- تئوری تسلط رباتها بر بشر و به خود آگاهی رسیدن آنها همیشه یکی از محبوبترین ایدههای حوزه سرگرمی بوده است که از سینما تا بازیهای رایانهای گرفته، هر از گاهی شاهد انتشار محتوای بحثانگیز و جنجالی بودهایم. حال اینبار بازی جدید دیگری آمده تا تئوری به خود آگاهی رسیدن رباتها و بحرانی که به موجب آن گریبانگیر بشر میشود را از دیدی نو روایت کند. در ادامه با بررسی بازی INDUSTRIA با گیم پالت همراه باشید.
INDUSTRIA یک بازی مستقل در سبک ماجراجویی اول شخص است که برای پلتفرم رایانههای شخصی در دسترس قرار دارد. داستان بازی INDUSTRIA در سال ۱۹۸۹ و در کشور آلمان روایت میشود، جایی که در آن شما کنترل شخصیتی به نام نورا (Nora) را به دست میگیرید. در ابتدای بازی نورا تماسی از شخصی به نام والتر (Walter) دریافت میکند. در این تماس مشخص میشود که کامپیوتر و هوش مصنوعی به نام اتلس (Atlas)، از کنترل خارج شده و کارهای غیرمعمولی انجام میدهد.
( این نقد و بررسی بر اساس کد ارسالی ناشر و بر روی پلتفرم رایانههای شخصی صورت گرفته است)
در ادامه والتر به نورا خبر میدهد که قصد دارد تا کنترل دوباره اتلس را به دست بگیرد. از آنجا که این ماموریتی خطرناک است، نورا سعی میکند تا والتر را از این کار منصرف کند اما پس از اینکه والتر تلفن را قطع میکند، نورا تصمیم میگیرد تا برای نجات والتر به کمک او بشتابد. پس از آن نورا به شرکت رفته و در آنجا از طریق یک ناهنجاری سیستمی توسط اتلس به آیندهای نسبتا دور میرود، جایی که در آن رباتها کنترل کشور را به دست گرفته و انسانی باقی نمانده است.
اگرچه داستان INDUSTRIA خطی است و آزادی عمل چندانی در اختیار شما قرار نمیگیرد اما در مجموع با یک روایت درگیرکننده رو به رو هستیم که شما را مجاب میکند تا برای روشن شدن ماجرا، مراحل بازی را به پایان برسانید.
میتوان گفت که داستان بازی INDUSTRIA یکی از نقاط قوت آن به حساب میآید اما شما آنطور که باید با شخصیتهای بازی ارتباط برقرار نخواهید کرد؛ چراکه داستان بازی تمرکز کمی روی سرگذشت آنها و مسیری که برای رسیدن به INDUSTRIA طی کردهاند، دارد. همین مورد سبب میشود تا شما نتوانید آنطور که باید با شخصیتها احساس صمیمیت و نزدیکی داشته باشید و به همین دلیل، پس از مدتی کوتاه از اتمام بازی INDUSTRIA، شما آنها را به فراموش خواهید سپرد و شاید حتی در به یاد آوردن نام آنها با مشکل رو به رو شوید.
گیم پلی و سبک هنری بازی INDUSTRIA تا حد بسیاری شبیه به دو بازی تحسین شده Bioshock Infinite و Half Life است و به نظر میرسد که سازندگان تلاش کردهاند تا گلچینی از بهترین بخشهای دو بازی یاد شده را در عنوان خود جای دهند. همین موارد سبب شده تا شاهد طراحی یک دنیای منحصر به فرد و زیبا باشیم. البته زمانی که نوبت به سیستم مبارزات و تنوع دشمنان میرسد، دیگر شاهد آن ویژگیهای منحصر به فرد جهان بازی نیستیم.
بنابر درجه سختی که انتخاب میکنید، برای اتمام به حداقل سه تا چهار ساعت زمان نیاز دارید که علی رغم این موضوع، تنوع دشمنان بازی را تنها میتوان به ۵ نوع تقسیم کرد که اگر بخواهیم صادق باشیم، در نیمههای بازی دیدن پی در پی این دشمنان تکراری و سبک یکسان در از بین بردن آنها، کمی آزاردهنده است. البته سیستم مبارزات و تیراندازی هم بسیار پیش پا افتاده طراحی شدهاند و هیچ چالشی پیش روی شما قرار نخواهند داد. کنار هم قرار دادن این موارد سبب شده تا تمام مبارزات حسی شبیه به هم را منتقل کنند و گویی که شما در حال تکرار یک چرخه بیپایان هستید.
