نقد و بررسی بازی Soulstice؛ دویل می کرای کوچک

Soulstice یک بازی هک اند اسلش است که بسیاری آن را عناوین بزرگی همچون Devil May Cry مقایسه می‌کنند. در نقد و بررسی این بازی قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم که آیا بازی Soulstice می‌تواند فارغ از مقایسه‌ها و شباهات‌ها، هویت مستقلی برای خود تعریف کند یا خیر.

در سال‌های  اخیر بیشتر و بیشتر شاهد انتشار عناوینی بودیم که شاید از نظر بودجه و زمان ساخت در مقیاس یک بازی AAA نباشند. اما چنین عناوینی کیفیت یک بازی بسیار خوب AAA را دارند و کاملا می‌‎توانند در سبک خود موفق عمل کنند. این موضوع به نوعی از بازی Hellbalde به بعد بسیار بیشتر به چشم آمد. عناوینی که نه قیمت بازی کامل ۶۰ دلاری را دارند و نه توسط یک ناشر غول پیکر پشتیبانی شده‌اند. نکته متمایز کننده این عناوین، این است که کیفیت بالایی در حد عناوین بزرگ دارند.

بررسی بازی Soulstice؛ یک تقلید ساده یا یک نوآوری بزرگ

عنوانی که امروز از آن صحبت می‌کنیم یکی از همین بازی‌هاست که Soulstice نام دارد و به تازگی برای نسل نهم منتشر شده است. بازی Soulstice یک عنوان اکشن ماجرایی هک اند اسلش بر پایه مبارزات fast paced و “با استایل” است که توسط Reply Studio ساخته شد و اخیرا توسط  Modus Games برای پلی استیشن ۵، ایکس باکس سری ایکس و اس و رایانه‌های شخصی منتشر شده است. اگر علاقه دارید که بیشتر با این بازی آشنا شوید در ادامه ی این مقاله با ما همراه باشید.

شروعی نه چندان طوفانی

بازی Soulstice از نظر داستان و کیفیت روایی، یک بازی متوسط است که نه آن‌قدر کسل کننده و بی روح است که خیلی زود آن را فراموش کنید و نه با یک داستان درگیر کننده روبرو هستیم که دارای شخصیت‌های قابل توجه و عمیقی باشد. در واقع داستان و شخصیت‌ها به گونه‌ای هستند که وقتی در گیم پلی بازی پیشروی کنید، نیم نگاهی هم به آن‌ها دارید و وقایع بازی را دنبال می‌کنید. شاید اگر شخصیت‌های بازی دارای عمق بیشتری بودند، روایت داستانی بازی می‌توانست بسیار جذاب‌تر دنبال شود. ولی راستش را بخواهید در طول بازی هیچ یک از شخصیت‌های بازی نتوانست نظر من را به خود جلب کند. با این که شخصیت اصلی از نظر ظاهری طراحی جذابی دارد. مخصوصا وقتی به فرم شیطانی می‌رود صورتش واقعا مخوف می‌شود ولی از نظر شخصیت پردازی عمق خاصی ندارد.

( نقد و بررسی این بازی بر اساس کد ارسالی ناشر و بر روی کنسول پلی استیشن 5 انجام گرفته است)

البته بازی سعی می‌کند با پرداخت به گذشته او و خواهرش و زجری که کشیده‌اند عمق بیشتری به او ببخشد، در نهایت در انجام این کار موفق عمل نمی‌کند. در مجموع داستان بازی عملکرد دوگانه‌ای دارد به گونه‌ای که نیمه دوم داستان کمی جذاب‌تر شده و موفق می‌شود تا شما را تا پایان پای بازی نگهدارد. اما انتظار یک داستان فوق العاده را نداشته باشید.

از منظر بصری و با توجه به این که بازی Soulstice یک بازی مختص نسل نهم است، باید بگویم کیفیت بصری آن قابل قبول است. مخصوصا در دپارتمان طراحی هنری بازی کاملا موفق عمل می‌کند. بازی محیط‌ها و مناطق بسیار زیبایی را مقابل چشمان شما قرار می‌دهد. با این که این مناطق پرتعداد نیستند ولی زیبایی خاصی دارند و تا حدی یادآور عناوین سولز و مخصوصا Demons Souls هستند. از نظر فنی هم بازی کاملا باثبات و بهینه است. از ابتدا تا وقتی که بازی را به اتمام رساندم، مشکلات فنی خاصی را مشاهده نکردم که این واقعا تحسین بر انگیز است.

