بازی The Last of Us Part 2 در اصل قرار بود بههمراه یک بخش چندنفره منتشر شود؛ اما بخش داستانی بازی در اولویت قرار گرفت. ما در این مقاله قصد داریم انتظاراتی که از بخش آنلاین بازی The Last of Us 2 (لست اف اس 2) داریم را با یکدیگر بررسی کنیم.
آنچه از بخش آنلاین بازی The Last of Us 2 انتظار داریم
نسخهی اول بازی The Last of Us دارای یک حالت آنلاین PVP بهنام Factions بود. خشونت، کار تیمی، ریتم آرام و نیاز به برنامهریزی از ویژگیهای اصلی این حالت به حساب میآمد. هدف ناتی داگ برای بخش چندنفرهی نسخهی دوم به چیزی فراتر از ایدهی قبلی تبدیل شد و تصمیم گرفتند به Factions زمان و توجه بیشتری بدهند. اضافه کردن محتویات مختلفی میتواند جان تازهای به این بخش ببخشد و طرفداران را جذب خود کند.
در حال حاضر ناتی داگ کار بر روی پروژهی جدیدی را آغاز کرده است . اما قطعا بخش آنلاین بازی The Last of Us Part 2 همچنان در دستور کار این استودیو قرار دارد. منتها هنوز زمان عرضهی دقیق آن مشخص نیست. بنابراین ما در این مقاله قصد داریم نگاهی بیاندازیم به تئوریها و ایدههایی که میتوانند بخش آنلاین The Last of Us Part 2 را به تجربهای ناب و هیجان انگیز بدل کنند.
10- یک بهروزرسانی رایگان برای بازی The Last of Us 2
ناتی داگ احتمالا Factions را به عنوان یک بازی مستقل منتشر میکند و شاید برای تجربهی آن نیاز به پرداخت پول باشد. احتمال دارد بازی دارای پرداختهای درون برنامهای بوده یا حداقل نیاز به PS Plus داشته باشد. بهترین سناریو برای آن چنین است که بهصورت یک بهروزرسانی رایگان به نسخهی اصلی اضافه شود. البته در نسخهی بازسازی شدهی پلی استیشن 5 نیز از همان ابتدا در دسترس قرار بگیرد. از طریق بخشهایی مثل پرداختهای درون برنامهای نیز میتوان از آن درآمدزایی کرد.
استودیوی ساکرپانج بهتازگی بخش چندنفرهی Legends را بهصورت رایگان به بازی Ghost of Tsushima اضافه کرد. باید امیدوار باشیم ناتی داگ نیز رویکرد آنها را برای عرضهی Factions در پیش بگیرد.
9- نابودی Pay-To-Win (پول بده تا برنده شی)
ناتی داگ تاریخچهای طولانی از فروش سلاحهای پیشرفته و شخصیسازی شده در فروشگاه پلی استیشن دارد. در بخش چندنفرهی نسخهی اول The Last of Us نیز بازیبازان میتوانند سلاحهای تهاجمی تمام خودکار را خریداری کنند. در مقابل سایر افرادی که حاضر به پرداخت پول بیشتر برای دریافت سلاح نشدند، باید با سلاح دستی به مقابله با این افراد بروند. بدیهی است بازیبازانی که پول اضافه برای خرید اینگونه محتویات را دارند، از همان ابتدا نسبت به کسانی که حتی پول خود بازی اصلی را هم بهسختی تهیه میکنند، برتری دارند.
این یک روند مشترک بین تمام بازیهای چندنفرهی ناتی داگ است و نیاز به تغییر دارد. مشکل اینجاست که افزایش هزینهی ساخت بازی، شرکتها را مجبور کرده تا به دنبال روشهای بیشتری برای سود کردن باشند. به همین دلیل پراختهای درون برنامهای گاهی اوقات الزامی هستند. اگر ناتی داگ راهی جز اضافه کردن پرداختهای درون برنامهای به بازی خود ندارد، پس بهتر است حداقل تمام محتویات قابل خرید صرفا آیتمهای تزیینی باشند.
8- استفادهی کامل از ظرفیتهای پلیاستیشن 5
بازی The Last of Us Part 2 تقریبا اواخر نسل هشتم برای پلی استیشن 4 منتشر شد. اما بازیبازان میتوانند از طریق ویژگی Backward Compatibility آن را بر روی پلیاستیشن 5 نیز تجربه کنند. Factions نیز به صورت میاننسلی منتشر خواهد شد. در این صورت ناتی داگ میتواند تجربهی رضایتبخشی برای بازیبازان هردو کنسول پلی استیشن 4 و پلی استیشن 5 فراهم کند.
