نقد و بررسی BlazBlue: Entropy Effect؛ جایی که مبارزه و خلاقیت با هم ترکیب می‌شوند

به عنوان کسی بارها سعی کردم از جهنم Hades فرار کنم یا از سد زندان های بی‌پایان Dead Cells بیرون بیام، باید اعتراف کنم که  بازی BlazBlue: Entropy Effect یک تجربه سرگرم‌کننده و خوش ریتم است که حس خوبی از مبارزه مبتنی بر rough-like رو به مخاطب می‌دهد و برای کسانی که به دنبال یک بازی مشابه Dead Cells هستند، این عنوان می‌تواند یک انتخاب تازه و متفاوت باشد. اما سوال اصلی اینه که آیا تونسته به اندازه‌ای که گیم پلی اعتیادآوری دارد ، قابلیت تکرار هم داشته باشد؟ پس با ما همراه باشید تا به جواب این سوال برسید.

BlazBlue: Entropy Effect توسط استودیوی 91Act، یک توسعه‌دهنده مستقل چینی، ساخته شده و توسط Arc System Works، خالق سری اصلی BlazBlue و عناوینی مثل Guilty Gear، منتشر شده است. 91Act با تمرکز بر اکشن سریع و گیم‌پلی روگ‌لایت، این عنوان را به‌عنوان اولین پروژه بزرگ خود توسعه داد و از تجربه Arc System Works در بازی‌های مبارزه‌ای برای خلق یک تجربه بصری و مکانیکی غنی بهره برد. BlazBlue: Entropy Effect در جهانی سایبرپانک و مجازی به نام Sky City جریان دارد، جایی که بازیکنان در نقش Acerها، مبارزانی که در شبیه‌سازی‌های ذهنی تمرین می‌کنند، علیه تهدید مرموز ذرات آنتروپی می‌جنگند. داستان حول محور تمرینات ذهنی، کشف اسرار این جهان مجازی، و ارتباط با شخصیت‌های سری اصلی BlazBlue می‌چرخد، اما بیشتر به‌عنوان پس‌زمینه‌ای برای گیم‌پلی عمل می‌کند تا روایتی عمیق.

گیم‌پلی و مبارزات: ترکیب روگ‌لایت و اکشن سریع

BlazBlue: Entropy Effect با ترکیب بی‌نظیر مکانیک‌های بازی‌های مبارزه‌ای دوبعدی و عناصر روگ‌لایت، یک تجربه اکشن نفس‌گیر ارائه می‌دهد که حس و حال یک بازی مبارزه‌ای را با عمق استراتژیک روگ‌لایت‌ها ادغام می‌کند. دقیقاً همان چیزی که علاقه‌مندان به یک بازی مشابه Dead Cells با محوریت مبارزات سریع دنبالش هستند. سیستم پتانسیل‌ها قلب تپنده بازی هستند به طوری که هر پتانسیل یک حرکت جدید یا ارتقا به مجموعه توانایی‌های کاراکتر اضافه می‌کند و به بازیکن اجازه می‌دهد که سبک بازی‌ خود را به شکل خلاقانه‌ای شخصی‌سازی کند. برای مثال در ادامه چندین حالت این مکانیسم را توضیح داده و از اثر آن روی روند گیم پلی حرف می‌زنیم، مثلا کاراکتر Es با زنجیره حمله پایه ۱-۲-۳-۴ با تیغه‌های هلالی شروع می‌کند، اما پتانسیل‌ها به بازیکن اجازه می‌دهند که توانایی‌هایی مثل فرود روی حلقه هلالی، جابه‌جایی مورب که با انرژی ویژه (SP) کار می‌کند، از فرود حملات هلالی به دست می‌آید. همچنین، حمله شارژی تا سه لایه جمع می‌شود و یک هلال غول‌پیکر احضار می‌کند، یا موج شوک توانایی موج می‌فرستد که سومی زره فوق‌العاده دشمن رو می‌شکند (ساختاری که مشابه آن را در بازی های فایتینگ همانند شورش در شهر مشاهده کردید.)

