بررسی فنی بازی Ratchet and Clank: Rift Apart؛ استادی اینسامنیاک

بازی Ratchet and Clank: Rift Apart به صورت انحصاری برای پلی‌استیشن 5 عرضه شده و نه تنها این بازی یک دنباله‌ی با کیفیت برای یکی از بزرگ‌ترین فرنچایز‌های سونی است، بلکه احتمالا شاهد زیباترین بازی نسل جدید هستیم. اینسامنیاک گیمز (Insomniac Games) توانسته از قدرت کنسول جدید سونی به طرز فوق‌العاده‌ای استفاده کند. همانند Spider-Man: Miles Morales شاهد سه حالت Performance، Performance RT و Fidelity هستیم. در این مقاله قصد داریم تا نگاهی به این سه حالت گرافیکی بازی بیاندازیم. پس با بررسی فنی بازی Ratchet and Clank: Rift Apart با گیم پالت همراه باشید.

بررسی فنی بازی Ratchet and Clank: Rift Apart

اول از همه باید گفت که اگر Spider-Man Remastered یا Miles Morales را بر روی پلی‌استیشن 5 تجربه کرده‌اید، با حالت‌های گرافیکی Rift Apart هم آشنا خواهید بود. بگذارید با حالت Fidelity آغاز کنیم. در این حالت حداکثر نرخ فریم 30 فریم بر ثانیه است. زمان رندر 33.3 میلی‌ثانیه‌ای بازی، به اینسامنیاک اجازه می‌دهد تا کیفیت جلوه‌های بصری را به حداکثر برساند. وضوح تصویر در این حالت متغیر بوده و در اکثر مواقع بین 1800p و 2160p حرکت می‌کند. البته کیفیت تصویر در تمام حالت‌های بازی با یک تکنیک بازسازی افزایش یافته و تصویر نهایی، کمی بهتر از عدد پیکسل روی صفحه خواهد بود.

همان‌طور که انتظار دارید حالت Fidelity از Ray-Tracing سخت‌افزاری هم برای ارتقای جلوه‌های بصری بازی استفاده می‌کند. باید گفت که Ray-Tracing در زیباتر کردن Ratchet and Clank: Rift Apart تاثیر بسزایی دارد. همانند Spider-Man: Miles Morales، شاهد یکی از بهترین استفاده‌ها از این فناوری از سوی اینسامنیاک هستیم. در Rift Apart شاهد سطوح بازتابنده‌ی زیادی هستیم. از شیشه گرفته تا فلز، Ray-Tracing به باشکوه‌تر شدن تمام این سطوح کمک شایانی می‌کند. می‌توان دید که استفاده از Ray-Tracing، یکی از اهداف کلیدی تیم هنری اینسامنیاک گیمز در طراحی Rift Apart بوده است. البته که Rift Apart بدون Ray-Tracing هم‌چنان زیباست. با این حال بدون آن انگار یک چیز بازی کم است.

علاوه بر این‌ها انتخاب حالت Fidelity مزایای دیگری از نظر بصری دارد. برای مثال تراکم صحنه در این حالت افزایش می‌یابد. یعنی در یک صحنه شاهد جمعیت شلوغ‌تری خواهید بود. یا ممکن است که تعداد سفینه‌های فضایی پس‌زمینه بیشتر باشد. هم‌چنین سیستم تحسین برانگیز رندر موی اینسامنیاک که مثلا برای رندر پشم‌های بدن Ratchet استفاده شده، در این حالت حداکثر تارهای موی ممکن را رندر می‌کند. به زبان ساده باید گفت که حالت Fidelity از نظر بصری زیباترین حالت بازی است. با این حال برای رسیدن به آن باید 60 فریم بر ثانیه را قربانی کنید.

در جست‌وجوی 60 فریم

حالت Performance با کاهش تراکم صحنه و تارهای موی رندر شده و هم‌چنین خاموش کردن Ray-Tracing، نرخ فریم 60 فریم بر ثانیه را هدف می‌گیرد. این معامله بسیار خوب کار کرده و ضربه‌ی وارد شده به وضوح تصویر، بسیار کمتر از آن چیزی است که تصور می‌کنید. از نظر تئوری حداقل وضوح تصویر ممکن در این حالت 1080p است. با این حال در عمل و در اکثر مواقع شاهد حرکت وضوح تصویر بین اعداد 1620p تا 1080p هستیم. این حالت هم تجربه‌ی خوشایندی را برای شما رقم می‌زند. با این حال همان‌طور که گفته شد، به نظر ما تجربه‌ی بازی بدون Ray-Tracing چندان توصیه نمی‌شود.