نسخهی پلی استیشن 5 باید با نرخ فریم 60 یا 120 در رزولوشن 4K و با استفاده از Ray-Tracing اجرا شود. شاید این امری غیرممکن بهنظر برسد. اما ناتی داگ همواره از نهایت قدرت کنسولهای پلی استیشن استفاده کرده و به بهترین شکل ممکن بهینهسازیها را انجام میدهد. بازیهای Uncharted و The Last of Us ناتی داگ را به سطح پیشرو در دستاوردهای فنی رساندند.
7- حالت PVP با تمرکز بر مخفیکاری و کار تیمی
نکتهی مثبت Factions، تفاوت کامل آن با بازی چندنفرهی دیگر ناتی داگ به مانند حالت آنلاین Uncharted بود. در بخش آنلاین Uncharted، بازیبازان بدون دقت به چیزی در نقشه حرکت میکنند و شاهد ریتم سریعی هستیم. اما Factions ریتم آرامتری داشته و نیاز به فکر و برنامهریزی دارد.
برای برنده شدن در Factions باید با تیم هماهنگ بود و برای شلیک هر گلوله برنامهریزی داشت. در Factions موضوع زنده ماندن و جمعآوری منابع برای کمک در این امر اهمیت دارد. در بازی قبلی کمبود مهمات و وجود زمان زیاد برای هر Match، بازییازان را تشویق به پیروی از قوانین میکرد. در نسخهی اول، این طرحها به بهترین شکل ممکن اجرا شدند و نسخهی دوم نباید آنها را رها کند.
6- بتل رویال در بازی The Last of Us 2
بتل رویال اکنون بسیار محبوب است و شاید هم برخی از آن خسته شده باشند. اما The Last of Us میتواند گزینهی خوبی برای آن باشد. گیمپلی ذکر شده در مورد بالا برای ارائهی تجربهای از بتل رویال که تپش قلب را بالا ببرد و هیجانانگیز باشد، بسیار مناسب است.
بخش داستانی The Last of Us Part 2 محیطهای بزرگی به مانند مرحلهی سیاتل را دارد که میتوانند به نقشههای بخش چندنفره تبدیل شوند. اسبها و وسایل نقلیه میتوانند برای گشتوگذار در نقشه مناسب باشند و خود نقشه نیز با گسترش شیوع Spore کوچک خواهد شد. بازیبازان کشته شده هم میتوانند به عنوان فرد آلوده به بازی بازگشته و انتقام خود را بگیرند.
5- انتقالویژگیهای بخش داستانی به حالت آنلاین
The Last of Us Part 2 با اضافه کردن چند ویژگی جدید نسبت به نسخهی اول بهبود یافت. یکی از تغییرات ساده و در عین حال تاثیرگذار، اضافه شدن توانایی جدید شخصیت اصلی بود. الی میتوانست با سینهخیز شدن، خود را در میان علفهای دراز مخفی کند یا در زیر ماشینها پنهان شود. الی از جوئل سریعتر است و به همین ترتیب میتواند استفادهی بیشتری از محیط ببرد.
او میتواند از راهروهای بسیار تنگ عبور کند و پرشهای بلندتری نیز دارد. انتقال این تواناییها به بخش چندنفره میتواند باعث شود بازیبازان برنامهریزیها و فرصتهای بیشتری داشته باشند. حتی سگهای همراه نیز میتوانند به بخش چندنفره اضافه شوند تا موقعیت دشمنان را فاش کرده و برنامهی آنها را بر هم بریزند.
4- ماموریتهای Co-Op بازی The Last of Us 2
جهان The Last of Us داستانهای زیادی برای گفتن دارد. به طور مثال زندگی جوئل و تامی قبل از آشنایی با الی، میتواند گزینهی خوبی باشد. حتی گشتزنیها و ماجراجوییهای جسی و دینا قبل از وقایع The Last of Us Part 2 و دوران حضور Lev در گروه Seraphites نیز موارد خوبی هستند. ناتی داگ برنامهای برای عرضهی محتویات دانلودی برای نسخهی دوم ندارد. بنابراین ماموریتهای Co-Op میتوانند مسیر مناسبی برای روایت داستانهای ناگفته باشند.
