دومین بسته الحاقی بازی Assassins Creed Valhalla با نام Siege of Paris به تازگی عرضه شده است. داستان این بسته الحاقی در فرانکیا یا همان کشور فرانسه جریان دارد؛ جایی که باید این کشور را از شر پادشاهی خونخوار نجات دهید. کلیت داستان و ستینگ بازی در بسته الحاقی دوم بسیار جذاب به نظر رسیده و نوید یک بسته الحاقی سرگرم کننده را میدهد. اما در نهایت همه چیز آن طور که باید و شاید خوب پیش نمیرود و Siege of Paris در ارائهی هدف اصلی خود یعنی یک تجربهی سرگرم کننده و نوآورانه ناموفق ظاهر میشود. با گیم پالت همراه باشید تا به نقد بسته الحاقی Siege of Paris بازی Assassins Creed Valhalla بپردازیم.
بررسی بسته الحاقی Siege of Paris
تا همین 8 یا 9 سال پیش هر موقع لوگوی خوش رنگ و دوس داشتنی یوبیسافت را ابتدای بازی میدیدم، ایمان داشتیم که با یک بازی جذاب و به یاد ماندنی طرف خواهیم بود. شاهکارهایی چون سری Prince of Persia و Splinter Cell و صد البته چند نسخهی اول سری Assassin’s Creed در همان دوران طلایی خلق شدند. متاسفانه یوبیسافت در نسل هشتم بیشتر از آنکه بازی فوق العاده بسازد، تعداد نسبتا زیادی از عناوین معمولی و شبیه به هم را به صورت سالیانه و پشت سر هم روانهی بازار کرد.
در میان تمامی فرنچایزهای یوبیسافت، هیچ کدام به اندازهی سری Assassin’s Creed با افت کیفی شدید مواجه نشد و علت آن نیز به وضوح مشخص است. این سری پس از عرضهی نسخهی اول و سهگانهی اتزیو به قلهی کیفیت و محبوبیت رسید و روند خوب خود را تا عرضهی Black Flag حفظ کرد. ورود به نسل هشتم کنسولها، زیاد برای این سری خوش یمن نبود و عرضهی بازی ضعیفی به نام Unity که هیچ شباهتی به تریلرهای منتشر شده از آن نداشت، همه چیز را خراب کرد.
پس از چند نسخهی اصلی و غیر اصلی سرانجام یوبیسافت به این نتیجه رسید که این سری نیاز به تغییرات اساسی دارد. شروع تغییرات گسترده در سبک بازی به سمت نقش آفرینی شدن از Origins شروع شد، در Odyssey اصلاح شد و سرانجام در Valhalla به کمال خود رسید. در مقالهی امروز قصد داریم بررسی کنیم که آیا بستهی الحاقی اخیر والهالا یعنی Siege of Paris توانسته همچنان این فرنچایز را در مسیر کمال پیش ببرد یا خیر. با ما همراه باشید.
داستان
اگر فکر میکنید که داستان بستهی الحاقی قبلی سطحی بود و Siege of Paris قرار است جبران مافات کند سخت در اشتباهید! داستان این بسته با ظاهر شدن دو NPC جدید در کمپ آغاز میشود. دو کاراکتری که از سرزمین فرانکیا یا همان فرانسهی خودمان به انگلستان آمدهاند تا با بدست آوردن اتحاد با Raven Clan کل اروپا را از شر پادشاهی خونخوار به نام چارلز نجات دهند. به همین سادگی! قهرمان قصهی ما هم مطابق انتظار پیشنهاد خارجیها را میپذیرد و با یک کشتی 30 نفره به سوی نجات اروپا میشتابد!
فاجعه آنجا تکمیل میشود که شما به فرانکیا میرسید و برای اولین بار با شخصی به نام Sigfred که مثلا سردستهی جنبشی علیه چارلز است، آشنا میشوید. ایوور به گونهای به حمایت و دلسوزی از سیگفرد میپردازد که شاید به اشتباه فکر کنید این دو از کودکی کنار هم بزرگ شدهاند! متاسفانه داستان با همین روند تا انتها پیش میرود و آنقدر ضعیف و سطحی است که احتمالا نیمهی دوم آن به مانند من از مشاهدهی دیالوگهای بازی صرف نظر کرده و به صورت متوالی آنها را رد کنید. شاید تنها و تنها نکتهی مثبت داستان این بستهی الحاقی شخصیت چارلز باشد که انصافا یک سر و گردن از تمامی شخصیتهای دیگر موجود در بازی جذابتر و پرداخت شدهتر است.
نکتهای که در مورد داستان بازی به شدت خودنمایی میکند، اضافه و بیهوده بودن آن است. بارها در طول تجربهی این بستهی الحاقی قرار است از خود بپرسید که خب که چه؟! درست است که بازی اصلی هم داستان میخکوب کنندهای نداشت اما حداقلها را دارا بود. به هر حال اگر فکر میکنید داستان Siege of Paris دلیل خوبی برای بازگشت به Assassin’s Creed Valhalla است، بهتر است بیشتر به این موضوع فکر کنید.
