2 توسعه پیدا نکند.
نقد و بررسی
بازی Dead Island 2
مهم ترین ویژگی بازی Dead Island 2 را میتوان وفاداری درستش به هسته اصلی گیمپلی بازی Dead Island 1 دانست که واقعاً جای تقدیر دارد. تنوع استفاده از سلاحها و آزمایش کردنشان روی زامبیهای مختلف در نهایت شما را به سمت مسیری سوق میدهد که بخواهید کل محتوای گیمپلی و نقشههای متفاوت آن را برای پیدا کردن سلاحهای افسانهای و قدرتمند بررسی کنید. تنوع زامبی های بازی به گونه ای است که حتی بعد از پایان داستان اصلی هم باید به دنبال پیدا کردن نمونههای جدیدشان باشید. این موارد به همراه روایت جذاب و هالیوودی داستان بازی سبب میشود تا شما ساعتها وقت خود را در دنیای بازی بگذرانید و از تجربه آن به صورت انفرادی یا همراه با دوستان خود لذت ببرید.
مثبت
- طراحی محیط
- روایت طنز و دوست داشتنی
- گرافیک بسیار خوب
- توجه به جزئیات
- تنوع سلاحهای سرد
- منحصربهفرد شدن گیمپلی بسته به بازیکن
منفی
- سلاحهای گرم به خوبی سلاحهای سرد نیستند
- جزئیات محیطی بدون دقت طراحی شده است
- عدم تعادل در گیم پلی
- عدم استفاده از قابلیتهای کنترلر دوالسنس