کاراکترها و سبک‌های بازی متنوع

 این سیستم نسبت به نسخه دسترسی اولیه بازی بهبود پیدا کرده و حالا هر پتانسیل درخت ارتقای تصادفی خودش را دارد، این مهم سبب شده که  بدون نیاز به گرفتن توانایی‌های ناخواسته برای باز کردن هم‌افزایی‌ها بازیکن بتواند قابلیت‌های دیگر و کاربردی در طی تجربه بازی همانند پرش سه‌گانه برای بازیابی از عقب‌راندن، یا بازنشانی زنجیره با پا گذاشتن روی دشمن و … را به کارکتر خود بیافزاید. این قابلیت به بازیکن انعطاف فوق‌العاده‌ای می‌دهد تا هر دور را به سبک خودش پیش ببرد بی نیاز از این که قابلیت‌ها لزوما پیش نیاز یکدیگر باشند. همچنین این تنوع گیمپلی با ۱۰ کاراکتر متفاوت (9 کارکتر اصلی همراه با prisoner قابل بازی در dlc) تکمیل می‌شود مثلا:

1. : Hakumen با دفاع قدرتمند که تقریباً همه چیز رو دفاع می‌کند.
2. Mai با گردبادها و پرتاب نیزه‌های دوربرد.
3. Hibiki با جابه‌جایی و تیغه‌های چرخان.
4. Ragna با تخلیه سلامتی خودش برای پایان‌دهنده‌های پرزرق‌وبرق.
5. Noel با سبک تیرانداز که لیزرها، موشک‌ها و نارنجک‌ها باز می‌کند.
6. Lambda-11 با تیغه‌های پورتال برای پرتاب دشمن‌ها در هوا.
7. Es با حملات هوایی متمرکز روی هلال‌ها.
8. Jin با کند کردن دشمن‌ها با یخ تا یخ‌زدگی کامل و مکانیک‌های دقیق.
9. Taokaka با حملات سریع و گزینه‌های حرکت فراوان که شاید قوی‌ترین کاراکتر باشد

به طور کلی. هر کاراکتر حس متفاوتی را به بازیکن القا کرده و نیاز به تسلط خاص خودش را دارد، که برای طرفداران این ژانر فوق‌العاده جذاب هست.

روگ‌لایت با ضرب‌آهنگ مبارزه‌ای: هر ران یک چالش تازه

سیستم تاکتیک‌ها لایه دیگری از عمق اضافه می‌کند. این‌ تاتیک‌ها ارتقاهای عنصری مثل برق (برای آسیب غیرفعال)، آتش (لایه‌های سوختن)، سم (مسموم‌سازی تجمعی)، تیغه نور (افزایش ضربه‌های بحرانی)، یخ (کند کردن یا یخ‌زدگی)، و تاریکی (اثرات منفی تاریک) هستند که هم‌افزایی‌های پیچیده‌ای دارند. مثلاً، تمرکز روی تاکتیک‌های آتش می‌تواند ترکیب‌های برنده‌ای بسازد که آسیب غیرفعال حین درگیری با دشمن‌ها وارد می‌کند، یا تاکتیک‌های دوگانه و تکامل نهایی که نیاز به برنامه‌ریزی دقیق با پیش‌نمایش درخت تاکتیک‌ها دارد تا باز شوند.

سیستم EVO  هم خلاقانه‌ست: هر دور (چه کامل شود یا خیر) یک درجه و ارز متا می‌دهد که در چالش‌های ذهنی (مبارزه با باس‌ها با استفاده محدود)، ارث‌برداری توانایی‌های غیرفعال و تاکتیک‌های انتخابی (مثل جفت کردن حملات دوربرد Lambda با جایزه آسیب دور Noel، یا هلال‌های تولیدشده از جاخالی Es با اثر کند Jin برای فرود همه تیغه‌ها، و حتی درگاه رقابت بازیکن در برابر بازیکن (هرچند هنوز محدود و نه کاملاً توسعه‌یافته) استفاده می‌شود. این سیستم باعث می‌شود بازیکن حس کند که هر مرگ یا پیروزی به پیشرفت کلی کمک می‌کند، که برای یک بازی روگ‌لایت ضروری است. این خلاقیت‌ها BlazBlue را در بین بازی‌های روگ‌لایت جذاب و قابل توصیه می‌کند.