گیمپلی و مبارزات
بعد از شروع تغییرات اساسی در سبک این فرنچایز در بازی Originis، روند رو به رشد بازی شروع شد و در بازی اصلی Valhalla به اوج خود رسید. در بستهی الحاقی Wrath of Druids هم چند المان جدید مانند Trade posts به بازی اضافه شد. در Siege of Paris نیز فعالیتهایی تحت عنوان Rebel Missions به بازی اضافه شدهاند که هیجان خاصی ندارند و معمولا به یافتن و کشتن یک هدف خلاصه میشود. در این ماموریتها میتوانید به سبک اساسینهای قدیمیتر تعدادی مزدور برای مبارزه با دشمنان در کنار خود داشته باشید و سریعتر ماموریتها را به اتمام برسانید.
با اتمام این فعالیتها یک واحد پولی جدا به دست خواهید آورد که میتوانید با کمک آن برای همراهان خود تجهیزات و آپگرید بخرید. البته اینکه انگیزهای برای اینکار را بتوانید در خود پیدا کنید به خودتان بستگی دارد چون نه تنها ضروری نیستند بلکه ممکن است زمان بر هم باشند.
مثبتترین نکته در مورد گیمپلی این بستهی الحاقی، اضافه شدن سلاح جدید Scythe است که چه از لحاظ ظاهری چه سبک مبارزات بازی را از یکنواختی خارج کرده و مبارزات را وارد سطح بهتری میکند. این سلاح داس گونه و دو دستی، جدا از مبارزات تن به تن برای مبارزه با تعداد زیادی دشمن بسیار مناسب است و اگر از تبرها و شمشیرهای معمول در بازی اصلی خسته شدهاید، این سلاح جدید برای شما ساخته شده است.
ماموریتهای اصلی و فرعی این بستهی الحاقی بسیار شبیه به بازی اصلی هستند. اگر جزو آن دسته از گیمرهایی هستید که میخواهند همان سبک ماموریتهای بازی اصلی را بیشتر انجام دهتد، بسته Siege of Paris میتواند انتخاب خوبی باشد. اما کسانی که به دنبال تجربهی ماموریتها و فعالیتهای جدید و نوآورانه هستند، قطعا ناامید خواهند شد.
در این بسته الحاقی هم تقریبا باید همان کارهای همیشگی را انجام دهید. پیدا کردن شخصی خاص و کشتن او، نجات دادن کسی، مبارزه برای براندازی یک پادشاه ظالم و تصرف قلعهی او و مواردی از این دست، تعدادی از همان کارهای تکراری است که در بازی اصلی و بستهی Wrath of Druids انجام میدادیم. در حالت کلی بستهی الحاقی قبلی به مراتب هیجان انگیزتر و خلاقانه تر از Siege of Paris بود.
جلوههای بصری
عنوان Assassin’s Creed Valhalla جزو زیباترین بازیهای نسل هشتم بود. اگر تعدادی باگ و انیمیشنهای صورت مصنوعی بازی را نادیده میگرفتیم، بازی از لحاظ جلوههای بصری جزو بهترینهای نسل هشتم بود. در نسخهی نسل نهمی که نقد این بازی نیز بر اساس آن انجام شده همه چیز حتی بهتر هم شده است. افکتهای زیبای گرافیکی و مهمتر از آن نرخ فریم 60 بازی را به یکی از زیباترین تجربههای هر گیمری تبدیل میکند.
برخلاف بسته الحاقی قبلی که محیطی کاملا جدید و یونیک را خلق کرده بود، بستهی Siege of Paris آنچنان خلاقیتی در طراحی محیطها و مناظر بازی ندارد. بیشتر اوقات شاید متوجه نشوید که در فرانسه هستید یا انگلستان. البته طراحی شهر پاریس و اطراف آن قابل قبول است ولی آن روح و هستهی لازم برای یونیک بودن را ندارد.
محیط ها و شهرهایی که در بسته الحاقی قبلی مشاهده کردیم، بسیار چشمنواز بوده و کاملا مشخص بود زمان زیادی برای طراحی آن صرف شده است. اما در Siege of Paris همه چیز تکراری به نظر میرسد و به خاطر نوع خاص پوشش گیاهی آن، خیلی خالی و عظیم به چشم میخورد. در حالی که محیط های مربوط به انگلستان بسیار سرسبزتر و زندهتر بودند.
سخن پایانی
اگر از طرفداران سرسخت بازی اصلی هستید و میخواهید همان نوع فعالیتها و ماموریتها با تغییرات جزئی را همچنان ادامه دهید، قطعا بسته الحاقی Siege of Paris تجربهای سرگرم کننده خواهد بود. اما اگر جزو گیمرهایی هستید که میخواهید یک بسته الحاقی ناب و هیجان انگیز را تجربه کنید، احتمالا ناامید خواهید شد زیرا Siege of Paris حرف تازهای برای گفتن ندارد. معدود المانهای اضافه شده به گیمپلی بازی چندان کارآمد نیستند و نمیتوانند به تنهایی آن را از یکنواختی نجات دهند.
در انتها باید اشاره کنم که اگر به تنهایی قصد خرید بستهی Siege of Paris را داشته باشید باید حدود 20 دلار هزینه کنید که برای بستهای که هیچ حرف جدیدی برای گفتن ندارد و صرفا تکرار همان همیشگیهاست، کمی زیاد به نظر میرسد.