نقد و بررسی بازی DRAGON QUEST I & II HD-2D Remake

بازسازی HD-2D دو نسخه نخست Dragon Quest تلاش می‌کند میراث کلاسیک بازی‌های نقش‌آفرینی ژاپنی را با وفاداری کامل حفظ کند و در عین حال آن را با استانداردهای دیداری و شنیداری امروز سازگار کند. داستان نسخه اول همچنان ساختاری بسیار ساده و آشنا دارد؛ قهرمانی جوان که به فرمان پادشاه برای مقابله با نیروی تاریک، نجات شاهزاده و جلوگیری از سقوط سرزمین راهی سفر می‌شود. با اینکه روایت کاملاً کلیشه‌ای است و پیچیدگی چندانی ندارد، برخوردهای کوچک در مسیر، شخصیت‌های فرعی بامزه و نحوه پرداخت هنری جهان باعث می‌شود داستان قابل تحمل‌تر و در برخی لحظات حتی دلنشین شود. با وجود این، برای مخاطب امروزی که به روایت‌های چندلایه و پیچیده عادت دارد، سادگی بیش‌ازحد داستان شاید نتواند جذابیت پایدار ایجاد کند.

پرداخت شخصیت‌ها در نسخه بازسازی‌شده یکی از بخش‌های بهبود‌یافته است. قهرمان، همچنان صامت و ساده، با اتکا به تعاملات محیطی و طراحی هنری بهتر معنا پیدا می‌کند و شخصیت‌های اطراف او، از پادشاه و شاهزاده گرفته تا اهالی شهر، نگهبان‌ها و شخصیت‌های کوچک فرعی، در قالب جدید HD-2D جان‌دارتر شده‌اند. البته شخصیت‌های منفی و نیروی اهریمنی همچنان بسیار سطحی معرفی می‌شوند و انگیزه یا پیش‌زمینه‌ مشخصی ندارند؛ بخشی که حتی در نسخه بازسازی‌شده نیز توسعه نیافته است و روایت را در مرز میان احترام به سنت و عقب‌ماندگی از استانداردهای مدرن نگه می‌دارد.

در نسخه دوم، ساختار روایی گسترده‌تر و بلندتر است و قهرمانان متعدد، سفرهای متنوع‌تر و تهدیدهای بزرگ‌تری وجود دارند. بازسازی بازی نقش آفرینی Dragon Quest کمک کرده پیوندهای داستانی نسخه دوم با نسخه نخست واضح‌تر و جذاب‌تر دیده شوند و مسیر رشد قهرمانان ملموس‌تر گردد. دنیای بزرگ‌تر، تنوع بیشتر در موقعیت‌ها و برخوردهای داستانی، و نقش‌آفرینی پررنگ‌تر شخصیت‌های فرعی، نسخه دوم را به تجربه‌ای غنی‌تر تبدیل کرده است. مقایسه این نسخه‌ها با نسخه‌های کلاسیک نشان می‌دهد که درحالی‌که ساختار روایی، دیالوگ‌ها، ترتیب رویدادها و ماهیت شخصیت‌ها تقریباً بدون تغییر باقی مانده‌اند، بازآفرینی بصری و شنیداری باعث شده بار احساسی و کیفیت ارائه داستان بسیار بهتر منتقل شود. عناصر ساده نسخه‌های هشت‌بیتی اکنون با لایه‌های هنری، انیمیشن‌های ظریف و فضای صوتی قوی‌تر تقویت شده‌اند و روایت‌های قدیمی با حس و حال تازه‌ای ارائه می‌شوند.

بازی Dragon Quest I & II HD-2D Remake در بخش روایت و شخصیت‌پردازی همچنان کاملاً وفادار به ریشه‌هاست، با همان سادگی، همان کلیشه‌های کلاسیک و همان قهرمان‌محوری سنتی، اما با جلوه‌ای بسیار آراسته‌تر و ارائه‌ای منسجم‌تر، که تجربه داستانی نسخه‌های اصلی را در قالبی مدرن‌تر و قابل‌درک‌تر برای امروز بازسازی می‌کند.

