با گسترش اینترنت و قابلیت اتصال آن در پلتفرمهای مختلف، پس از مدتی شاهد اضافه شدن حالت آنلاین و چند نفره در بازیهای مختلف بودهایم. اما ممکن است سوالی در ذهن شما ایجاد شود. آیا ساخت یک عنوان آنلاین محور کار سادهای است و سختیهای خود را ندارد؟ آیا هر توسعه دهندهای از پس ساخت یک بازی تمام آنلاین با کیفیت برمیآید؟ در این مقاله، در حین نقد و بررسی بازی Hood: Outlaws and Legends به این سوال پاسخ داده میشود.
بررسی بازی Hood: Outlaws and Legends
در روزگار قدیم حالت انلاین یا چند نفره جدی گرفته نمیشد و تمرکز اصلی توسعه دهندگان بر روی داستان و مسائل دیگری بود. اما امروزه، حالت آنلاین تا حدی گسترش پیدا کرده است که برخی عناوین محتوای خود را بر محوریت همین موضوع ارائه میکنند. این عناوین به اصطلاح «تمام آنلاین» هستند. برخی از این عناوین به محبوبیت و موفقیتهای تجاری بزرگی رسیدهاند. از میان آنها میتوان به وارزون و فورتنایت اشاره کرد. برخی دیگر نیز نتوانسته آنطور که باید و شاید عملکرد خوبی از خود بر جای بگذارند و با شکست مواجه شدهاند. نمونههایی از این دست در دنیای بازیهای ویدیویی بسیار هستند.
Hood: Outlaws and Legends جدیدترین عنوانی است که محتوای تماما آنلاین را به مخاطب خود ارائه میدهد. نمایش اولیهی بازی بازی به قدری خیره کننده بود که نوید یک تجربهی شگفت انگیز را میداد. اما متاسفانه نتیجهی نهایی با آنچه که انتظار داشتیم، فاصله زیادی دارد.
ایدههایی که تنها بر روی کاغذ جوابگو هستند
در بازی Hood: Outlaws and Legends شما کنترل چهار شخصیت مختلف را بر عهده میگیرید. این چهار شخصیت به ترتیب در چهار کلاس Ranger ،Hunter ،Mystic و Brawler قرار میگیرند. هر کدام از این کلاسها قابلیت خاص خود را دارند. کلاس Ranger در استفاده از تیر و کمان تبحر دارد و گیمپلی او نیز بر همین پایه طراحی شده است. او با تیراندازی به طنابهای موجود در نقشه، میتواند میانبرهایی را برای هم تیمیهای خود به وجود بیاورد.
به صورت کلی میتوان گفت که Hunter قاتل گروه محسوب میشود. او با استفاده از کمان زنبورکی و خنجر خود در صورت پیشروی و مخفیکاری، یکی از مرگبارترین شخصیتهای بازی است. شخصیت کلاس Mystic در جمعآوری اطلاعات و بازیابی سلامت افراد تیم نقش ایفا میکند. در حالی که وظیفهی Brawler باز کردن برخی دروازههای آهنی است. حال ممکن است بپرسید که مشکل کار کجاست؟
عدم تعادل در طراحی شخصیتها:
مشکلات از جایی شروع میشوند که طراحی این شخصیتها به صورت متعادل انجام نشده است. شخصیت Brawler در برخی موارد بسیار قدرتمندتر از آن چیزی که باید باشد عمل میکند. در حالی که اگر موقعیت شخصیت Hunter فاش شود، رسما بیدفاع و بیمصرف خواهد شد. چرا که حملههای این شخصیت نسبت به Brawler و Mystic ضعیف بوده در مبارزات تن به تن عملکرد مناسبی ندارد. وضعیت Ranger نیز بدتر است. تنها کافی است با نیروهای دشمن فاصلهی کمی داشته باشید تا به راحتی شکست بخورید.