از پیکسل تا انفجار: هنر بصری و موسیقی هیجان‌انگیز

گرافیک هنری پیکسلی بازی با محیط‌های زنده (مثل Sky City هاب و stages با افکت‌های particle برای هلال‌ها و انفجارها) چشم‌نواز است و استایل بصری BlazBlue را حفظ می‌کند. انیمیشن‌های روان (مثل aerial combos و dashes با احضار هلال‌ها) حس سرعت و قدرت را منتقل می‌کنند، و طراحی دشمن‌ها و کاراکترها (sprite work با جزئیات بالا) کیفیت بالایی دارد. با این حال، تنوع بصری مراحل محدود است (۵ مرحله ثابت با تغییرات کم)، که بعد از چند ساعت تکراری می‌شود. موسیقی پرجنب‌وجوش و ترکیبی از rock/electronic، با الهام از سری اصلی، کاملاً با ریتم سریع بازی هماهنگ است و در لحظات شدید (مثل باس فایت‌ها) هیجان را چند برابر می‌کند. افکت‌های صوتی (مثل صدای احضار هلال‌ها، یخ‌زدگی، یا hits سنگین) feedback  قوی می‌دهند، و صداپیشگی کاراکترها (از BlazBlue اصلی) حس اصالت را حفظ می‌کند. اما ترجمه انگلیسی ضعیف گاهی توی ذوق می‌زند و خوانایی توضیحات را کم می‌کند.

جهان‌سازی بازی حول محور Acerها در Sky City می‌چرخد که در شبیه‌سازی‌های ذهنی علیه ذرات آنتروپی تمرین می‌کنند. این lore برای طرفداران BlazBlue جذاب است، اما برای تازه‌کاران کم‌عمق و گیج‌کننده حس می‌شود. داستان عمدتاً از طریق دیالوگ‌های کوتاه با NPCها در هاب مجازی روایت می‌شود، که بیشتر به‌عنوان پس‌زمینه گیم‌پلی عمل می‌کند تا یک روایت منسجم. فقدان تعاملات عمیق یا انگیزه‌های داستانی قوی باعث می‌شود بازی روی گیم‌پلی تکیه کند، که برای ژانر کافی است اما در مقایسه با عناوین موفقی با روایت مشابه همانند Hades (با روایت پویا) ضعیف می‌ماند.

سیستم سختی آنتروپی (از ۰ تا ۴۵+ با تغییردهنده‌هایی مثل افزایش سلامتی دشمن، آسیب بیشتر، یا اثرات منفی شروع) و پاداش‌ها (پول اضافی، فروشگاه‌های جدید مثل Sortisio، بازار سیاه، تازه‌سازی پتانسیل‌ها) ارزش تکرار را بالا می‌برد، اما تنوع ران‌ها محدود است. دشمن‌ها و باس‌ها بعد از باز کردن محتوا تکراری می‌شوند، و مراحل (۵ مرحله ثابت) تنوع کافی ندارند. نوآوری در ترکیب مکانیک‌های بازی‌های مبارزه‌ای با روگ‌لایت (مثل EVO inheritance و potentials) قابل‌توجه است، اما نه انقلابی. در مقایسه با Hades که هر ران با دیالوگ‌ها و رویدادهای مختلف تازه می‌ماند، Entropy Effect بیشتر به آزمایش بیلدها وابسته است.

جمع بندی نهایی؛ آیا BlazBlue: Entropy Effect ارزش تجربه دارد؟

BlazBlue: Entropy Effect تلاش می‌کند میراث سری مبارزه‌ای BlazBlue را با مکانیک‌های روگ‌لایت و پلتفرمینگ سریع ترکیب کند. اما آیا این تجربه می‌تواند در کنار غول‌هایی مثل Hades و Dead Cells ماندگار شود؟ شاید پاسخ منفی باشد. روایت کم‌عمق و تکراری شدن مراحل باعث می‌شود در مقایسه با Hades با داستان پررنگ‌تر و تنوع بالای ران‌ها، یا Dead Cells با حس مترویدوینیای خاصش، کمی کمبود احساس شود. با این حال، BlazBlue: Entropy Effect همچنان یک اکشن-پلتفرمر روگ‌لایت برجسته است که با گیم‌پلی عمیق، مبارزه‌های روان و سیستم‌های شخصی‌سازی متنوع (پتانسیل‌ها، تاکتیک‌ها و EVO) طرفداران ژانر را راضی می‌کند. سبک پیکسل‌آرت چشم‌نواز، موسیقی پرانرژی و اجرای فنی بی‌نقص روی PC نیز تجربه‌ای لذت‌بخش رقم می‌زنند. در نهایت، اگر به دنبال یک بازی مشابه Dead Cells با المان‌های مبارزه‌ای منحصربه‌فرد هستید، BlazBlue: Entropy Effect می‌تواند شما را شگفت‌زده کند.