البته در زمینه بصری نکات منفی وجود دارد که بد نیست اشاره‌ای به آن داشته باشم. به طور مثال می‌توان به تنوع ظاهری کم دشمنان اشاره کرد. مورد دیگر در خصوص رنگ بندی بازی است. رنگ بندی بازی آن قدر آبی و بنفش است که گاهی حس می‌کنید محیط‌ها تفاوتی با هم ندارند. انگار یک فیلتر بصری خاص روی بازی اجرا شده است. اگر رنگ بندی بازی مقداری تنوع و جذابیت بیشتری داشت قطعا طراحی‌های هنری جلوه بهتری پیدا می‌کردند. ولی در مجموع باید بگویم Soulstice از نظر بصری نمره قبولی می‌گیرد. مخصوصا در مقیاسی که بازی ساخته شده است و با بودجه ای که داشته است. بنابراین انتظار گرافیک بازی‌های فرست پارتی را نداشته باشید، اما بازی از نظر بصری هرگز شما را ناامید نخواهد کرد.

دویل می کرای در ابعاد کوچک

از نظر گیم پلی بازی Soulstice یک بازی اکشن ماجرایی هک اند اسلش بر پایه مبارزات سریع و با استایل است. راستش تا قبل از عرضه بازی و مخصوصا با توجه به این که بازی در نامش واژه Soul دارد، اینطور در ذهنم بود که احتمالا با یک بازی سولزلایک اکشن نقش آفرینی روبرو هستیم. اما پس از تجربه بازی و حتی با مشاهده منوی درجه سختی بازی و نوع تروفی‌های آن، متوجه شدم که بازی نه تنها اصلا سولزلایک و نقش آفرینی نیست بلکه کاملا بر پایه Devil May Cry ساخته شده است. مواردی همچون سرعت مبارزات، کمبوهای مختلف، تعویض سلاح در وسط مبارزه و دریافت امتیاز و مدال بر اساس کیفیت مبارزه سبب می‌شوند تا این عنوان شباهات زیادی به سری محبوب هک اند اسلش یعنی DMC داشته باشد.

حتی اگر یادتان باشد در بازی ریبوت DMC یک سری سلاح های قرمز و آبی (شیطان و فرشته) بودند که برخی دشمنان را فقط با یک سلاح رنگ خاص می‌شد شکست داد. در این بازی هم شخصیت اصلی می‌تواند یک هاله خاص دور خودش ایجاد کند که آبی یا قرمز است و برخی دشمنان فقط وقتی در هاله آبی باشند ضربه می‌خورند و برعکس. این موضوع سبب افزایش جذابیت و کیفیت و چالش مبارزات می‌شود و بازی را بیش از پیش شبیه به DMC می‌کند.

در طول بازی و با پیشروی در گیم‌پلی به تدریج به هفت سلاح مختف دسترسی پیدا می‌کنید که هر کدام دارای ارتقا هستند. با ارتقای هر یک از سلاح‌ها، می توانید فنون مختلفی را برای آن‌ها آزاد کنید. سلاح‌های بازی شامل شمشیر، تیر و کمان و سلاح سنگین و موردی دیگر می‌شوند که بر اساس نوع و سبک مبارزه خود، می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. همچنین در مبارزات این بازی از بازی Elden Ring نیز الهام گرفته شده است.

یک سیستم جالب که در این بازی وجود دارد، وجود خواهر شخصیت اصلی است که مثل یک روح بر روی دوش او سوار است (مثل شیری که در الدن رینگ روی شانه ی گادریک بود، البته خیلی کوچک‌تر) که می‌توانید نقش دفاعی و و ضدحمله یا حتی نقش هجومی داشته باشد. در حقیقت آن دو هاله آبی و قرمز که پیش تر اشاره کردم توسط این روح ایجاد می‌شود. این مکانیسم زمان مشخصی هم دارد و اگر تمام شود باید چند ثانیه صبر کنید تا دوباره بتوانید استفاده کنید.

حتی هنگامی که روی شخصیت اصلی به یک سمت است و در حال نبرد با دشمنان است، اگر دشمنی از پشت بخواهد به شما ضربه بزند و شما دایره را به موقع بزنید، با این که پشتتان به آن دشمن است، خواهرتان دفاع می کند و حتی ضد حمله می‌زند. وجود چنین مکانیسمی بسیار جذاب و مبارزت بازی را پویاتر و هیجان انگیزتر می‌کند. بگذارید کمی در ارتباط با سیستم مدال‌های بازی صحبت کنیم. در پایان هر نبرد به شما بر اساس زمان نبرد و میزان ضربه‌ای که زده و یا خورده‌اید امتیاز و مدال داده می‌شود. این مدال‌ها از آهن تا پلاتینیوم متغیر هستند. در آخر مرحله هم بر اساس این مدال‌ها یک مدال کلی برای آن مرحله دریافت می‌کنید که بسیار مشابه Devil May Cry است. حتی درون مراحل بازی، یک سری مراحل مخفی با چالش‌های خاص قرار دارد که دقیقا و کاملا یادآور Devil May Cry است.