انتظار میرفت که طراحی شخصیتهایی مانند Ranger و Hunter به گونهای انجام شود که در صورت تمام شدن مهمات یا لو رفتن موقعیت به صورت کامل آسیبپذیر نباشند. هر کدام از این شخصیتها از بمبهای خاص خود استفاده میکنند. بمب مربوط به شخصیت Ranger چیزی مانند نارنجکهای Flashbang است. این بمب در صورت منفجر شدن برای چند ثانیه دید دیگران را مختل میکند. شخصیت Hunter از بمبهای دودزا استفاده میکند. عمکلرد بمب Brawler تقریبا به مانند نارنجک عادی بوده و Mystic نیز از نوعی گاز سمی استفاده میکند.
مبارزات تن به تن شخصیتهای Ranger و Hunter به اندازهای بد طراحی شده است که ممکن است در همان ثانیههای اول آن را رها کرده و به سراغ تیر و کمان یا کمان زنبورکی خود بروید. اما طراحی این دو سلاح نیز ایدهآل نیست. گیمپلی مربوط به این دو سلاح طراحی نامناسبی دارد و کاملا روان نیست. کنترل این دو سلاح قلقهای خاص خود را دارد و شما برای عادت کردن به نحوهی کنترل این نوع سلاح اوقات سختی را سپری خواهید کرد.
شاید اگر حملات نزدیک Ranger و Hunter کمی قویتر بود، آنها هنگام مقابله با شخصیتهایی مانند Brawler و Mystic یا سربازان عادی شانس بیشتری داشتند. اما این اتفاق نیفتاده است و اگر حریفان شما را در گوشهای گیر بیاندازند شکست شما حتمی است.
گیمپلی سطحی و پر از تناقض:
از بحث متعادل سازی بازی بگذریم. چرا که متاسفانه تیمسازنده در زمینههای دیگر نیز کمکاری کرده است. گیمپلی دو شخصیت Brawler و Mystic با تفاوت زیادی با دو کلاس دیگر دارد. اما در طراحی آنها شاهد همان ایدههایی هستیم که در شخصیتهای Hunter و Ranger وجود دارند. در کمال تعجب، هیچ دکمهای برای قفل کردن دوربین بر روی دشمن وجود نداشته و حتما باید L2 را نگهدارید. دفاع و ضدحمله در بازی طراحی مناسبی ندارد و باعث سردرگمی بازیباز میشوند.
بازی علاوه بر مبارزات مستقیم از مخفیکاری نیز استفاده میکند. جالب است بدانید که تمرکز اصلی بازی بر روی همین موضوع است. اما سازندگان به جای اینکه بر روی طراحی مپها و هوش مصنوعی بازی بیشتر کار کنند، دو شخصیت مجزا خلق کردهاند که نحوهی بازی با آنها بر پایه درگیریهای مستقیم است! بزرگترین مشکل این عنوان نه هوش مصنوعی ضعیف شخصیتهاست و نه عدم تعادل، بلکه بازی از تناقضاتی ضربه میخورد که در ایدههای آن وجود دارد.
اگر تمرکز بازی بر روی مبارزات مخفیانه است، پس دو کلاس Brawler و Mystic این جا چه میکنند؟ اگر مخفی کاری در راس نیست، پس چرا به محض دیده شدن تمام سربازان قلعه از حضور شما باخبر میشوند و موقعیت دقیق شما برای تیم حریف لو میرود؟
حالت Heist:
در این عنوان فقط یک Mode وجود دارد و نام آن Heist است. در این مد شما موظف به یافتن کلید، پیدا کردن یک گنجینه و انتقال آن به خارج از قلعه هستید. کلید نزد فرماندهی قلعه قرار دارد. اگر توسط او دیده شوید و دست او به شما برسد، در کسری از ثانیه کشته خواهید شد. برای دزدیدن کلید چارهای جز مخفیکاری ندارید. به غیر از فرمانده (Sheriff)، دشمان قدرتمند دیگری به نام شوالیهها (Knights) وجود دارند که سخت جانتر از دشمنان عادی بوده و ممکن است بارها توسط آنها کشته شوید.