نگاهی به دی‌ال‌سی کراس اوور Dead Cells

استودیوی Motion Twin و تیم Evil Empire بار دیگر نشان داده‌اند که Dead Cells هنوز هم می‌تواند با محتوای تازه طرفدارانش را غافلگیر کند. دی‌ال‌سی رایگان سپتامبر ۲۰۲۵ نه تنها یک کراس‌اوور خلاقانه با BlazBlue: Entropy Effect ارائه می‌دهد، بلکه روح تازه‌ای به ران‌های بازی می‌دمد.

زندانی جدید و سلاح‌ها

اصلی‌ترین اضافه‌شدن این بسته الحاقی، حضور زندانی (Prisoner) به‌عنوان کاراکتر قابل‌بازی است. او با مجموعه‌ای غنی از ۲۷ سلاح، توانایی و تغییر ژنتیکی جدید وارد میدان می‌شود. سلاح‌ها از شمشیرهای سنگین با کمبوهای پرقدرت و ضربات سنگین گرفته تا ابزار تحرکی مثل پرش دوگانه و بالارفتن از دیوار گستره وسیعی از سبک‌های بازی را پوشش می‌دهند. تغییرات ژنتیکی (Mutations) نیز عمق استراتژیک بیشتری به مبارزات اضافه می‌کنند؛ مثل بازیابی سلامتی پس از هر کشتن یا افزایش قدرت بعد از یک dodge موفق. نکته جالب اینجاست که این تغییرات با تاکتیک‌های Entropy Effect (یخ برای freeze، آتش برای burn، سم برای poison و …) کاملاً هم‌افزایی دارند و ران‌ها را غیرقابل پیش‌بینی‌تر می‌کنند.

منطقه جدید: Infected Land

این دی‌ال‌سی علاوه بر کاراکتر و توانایی‌ها، یک منطقه کاملاً تازه به نام Infected Land معرفی می‌کند. طراحی این منطقه به سبک مترویدوانیا است: مسیرهای شاخه‌دار، تله‌های مرگبار مثل spikes و سکوهای فرو‌ریزشونده، و دشمنان آلوده با الگوهای حمله متفاوت باعث می‌شوند بازیکن حس کند وارد یک مرحله اصلی و مستقل Dead Cells شده است. این منطقه به‌ویژه برای کسانی که صدها ساعت را در مناطق کلاسیک بازی گذرانده‌اند، طراوت و چالش جدیدی به ارمغان می‌آورد.

کیفیت فنی و طراحی

از نظر فنی، DLC همانند بازی اصلی عملکردی بی‌نقص روی PC دارد؛ اجرای روان، زمان بارگذاری کوتاه و حفظ کیفیت هنری pixel-art همچنان نقطه قوت باقی مانده است. موسیقی و افکت‌های صوتی نیز به خوبی با حال و هوای منطقه Infected Land هماهنگ هستند و تنش مبارزات را دوچندان می‌کنند.

محدودیت‌ها و نقاط ضعف

با وجود تمام محاسن، این بسته الحاقی تغییر بنیادینی در ساختار بازی ایجاد نمی‌کند. نبود محتوای متا (مثل انواع جدید EVO یا تغییرات عمیق در سیستم پیشرفت) باعث می‌شود بازیکنان باسابقه پس از چندین ران، حس کنند محتوا محدود است. همچنین ارجاعات روایی (Lore) به Dead Cells و BlazBlue ممکن است برای تازه‌واردان قابل درک نباشد. برخی مشکلات جزئی مثل clipping در انیمیشن‌ها نیز در نسخه اولیه دیده شده‌اند، هرچند تأثیر زیادی بر تجربه کلی ندارند.

جمع‌بندی

DLC رایگان Dead Cells یک کراس‌اوور خلاقانه و سرگرم‌کننده است که با معرفی زندانی و منطقه Infected Land، تنوع ران‌ها را افزایش می‌دهد و طرفداران قدیمی را دوباره به بازی برمی‌گرداند. هرچند این بسته الحاقی محتوای متای جدید یا تغییرات بنیادی ارائه نمی‌دهد، اما کیفیت بالای طراحی، هم‌افزایی با مکانیک‌های Entropy Effect و رایگان بودن آن، ارزش تجربه‌اش را بالا می‌برد.