در طی ده سال گذشته به لطف استودیوهای مستقل، شاهد تجربه‌ها و عناوین منحصر به فردی در ژانر ترسناک بوده‌ایم. بازی‌هایی مثل Outlast و Amnesia، درها را بر روی ایده‌های تازه در این ژانر باز کرده و دوباره بازی‌بازان را به آن علاقه‌مند کردند. در این بازی‌ها اتمسفر بسیار مهم‌تر از اکشن و کشتن هیولاها است. بازی Song of Horror هم در این دسته قرار می‌گیرد. در ادامه با نقد این بازی همراه ما باشید.

نقد و بررسی بازی Song of Horror: Complete Edition

فیلم‌های ترسناک خوب به زیر پوست شما نفوذ می‌کنند. این آثار احساس ناخوشایندی را خلق می‌کنند که حتی پس از ترک سالن سینما یا خاموش کردن تلویزیون هم پیش شما خواهند ماند. به لطف المان تعامل در بازی‌های ویدیویی، این حس می‌تواند حتی شدیدتر هم باشد. دانستن اینکه سرنوشت قهرمان داستان به شما بستگی دارد، بسیار تاثیرگذارتر از تماشای شخصیتی از دور است.

Song of Horror ادای احترامی به کلاسیک‌های سبک وحشت بقا است که این المان وحشت را به خوبی درک می‌کند. البته بازی عاری از مشکلات نیست. اما پکیج نهایی، تجربه‌ای از داستان‌گویی است که ارزش تجربه کردن را دارد. این بازی اصالتا به عنوان یک سری اپیزودیک آغاز شد. حال با عرضه‌ی Song of Horror: Complete Edition بر روی پلی‌استیشن 4، ایکس‌باکس وان و رایانه‌های شخصی، می‌توان آن را به صورت کامل بررسی کرد.

آوای بازی Song of Horror

منظور از Song در نام بازی، قطعه‌ای موسیقی است که شنوندگانش را به مرز جنون و انجام اعمال خشن می‌برد. در بازی شما نقش یک ناشر کتاب به نام Daniel Noyer را بازی می‌کنید. Daniel در حال تحقیق در مورد ناپدید شدن مرموز یک نویسنده است. نویسنده‌ای که به دنبال یافتن این قطعه‌ی موسیقی بوده است.

تجربه‌ی Song of Horror بیش از هر چیزی شما را به یاد Resident Evilهای کلاسیک خواهد انداخت. بازی شامل مهم‌ترین المان‌های وحشت بقای آن دوره مثل زوایای دوربین ثابت و پازل‌های عجیب می‌شود. این وفاداری باعث ایجاد مشکلاتی هر چند اندک شده است. برای مثال زوایای متغیر در برخی مکان‌ها، باعث سخت‌ شدن حرکت می‌شود. البته این مهم آن قدر معمول نیست که آزاردهنده باشد.

در بازی به مکان‌های استاندارد عناوین ترسناک مثل عمارت‌های بزرگ و تیمارستان‌های قدیمی سفر خواهید کرد. با این حال تفاوتی در این میان وجود دارد. شما علاوه بر Daniel چندین شخصیت دیگر را کنترل خواهید کرد. این شخصیت‌ها در صورت مرگ کاملا از داستان حذف خواهند شد و خبری از بازگشت آن‌ها نیست. این تغییر ساده باعث می‌شود تا هر تصمیم شما مهم‌تر و پر استرس‌تر باشد. شاید دری که باز می‌کنید، آخرین دری باشد که آن شخصیت باز خواهد کرد.

البته می‌توانید این مرگ دائمی را غیرفعال کنید. با این حال به نظرم در این صورت بخشی اساسی از بازی را حذف خواهید کرد. هر اپیزود چندین شخصیت جدید را به بازی اضافه خواهد کرد. پس در صورت مرگ یک شخصیت کاملا بازی به پایان نخواهد رسید. با این حال با مرگ هر کدام از شخصیت‌ها احساس بدی خواهید داشت. هم‌چنین مرگ اینم محقق‌ها می‌تواند به برخی از ماندگارترین لحظات بازی ختم شود. پس توصیه‌ی من این است که ابدا خود را از این لذت محروم نکنید.