در بازی 5 نقشه وجود دارد اما به شخصه هنگام تجربهی حالت Heist تنها سه عدد از آنها را دیدم. طراحی مپها به گونهای انجام شده است که لو رفتن در برخی موارد اجتناب ناپذیر است. در هر مپ دارای نقاط خاصی تحت عنوان Capture Point است. شما باید در طول هر راند به سراغ این نقاط رفته و با سپری کردن مدت زمانی خاص در آن، آن منطقه را برای تیم خود تسخیر کنید. به این طریق در صورت کشته شدن میتوانید از آن محل اسپاون شوید. اگر تمامی مناطق توسط تیم حریف تسخیر شوند، شما هیچ انتخابی نداشته و بیرون از محوطهی قلعه اسپاون خواهید شد.
عملکرد فنی بازی Hood: Outlaws:
بگذارید با شما صادق باشم، در بررسی عملکرد فنی هیچ عنوانی حساس نیستم و در اکثر موارد از مشکلات چشم پوشی میکنم. اما مشکلات فنی بازی در حدی بود که در اولین برخورد با آن حس کردم در حال تجربهی نسخه بتا هستم. این در حالی است که نسخهی اصلی در دسترس ما قرار داده شده بود. با این که گرافیک بصری این عنوان زیباست و طراحی مپها و شخصیتها به بهترین نحو انجام شده است. اما در بحث گرافیک فنی شاهد مشکلات و نواقص زیادی هستیم.
کیفیت گرافیک فنی بر روی کنسول پلی استیشن 4 با توجه به میان نسلی بودن بازی قابل قبول بود. اگر مشکلاتی مانند دیر لود شدن بافتهای بازی، افت فریم و باگهای آزار دهنده وجود نداشتند به آن خرده نمیگرفتم. ولی تیم توسعه دهنده موظف است در قبال پولی که دریافت میکند مسئول باشد. در واقع عنوانی که عرضه میکند باید بر روی تمامی پلتفرمها قابل تجربه باشد. حتی اگر قابل به بهینه سازی عنوان خود بر روی کنسولهای نسل هشت نیست، نسخههای نسل هشتمی را کنسل کند و بر روی نسخههای نسل نهم تمرکز کند.
از این عنوان تمام آنلاین که واکنشهای سریع در آن اهمیت زیادی دارد. انتظار اجرا شدن بازی با فریم ریت 60 را داشتم اما نرخ فریم بر روی کنسولهای نسل هشتمی و پایه 30 فریم بر ثانیه بود. برخی از انیمیشنها مانند انیمیشن پریدن یا افتادن طراحی بسیار بدی دارند یا اصلا وجود ندارند. فیزیک بازی طراحی عجیب غریبی داشته و غیر قابل پیشبینی است. ممکن است در صورت سقوط از یک برج بلند هیچ اتفاقی نیافتد و یک تیر ساده به راحتی شما را به کیلومترها آن طرفتر پرتاب کند.
جمع بندی:
نقد و بررسی هرعنوانی متر و معیار خاص خود را دارد. از یک عنوان آنلاین محور که برچسب قیمت 30 دلاری دارد ابدا انتظار کات سینهای سینماتیک یا انیمیشن و فیزیک نزدیک به واقعیت نداریم. تنها انتظار داریم که بازی برای همه بازی بازان لذت بخش باشد و بر روی همه پلتفرمها عملکرد قابل قبولی داشته باشد. اما چنین اتفاقی در عنوان Hood: Outlaws and Legends نمیافتد و در حد استاندارد عمل نمیکند. امید است که با پشتیبانی و بهروزرسانیهای آینده، این بازی به عملکرد بهتری دست پیدا کند.