گیمپلی بازی نیز برای Co-Op، حل معما و مقابله با حملهی تعداد بسیار زیادی از افراد آلوده ایدهآل است. در حالت Co-Op بازیبازان میتوانند رویکردهای مخفیانهی خود را برنامهریزی و سناریوهای جنگی را با یکدیگر آنالیز کنند و به تجربهی داستانهای غمانگیز دیگر از ناتی داگ بپردازند.
3- بازگشت و بازسازی بخش حفظ پایگاه
اگر به خاطر داشته باشید، در Factions باید گروهی از مردم که کنار یکدیگر بودهاند را زنده نگه میداشتیم. این گروهها به انتخاب خودتان یا از اعضای Firefly بودهاند یا از Hunter. بازیبازان باید Matchها را برنده میشدند یا منابع درون نقشههای بخش چندنفره را جمعآوری میکردند تا اعضای گروه زنده بمانند. اگر تمام اعضای گروه کشته شوند، آمار بازیکن از ابتدا آغاز میشد. در اصل باید 12 هفته (زمان درون خود بازی نه دنیای واقعی) گروه را سرپا نگه داشت. این طرح بسیار جالب بود و در صورت بهبود و اضافه شدن چند ویژگی جدید، میتواند بازگشت خوبی در نسخهی دوم داشته باشد.
به طور مثال به جای انتخاب گروههای از پیش تعیین شده (به مانند WLF و Seraphites در نسخهی دوم)، جالب میشود که بازیباز گروه مخصوص به خود را بسازد و با بازیبازان دیگر منابع را رد و بدل کند. با پیشرفت و افزایش سطح، جمعیت و قدرت دفاعی گروه نیز بیشتر میشود. شاید هم بتوان بخشی را اضافه کرد که بازیبازان به گروه افراد دیگر حمله کنند. چنین چیزی گزینهی خوبی برای یک حالت Capture the Flag خواهد بود.
2- نقشههای بزرگتر در بازی The Last of Us 2
ناتی داگ از زمان Uncharted 4 شروع به آزمایش ساختاری گستردهتر برای ماموریتهای بخش داستانی کرد. مرحلهی ماداگاسکار در آن بازی، محیط بسیار بزرگی برای گشتوگذار داشت و در عین حال آسیبی هم به ماهیت خطی بازی نمیزد. در The Last of Us Part 2 نیز مرحله سیاتل چنین روندی را شاهد بودیم.
الی و دینا سیاتل نابود شده را میگشتند و فعالیتهای فرعی و آیتمهای کالکتیبل مختلفی در آن مرحله وجود داشت. بنابراین بخش چندنفرهی بازیهای ناتی داگ نیز باید همین رویکرد را در پیش بگیرند. بخش چندنفرهی نسخه اول که محیطهای محدود و راهروهای تنگی داشت. بنابراین نقشههای بزرگتر در نسخهی دوم میتوانند باعث شوند بازیبازان خلاقیت و استراتژیهای جالبتری را برای پیروزی در نظر بگیرند.
1- موجودات آلوده به ویروس
در بخش چندنفرهی نسخه اول، بهطور تعجب برانگیزی خبری از موجودات آلوده به ویروس نبود. کلیکرها، Bloaterها، Stalkerها و Shamblerها میتوانند هرچند وقت یکبار بهصورت خودکار وارد نقشه شوند و جنگی تمام عیار و هیجانانگیز به راه بیندازند. بازیبازان حتی میتوانند این هیولاهای بیرحم را به سمت بازیبازان تیم مقابل هدایت کنند و جریان بازی را به سمت خود تغییر دهند. ایدهی زنده ماندن از دست حمله گروهی از آلودهها، آن هم در حالی که بازیبازان تیم حریف هم در نقشه حضور دارند، هیجانانگیز بهنظر میرسد. شاید دو تیم تصمیم بگیرند با یکدیگر همکاری کنند و پیش از کشتن یکدیگر، ابتدا فکری به حال موجودات آلوده به ویروس کنند.
سخن پایانی:
امیدواریم برخی از این ایدهها را در بازی نهایی ببینیم. اصلا شاید ناتی داگ دوباره با ارائهی چیزی کاملا جدید ما را حیرتزده کند. در حال حاضر تنها کاری که میتوانیم بکنیم این است که منتظر بمانیم. باید ببینیم که ناتیداگ در آینده چه برنامهای برای The Last of Us Part 2 دارد.