خبری از قهرمانان اکشن نیست

درست مثل بازی‌های وحشت بقای کلاسیک، شخصیت‌های شما یک تانک غیر قابل توقف نیستند. وقتی اهریمن به سراغ شما می‌آید، صرفا می‌توانید برای مدتی او را معطل کنید. چندین راه برای انجام این کار وجود دارد. در یکی از مینی‌گیم‌های تنش‌زای بازی که تا انتها جذاب می‌ماند، می‌توانید جلوی باز شدن در ورودی یک اتاق را بگیرید. هم‌چنین می‌توانید در مکانی قایم شده و ضربان قلب خود را کنترل کنید. نگه داشتن نفس شخصیت‌ها یک مکانیک دیگر بوده که به لحظات تنش‌زایی ختم می‌شود. کوچک‌ترین اشتباه می‌تواند به مرگ شخصیت محبوب شما ختم شود.

پازل‌های بازی مجموعا از چالش و منطق خوبی بهره‌مند هستند. همانند سری Resident Evil در بسیاری از مواقع باید یک آیتم خاص را به دست آورید. بعضا سرنخ‌ها برای حل یک پازل در طی یک مرحله به شما داده می‌شوند. پس باید با دقت مکانی که در آن هستید را زیر و رو کنید. برخی از بهترین پازل‌های بازی با حضور اهریمن هستند. یعنی در حالی باید دنبال آیتم‌های خاصی بگردید که موجودی شیطانی به دنبال کشتن شما است. پس از یافتن آیتم‌های مورد نظر، صرفا از اینکه زنده مانده‌اید بی‌نهایت خوشحال خواهید شد.

صدا و تصویر در بازی Song of Horror

جلوه‌های بصری و طراحی محیط‌های Song of Horror در مجموع فوق‌العاده هستند. هر چند مواردی مثل انیمیشن‌های بی‌کیفیت ممکن است در ابتدا دلسرد‌کننده باشد. به نظر می‌رسد که بازی برای رایانه‌های شخصی به خوبی بهینه‌سازی شده است. بر روی پلی‌استیشن 4 هم خبری از افت فریم خاصی نیست که برای یک بازی سینمایی با تمرکز بر روی روایت عالی است. متاسفانه خبری از HDR در این بازی نیست. بازی با استفاده از موتور آنریل ساخته شده و مدل شخصیت‌ها از دور به اندازه‌ی کافی خوب به نظر می‌رسد.

افکت‌های صوتی بازی هم معرکه بوده و این مهم خصوصا به هنگام رویارویی با ارواح و اهریمن حس می‌شود. موسیقی متن بازی هم شامل آمبیانس و قطعاتی بوده که در هر مکان عوض شده و حس و حال خاص آن جا را ارائه می‌دهند. بازی از این لحاظ هم کمبود خاصی ندارد. با این حال نمی‌توان چنین چیزی را در مورد صداگذاری شخصیت‌ها هم گفت. همان‌طور که اشاره شد شخصیت‌های زیادی در این بازی حضور داشته و صداگذاری برخی از آن‌ها می‌تواند بعضا گوش‌خراش باشد.

سخن پایانی

برخی از المان‌های بصری Song of Horror مثل صداگذاری بی‌کیفیت و هم‌چنین انیمیشن‌های بد، در ابتدا من را کمی آزرد. با این حال پس از ورود به دنیای بازی، ترک کردن آن کار دشواری است. پس از مدتی حتی المان‌های مذکور هم برایم دوست‌داشتنی شد. انگار که با یک فیلم ترسناک مستقل و ارزان‌قیمت طرف بودم. یکی از بهترین جوانب Song of Horror این است که صرفا از گذشتگان خود تقلید نمی‌کند. بازی واضحا از وحشت بقاهای کلاسیک الهام گرفته، اما هم‌چنان ملودی و نوای خاص خود را حفظ کرده است. ملودی تاریکی که در عین حال شدیدا گیرا است.

ریتم کند و پازل‌های نسبتا دشوار Song of Horror، باعث شده تا این بازی به صورت اپیزودیک تجربه‌ی بهتری باشد. با این حال اینجا با بازی ترسناکی طرف هستیم که می‌داند چطور از المان‌های پارانرمال خود استفاده کند. اتمسفر بازی فوق‌العاده بوده و محیط‌های تاریک با آمبیانس شدیدا گیرایی ترکیب شده‌اند. ترکیبی که حداقل در میان بازی‌های مستقل بی‌رقیب است. Song of Horror: Complete Edition به هنگام عرضه 30 دلار قیمت دارد و با توجه به محصول نهایی، می‌توان این پکیج را به تمام دوست‌داران سبک وحشت بقای کلاسیک توصیه کرد.