گیم پلی بازی را میتوان به دو بخش تقسیم کرد، در بخش اول به دلیل نبود سلاحهای نه چندان متنوع، سازندگان روی پازلها تمرکز دارند که البته چندان هم پیچیده نیستند. شاید مشکل اصلی معماهای بازی، مشخص نبودن هدف آنهاست و اینکه شما نمیدانید باید دقیقا چه کاری را انجام دهید. پس از آن و با در دسترس قرار گرفتن سلاحهای بیشتر، بازی وارد فاز اکشن میشود که به وضوح میتوان تاثیر غیر قابل انکار بازی از Half Life را مشاهده کرد. البته این موضوع به هیچ عنوان یک نقطه ضعف حساب نمیشود بلکه میتواند برای بسیاری از طرفداران این سبک لذتبخش باشد.
بازی INDUSTRIA از نظر فنی عملکرد قابل قبولی حتی روی سیستمهای نسبتا قدیمی از خود بر جای گذاشته است اما در رزولوشنهای بالاتر از 1080p شاید با کاهش نرخ فریمهای آزارهنده رو به رو شوید ولی تجربه بازی روی 1080p بسیار روان خواهد بود. البته هر از گاهی با باگهایی رو به رو میشویم که ممکن است در برخی موارد سبب اختلال در روند گیم پلی شوند؛ به عنوان مثال هر از گاهی دیوارهای نامرئی در نقشه وجود دارند که مانع کشته شدن دشمنان میشوند.
بازی از قابلیت رهگیری پرتو (Ray tracing) هم پشتیبانی میکند که بنابر سختافزاری که در اختیار دارید، این قابلیت میتواند جهان زیبای INDUSTRIA را جذابتر از هر زمان دیگری به تصویر بکشد. اما از آنجا که این بازی تنها توسط یک تیم شش نفره ساخته شده، توجه به برخی از ویژگیهای بصری قابل تحسین و ستایش است.
طراحی نقشه INDUSTRIA یکی از بهترین بخشهای بازی است؛ به طوری که هر بخش حسی متفاوت از دیگر قسمتهای نقشه را به شما منتقل میکند. از طرفی دیگر، سبک هنری و جلوههای بصری بازی INDUSTRIA سبب تمایز آن با بسیاری از بازیهای منتشر شده در سال جاری میشود که همین فاصله گرفتن از سبک رایج هنری، میتواند اتمسفری متفاوت را برای شما رقم بزند.
صداپیشگان بازی به خوبی از عهده کار برآمده و توانستهاند تا کمی به شخصیتهای تو خالی INDUSTRIA، احساسات ببخشند. البته صداگذاری جهان بازی و به ويژه سلاحهای بازی تعریف چندانی ندارد و سبب شدهاند تا عملکرد خوب صداپیشگان آنطور که باید دیده نشود.
سخن پایانی:
بازی INDUSTRIA یک عنوان مستقل از استودیویی با استعداد است که سعی کرده تا با الهام از عناوینی نظیر Bioshock Infinite و Half Life، برای خود نامی دست و پا کند. یکی از ایرادات وارد بر INDUSTRIA، آسان بودن بیش از حد آن است، دشمنان و حتی پازلها که قرار است تا مهارتهای شما را به چالش بکشند، به هیچ عنوان برای شما چالشبرانگیز نخواهند بود. با این حال داستان INDUSTRIA تجربه آن را لذتبخش کرده است ولی جمعبندی آن حس رضایتبخشی را به هیچ وجه به مخاطب منتقل نمیکند و در پایان شما حس میکنید که پایان بازی چیزی کم دارد.
در پایان میتوان گفت که گرچه با مشکلاتی مواجه است اما تجربه آن برای طرفداران Half Life خالی از لطف نخواهد بود و میةواند تا حدودی حس نوستالژیک این سری پرطرفدار را به گیمرها منتقل کند.