گیم‌پلی بازی ترکیبی از گشت‌وگذار آزاد در محیط‌ها و مبارزات نوبتی کلاسیک است که تجربه‌ای وفادار به نسخه‌های اصلی این بازی RPG ارائه می‌دهد. در اوایل بازی ریتم گیم‌پلی جذاب و سرگرم‌کننده است و مبارزات اتفاقی هنگام گشتن در محیط‌های گسترده حس پیشرفت و چالش را منتقل می‌کنند، اما با گذشت زمان این مبارزات تکراری می‌شوند. با این حال، کسب تجربه و طلا از این درگیری‌ها باعث ارتقای شخصیت، افزایش سلامت، استقامت، قدرت حمله و دفاع می‌شود که انگیزه‌ای برای ادامه گشت‌وگذار فراهم می‌آورد.

سیستم مبارزات نوبتی از نظر امکانات قابل قبول است و انتخاب‌های متنوعی برای بازیباز فراهم می‌کند. می‌توان با کنترل دستی تمام حملات و جادوها بازی کرد یا بخش‌هایی از مبارزات را صرفا با انتخاب تاکتیک مورد نظر به هوش مصنوعی سپرد. تعداد و تنوع جادوها، توانایی‌ها و حملات در سطح قابل قبولی قرار دارد، اما رویدادهای تصادفی پیوسته و تکراری دشمنان پس از مدتی حس یکنواختی ایجاد می‌کند. در عین حال، دشمنان متنوع طراحی شده‌اند و گاهی ترکیب‌ها و موقعیت‌ها چالش جذابی ارائه می‌کنند، هرچند پس از مدتی تکراری به نظر می‌رسند.

یکی از ضعف‌های بزرگ بازی در بخش درجه‌ی سختی است؛ در بعضی مراحل جهش ناگهانی در میزان دشواری رخ می‌دهد و بازیباز را مجبور می‌کند تا سختی را روی درجه آسان قرار دهد و حتی مرگ را غیرفعال کند، که به طور قابل توجهی از چالش و معنای گیم‌پلی می‌کاهد. تنوع تجهیزات و زره‌ها متوسط است و انتخاب‌ها بر اساس اعداد حمله و دفاع ساده و ابتدایی است، اما در زمینه مهارت‌ها و جادوها بازیباز با پیشروی در داستان و کاوش در محیط‌ها دسترسی به توانایی‌های جدید پیدا می‌کند و می‌تواند استراتژی خود را تنظیم کند.

گشت‌وگذار در محیط‌ها یکی از نقاط قوت بازی است؛ طراحی زیبا و پویایی محیط، موسیقی دلنشین و امکان تعامل با شخصیت‌ها و بررسی گوشه و کنار محیط‌ها باعث ایجاد حس کنجکاوی و انگیزه برای کاوش می‌شود. با این حال، رویدادهای تصادفی و مبارزه مکرر با دشمنان تکراری کمی تجربه کاوش را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ماموریت‌ها و دانجن‌ها تنوع متوسطی دارند و بیشتر شامل پیدا کردن آیتم‌ها و تحویل آن‌ها به شخصیت‌ها هستند، اما گاهی مواجهه با شخصیت‌های جدید و رخدادهای غیرمنتظره‌ی داستانی، لحظاتی جذاب ایجاد می‌کند.

از نظر رابط کاربری، نقشه و هدایت هدف بازی به خوبی طراحی شده‌اند و امکان تغییر سرعت مبارزات نیز برای راحت‌تر کردن روند بازی فراهم است. نسخه ریمیک نسبت به کلاسیک تغییرات زیادی در گیم‌پلی نداشته و بیشتر به‌روزرسانی‌های گرافیکی و بهبود فنی متمرکز شده است، با این حال وفاداری به تجربه اصلی حفظ شده و همچنان حس نوستالژیک نسخه‌های کلاسیک را منتقل می‌کند.

رابط کاربری بازی ساده، شفاف و به سبک کلاسیک طراحی شده است. منوها قابل دسترسی و مرتب هستند و امکان مشاهده وضعیت شخصیت‌ها، مهارت‌ها، جادوها، تجهیزات و آیتم‌ها به شکل واضح وجود دارد. سیستم‌هایی مانند نقشه با نشانگر هدف بعدی، امکان تغییر سرعت مبارزات و دسترسی راحت به آیتم‌ها باعث می‌شوند گیم‌پلی طولانی و گسترده کمتر خسته‌کننده شود. هرچند طراحی مینیمال و سنتی است، اما برای این سبک کلاسیک کاملاً مناسب بوده و تجربه‌ای روان و بدون سردرگمی برای بازیباز فراهم می‌کند.