بین مراحل بازی و گاها در اواسط مراحل، می‌توانید از فروشگاه آیتم‌های مختلف یا ارتقاهای گوناگون برای شخصیت اصلی و خواهرش خریداری کنید. تعداد این ارتقاها مخصوصا برای روح خواهر شخصیت اصلی، بسیار کافی و پر اهمیت هستند و به خوبی در گیم پلی بازی تاثیر دارند. دوربین بازی گاها مقداری بیش از حد از شما دور می‌شود ولی این موضوع زیاد اتفاق نمی‌افتد و مخصوصا موقع مبارزات کمتر با دوربین بازی مشکل پیدا می‌کنید، اما خب فاقد ایراد هم نیست. همچنین شخصا انتظار داشتم که فنون خاص و کمبوهای بیشتر و متنوع‌تری در بازی وجود داشته باشد ولی اینطور نیست. البته باید انصاف هم داشت. از یک بازی ۴۰ دلاری که با مقیاس کوچک‌تری از غولی به مانند Devil May Cry ساخته شده است، نباید انتظار کیفیتی دقیقا مثل آن داشت ولی خب این شاهکارها ما را بد عادت کرده‌اند.

همچنین تنوع دشمنان خیلی زیاد نیست و با احتساب باس‌ها حدود ۲۲ نوع دشمن مختلف در بازی حضور دارند. صحبت از باس‌ها شد و باید بگویم انصافا برخی باس‌های بازی از نظر طراحی و نوع مبارزه، خیلی خیلی جذاب هستند. قطعا شما سازندگان را بابت طراحی آن‌ها تحسین خواهید کرد. در مجموع گیم‌پلی بازی را می‌توان نقطه عطف آن به شمار آورد. باس فایت‌های بازی بسیار جذاب و گاها چالش برانگیز هستند. به لطف مکانیسم‌های جدیدی که بازی Soulstice در مبارزات از آن بهره می‌برد باعث شده تا لحظه‌ای از هیجان مبارزات بازی کاسته نشود. این موارد در کنار یکدیگر سبب می‌شوند تا داستان نسبتا ضعیف بازی را تحمل کنید و از گیم‌پلی آن لذت ببرید.

بازی Soulstice از نظر موسیقی و صداگذاری قابل قبول و استاندارد عمل می‌کند. از صداگذاری شخصیت‌ها گرفته تا موسیقی‌های متن بازی، همگی باکیفیت و جذاب هستند و ایراد خاصی به آن‌ها وارد نیست. با این که شاهد و شنوای یک ساندترک بی نظیر و فوق العاده نیستیم، ولی موسیقی‌های بازی کاملا در خدمت گیم‌پلی بازی هستند و چینش بسیار خوبی دارند که نکته بسیار مثبتی محسوب می‌شود. در حقیقت موسیقی‌های بازی همان نقشی که برعهده دارند را انجام می‌دهند.

سخن پایانی:

به طور کلی و بعد از پرداختن به بخش‌های مختلف بازی، باید بگویم بازی Soulstice به عنوان یک پکیج کامل، عنوانی است که کاملا ارزش تجربه کردن را داراست و از تجربه آن هرگز پشیمان نخواهید شد. بدون شک برای کسانی که به عناوینی به مانند Devil May Cry و بازی‌های هک اند اسلش بر پایه ی مبارزات سریع و با استایل علاقه‌مند هستند، Soulstice انتخاب بسیار خوبی است. مهم‌تر اینکه به واسطه اعطای مدال‌های مختلف در مراحل، ارزش تکرار بازی دوچندان می‌شود. با این کار بازی شما را تشویق کند تا برای بهتر بازی کردن و گرفتن امتیازات بهتر، این عنوان را دوباره و حتی روی درجات سختی مختلف تجربه کنید. به ویژه این که در یک بار تجربه بازی نمی‌توانید تمام ارتقاها و آپگرید‌های خط سلامتی و مواردی از این قبیل را بخرید و آن را 100 درصد کنید.