با این اوصاف به حالت سوم یعنی Performance RT می‌رسیم. این حالت همانند Performance وضوح تصویر را کاهش می‌دهد، اما Ray-Tracing را در عین 60 فریم بر ثانیه به شما ارائه می‌دهد. در این حالت پنجره‌ی وضوح تصویر بین حداقل 1080p و حداکثر 1440p است. خوشبختانه Ray-Tracing در این حالت هم زیبا به نظر می‌رسد. با توجه رندر بازتاب‌ها با وضوح تصویری یکسان با خود بازی، به نظر نمی‌رسد که شاهد افت خاصی در این زمینه باشیم. کیفیت تصویر طبعا می‌تواند دچار کاهش شود. با این حال با توجه به سبک و سیاق هنری کارتونی بازی در مقایسه با سبک رئالیستیک‌تر Spider-Man، این حالت برای ما بهتر کار می‌کند.

تکنیک بازسازی تصویر اینسامنیاک بار دیگر به خوبی عمل کرده و توهم کیفیت تصویر بهتر را برای شما فراهم می‌کند. البته که وضوح تصویر بالای Fidelity از دست می‌رود، اما تعادل بین Ray-Tracing و 60 فریم را نمی‌توان نادیده گرفت. در مورد عملکرد نرخ فریم بازی باید گفت که تقریبا شاهد یک نرخ فریم قفل هستیم. همانند Spider-Man ممکن است شاهد افت فرمی در سکانس‌های سینماتیک باشیم. اما غیر از این حالت Fidelity بر روی 30 و حالت Performance هم بر روی 60 قفل است. در Performance RT هم فقط در یک سکانس غیر تعاملی شاهد افت چشمگیری بودم.

سخن پایانی

پیش از اتمام مقاله باید به یک نکته‌ی فنی جالب دیگر هم اشاره کنم. خروجی Rift Apart به صورت طبیعی 120 هرتز است. یعنی موقع افت یک فریم، این کاهش تنها 8.3 میلی‌ثانیه طول داشته و شاهد 16.7 میلی‌ثانیه‌ی همیشگی نیستیم. این مهم از این بابت جالب بوده که در را برای یک حالت 40 فریم بر ثانیه‌ی Fidelity باز می‌کند. البته اگر اینسامنیاک به چنین حالتی علاقه داشته باشد. اگر وضوح تصویر شما به خاطر خروجی 120 هرتز بازی به 1080p افت می‌کند هم کافی است خروجی 120 هرتز را در تنظیمات پلی‌استیشن 5 غیر فعال کنید.

در نهایت باید گفت که Ratchet and Clank یک بازی فوق‌العاده بوده که از نظر فنی هم برای دارندگان پلی‌استیشن 5 سنگ تمام می‌گذارد. اگر نظر من را بپرسید، حالت Performance RT را به عنوان حالت مطلوب به شما پیشنهاد می‌کنم. نحوه‌ی استفاده از Ray-Tracing توسط اینسامنیاک بسیار تحسین‌برانگیز بوده و راستش را بخواهید نورپردازی عادی دیگر پاسخ‌گو نیست. البته هم‌چنان حالت‌های دیگر هم برای تجربه‌ی بازی به اندازه‌ی کافی خوب هستند. در Performance شما با نگه داشتن 60 فریم بر ثانیه، وضوح تصویر را بالا می‌برید. در Fidelity هم شاهد به کار گرفتن حداکثری جلوه‌های بصری در ازای قربانی کردن 60 فریم هستیم.

بازی Ratchet and Clank: Rift Apart در حال حاضر به صورت انحصاری بر روی پلی‌استیشن 5 در دسترس است. شما می‌توانید نقد و بررسی این بازی را از طریق این لینک مطالعه کنید.