نسخه بازنگری‌شده‌ی HD-2D بازی Dragon Quest I & II از نظر گرافیک و طراحی هنری واقعاً چشمگیر است و یکی از نقاط قوت اصلی تجربه بازی به شمار می‌رود. محیط‌ها به شکل استادانه‌ای طراحی شده‌اند و هر منطقه حس و حال منحصربه‌فرد خود را دارد؛ از شهرهای شلوغ گرفته تا داخل ساختمان‌ها، بازارها، جنگل‌ها، غارها و دانجن‌ها، همه با جزئیات فراوان، تنوع بالا و وجود تعداد زیادی اشیا، واقعاً چشم‌نواز هستند و حس واقعی بودن دنیا را به بازیباز منتقل می‌کنند. هر فریم از بازی به گونه‌ای طراحی شده که به‌تنهایی شبیه یک تابلوی نقاشی است و حس زیبایی‌شناسی محیط را تقویت می‌کند.

طراحی شخصیت‌ها و دشمنان نیز قابل قبول است؛ شخصیت‌های قهرمان و دشمنان با جزئیات مناسب مدل‌سازی شده‌اند و حرکات و حملات آن‌ها در مبارزات با کیفیت قابل قبولی نمایش داده می‌شود. هر دشمن دارای انیمیشن و حرکات خاص خود است، اما سطح آن‌ها به‌اندازه جلوه‌های بصری محیط و طراحی هنری بازی برجسته نیست و صرفاً عملکرد مناسبی ارائه می‌دهند.

نورپردازی، سایه‌ها و رنگ‌بندی محیط‌ها به شکل حرفه‌ای اجرا شده و به غوطه‌وری بازیباز کمک می‌کند. تنوع محیطی، جزئیات فراوان در اشیا و طراحی دقیق ساختمان‌ها، بازارها و مناطق طبیعی، تجربه گشت‌وگذار در بازی را جذاب و لذت‌بخش کرده است. در مقایسه با نسخه کلاسیک، HD-2D هم وفادار به سبک سنتی پیکسلی مانده و هم با استفاده از جلوه‌های بصری مدرن و جزئیات دقیق، تجربه‌ای زیبا، پرجزئیات و کامل ارائه می‌دهد.

موسیقی بازی Dragon Quest در نسخه HD-2D واقعاً تحسین‌برانگیز است و یکی از نقاط قوت اصلی این تجربه نقش آفرینی به شمار می‌رود. هر محیط موسیقی مخصوص به خود را دارد که نه تنها با فضای محیط هماهنگی کامل دارد، بلکه با ریتم و حس و حال هر موقعیت گیم‌پلی نیز مطابقت دارد. از موسیقی آرام و دلنشین هنگام گشت‌وگذار در محیط‌های صلح‌آمیز گرفته تا قطعات هیجان‌انگیز و حماسی در مبارزات، تمام لحظات بازی با موسیقی مناسب پوشش داده شده‌اند. اگرچه تنوع قطعات موسیقی چندان زیاد نیست، اما کیفیت بالا و طراحی دقیق هر قطعه باعث می‌شود حس تکراری شدن به بازیکن منتقل نشود و تجربه شنیداری در تمام طول بازی لذت‌بخش باقی بماند. این موضوع در مقایسه با نسخه‌های کلاسیک نیز کاملاً محسوس است؛ نسخه جدید با حفظ ملودی‌های اصیل کلاسیک، فضاسازی موسیقایی مدرن‌تری ارائه می‌دهد و تجربه‌ای گوش‌نواز و در عین حال وفادار به ریشه‌ها فراهم کرده است.

از نظر صداگذاری، شخصیت‌ها و افکت‌های صوتی نیز عملکرد بسیار خوبی دارند. صدای شخصیت‌ها به خوبی با طراحی هنری و شخصیت‌پردازی هماهنگ شده و به انتقال حس هر موقعیت کمک می‌کند. با این حال، ضعف اصلی در این بخش عدم وجود صدا برای تعداد زیادی از دیالوگ‌ها است؛ بسیاری از جملات بازی فاقد صدا هستند و بازیکن مجبور به خواندن متن‌ها می‌شود، که باعث کاهش غوطه‌وری در داستان می‌گردد. افکت‌های ضربات سلاح‌ها، جادوها و دیگر تعاملات نیز به خوبی طراحی شده و قابل قبول هستند، هرچند برخی از انیمیشن‌ها و صداهای ضربات می‌توانستند تأثیرگذاری بیشتری داشته باشند.

عملکرد فنی بازی روی PS5 کاملاً پایدار و قابل اعتماد است. در طول گیم‌پلی و مبارزات، فریم‌ریت بدون افت محسوس باقی می‌ماند و بازی در هیچ بخش مهمی دچار لگ یا استاتر نمی‌شود. تنها نکته قابل توجه، تاخیر چند ثانیه‌ای در پایان برخی مبارزات یا دیالوگ‌ها است که به ندرت رخ می‌دهد و به هیچ وجه تجربه کلی را مختل نمی‌کند. باگ یا کرش مشاهده نشد و تمام مراحل بازی بدون مشکل اجرا شدند، که تجربه‌ای روان و بدون حواس‌پرتی برای بازیباز فراهم می‌کند.

با توجه به سبک کلاسیک و ژانر نقش آفرینی بازی Dragon Quest، استفاده از قابلیت‌های پیشرفته دسته مانند Haptic Feedback یا Adaptive Trigger وجود ندارد که این موضوع کاملاً منطقی است و نبود آن خللی در تجربه بازی ایجاد نمی‌کند. در مجموع، عملکرد فنی بازی با استانداردهای نسل نهم مطابقت دارد و تجربه‌ای بدون مشکل و قابل قبول ارائه می‌دهد، به طوری که تمرکز بازیباز به جای نگرانی از مشکلات فنی صرفاً روی گیم‌پلی و روایت بازی قرار می‌گیرد.

سخن پایانی

DRAGON QUEST I & II HD-2D Remake تجربه‌ای است که با وفاداری به نسخه‌های کلاسیک، حال و هوای نوستالژیک و در عین حال جلوه‌های بصری مدرن را ارائه می‌دهد. گرافیک و طراحی هنری بازی در سطح بسیار بالایی قرار دارند و هر محیط با جزئیات و زیبایی چشم‌نواز خود حس حضور در دنیای بازی را به بهترین شکل منتقل می‌کند. موسیقی گوش‌نواز و صداگذاری قابل قبول شخصیت‌ها به غوطه‌وری بازیباز کمک می‌کند، هرچند تعداد قطعات موسیقی محدود است و بعضی دیالوگ‌ها فاقد صدا هستند. گیم‌پلی با وجود تکراری شدن برخی مبارزات و محدود بودن تنوع دشمنان، به لطف سیستم ارتقا، سلاح‌ها و جادوها همچنان جذابیت دارد و تجربه‌ای سرگرم‌کننده ارائه می‌دهد. از نظر فنی بازی پایدار و روان است و هیچ مشکلی در اجرای آن مشاهده نمی‌شود.

این بازی برای علاقه‌مندان به نقش‌آفرینی کلاسیک، طرفداران JRPG و کسانی که از گشت‌وگذار در محیط‌های رنگارنگ و موسیقی جذاب لذت می‌برند بسیار مناسب است و می‌تواند حس نوستالژیک نسخه‌های قدیمی را به خوبی منتقل کند. از سوی دیگر، بازیبازانی که به دنبال روایت پیچیده، داستانی عمیق و مبارزات مدرن و پرتنوع هستند، ممکن است از گیم‌پلی ساده و تکراری بازی لذت چندانی نبرند. در مجموع، این بازسازی موفق شده ترکیبی از حس نوستالژی کلاسیک و جلوه‌های مدرن نسل نهم را ارائه کند و تجربه‌ای لذت‌بخش برای طرفداران و تازه‌واردان این سری فراهم کند.