وقتی صحبت از بازی‌های اکشن و ماجراجویی نسل ششم کنسول‌ها به میان می‌آید، نام سری Onimusha بی‌شک یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین‌هاست. ترکیب فضای تاریک و اساطیری فئودال ژاپن با اکشن کلاسیک و داستانی جذاب باعث شد این مجموعه از همان نسخه‌ی اولش در سال ۲۰۰۱، جایگاه ویژه‌ای میان گیمرها پیدا کند. حالا پس از ریمستر نسخه‌ی اول در سال ۲۰۱۹، نوبت به دومین قسمت یعنی بازی Onimusha 2: Samurai’s Destiny رسیده تا با چهره‌ای تازه، دوباره به میدان بازگردد.
بگذارید ابتدا نگاهی به سابقه و تاریخچه بازی Onimusha داشته باشیم. دو دهه از اولین مواجهه‌ی ما با شمشیرهای براق، شیاطین بی‌رحم و سامورایی‌های فناناپذیر در دنیای Onimusha گذشته است. حالا، کپکام تصمیم گرفته تا یکی دیگر از خاطره‌انگیزترین قسمت‌های این مجموعه را به نسل جدید بازگرداند: بازی Onimusha 2: Samurai’s Destiny Remaster. نسخه‌ای که قرار است با جلوه‌های بصری به‌روز، بهینه‌سازی‌های کیفی و حفظ هویت کلاسیک خود، هم برای طرفداران قدیمی نوستالژی زنده کند و هم راه را برای ورود بازیکنان جدید باز کند.
درحالی‌که دنیای بازی‌ها پر شده از آثار پرزرق‌وبرق مدرن، بازگشت به ریشه‌ها و تجربه‌ی دوباره‌ی آثاری که زمانی نوآورانه بودند، می‌تواند هم یک نوستالژی شیرین باشد و هم فرصتی برای کشف مجدد سبک‌هایی که مدت‌هاست به فراموشی سپرده شده‌اند. آیا این ریمستر می‌تواند چنین نقشی ایفا کند؟ همچون سایر رسانه‌های معتبر
مانند IGN و GameSpot، رسانه گیم پالت نیز این فرصت را داشت تا به‌طور اختصاصی بازی Onimusha 2 Remaster را تجربه کرده و پیش‌نمایشی از آن را به شما ارائه دهد
نسخه‌ی دوم این سری در سال ۲۰۰۲ منتشر شد؛ درست در زمانی که کپکام دوران طلایی خودش را سپری می‌کرد. بازی Onimusha 2: Samurai’s Destiny با موتور ارتقاءیافته، گرافیک از پیش رندر شده‌ی چشم‌نواز، موسیقی ارکسترال الهام‌گرفته از سنت ژاپنی و گیم‌پلی ترکیبی از اکشن و حل معما، به سرعت توانست دل مخاطبان ژاپنی و غربی را به دست آورد.
بازی Onimusha 2: Samurai’s Destiny برای پلی‌استیشن ۲ منتشر شد و ادامه‌ای مستقیم برای موفقیت بازی Onimusha نبود، اما دنیای آن را گسترش داد. برخلاف نسخه‌ی اول که قهرمان آن «Samanosuke Akechi» بود، در این قسمت در نقش جنگجوی تازه‌ای به نام Jubei Yagyu قرار می‌گیرید؛ یک سامورایی جوان با گذشته‌ای مرموز و توانایی ویژه برای مقابله با شیاطین. داستان با حمله‌ی ارتش شیطانی Nobunaga Oda به روستای زادگاه Jubei آغاز می‌شود و در ادامه به سفری شخصی و انتقامی تبدیل می‌شود که به‌تدریج ابعاد گسترده‌تری به خود می‌گیرد.
داستان بازی Onimusha 2 چقدر جذابه؟
برخلاف نسخه اول که خطی‌تر بود، در Samurai’s Destiny سیستم تعامل با شخصیت‌های فرعی، شاخه‌های داستانی و انتخاب‌های بازیکن در طول بازی نقش پررنگی دارند. شما می‌توانید با پنج شخصیت دیگر ارتباط برقرار کنید، به آن‌ها آیتم هدیه دهید و بسته به نحوه تعامل‌تان، بعضی از آن‌ها در صحنه‌های خاص یا حتی مبارزات به کمک‌تان بیایند. این ویژگی ساده، لایه‌ای تازه به تجربه‌ی بازی می‌افزود و باعث می‌شد که هر بار تجربه‌ی بازی کمی متفاوت باشد.
ویژگی‌های اضافه شده در نسخه جدید
هسته‌ی اصلی گیم‌پلی بازی Onimusha 2 بر پایه‌ی مبارزات شمشیرزنی و استفاده از قدرت‌های جادویی بنا شده. شما با دشمنان مختلفی روبه‌رو می‌شوید؛ از شیاطین ساده گرفته تا باس‌هایی با طراحی پیچیده و مرگبار. هر دشمن الگوی رفتاری خاصی دارد و نیاز به دقت، زمان‌بندی و استفاده درست از سلاح مناسب دارد.
Jubei می‌تواند از چندین نوع سلاح استفاده کند، مثل شمشیرهای سبک و سریع یا سلاح‌های سنگین‌تر با قدرت تخریبی بیشتر. هر سلاح قابلیت ارتقاء دارد و با جمع‌آوری ارواح (Souls) از دشمنان، می‌توانید قدرت و سطح جادوی خود را افزایش دهید. سیستم جادویی بازی به شما اجازه می‌دهد تا از حملات عنصری با انیمیشن‌های زیبا و قدرت بالا بهره ببرید، که در برخی مبارزات نقش تعیین‌کننده‌ای دارند.
علاوه بر مبارزات، پازل‌های بازی Onimusha 2 اغلب بر پایه‌ی الگوهای تصویری، منطق ساده یا استفاده از آیتم‌های خاص هستند. این پازل‌ها هرگز بازی را متوقف نمی‌کنند، اما کمک می‌کنند تا روند گیم‌پلی تنوع پیدا کند و حس اکتشاف تقویت شود.
گرافیک بازی Onimusha 2 در نسخه ریمستر چه تغییری کرده؟
نسخه‌ی ریمستر بازی Onimusha 2: Samurai’s Destiny قرار نیست فقط یک انتقال ساده از پلی‌استیشن ۲ به پلتفرم‌های مدرن باشد. کپکام تلاش کرده تا تجربه‌ای وفادار به نسخه اصلی ارائه دهد، در حالی که برخی مشکلات فنی، گرافیکی و کنترلی را نیز بهبود بخشیده است.
نسخه‌ی ریمستر Onimusha 2 همراه با گرافیک بهبودیافته، وضوح تصویر بالاتر، و کنترل‌های بهینه‌سازی‌شده است. درست مثل ریمستر نسخه‌ی اول، اینجا هم هدف اصلی بازسازی کامل نیست، بلکه ارائه‌ی تجربه‌ای بهتر و راحت‌تر از بازی کلاسیک برای سخت‌افزارهای امروزی‌ست.
تصاویر از نسخه‌ی ریمستر نشان می‌دهند که بافت‌ها تمیزتر و شارپ‌تر شده‌اند و وضوح تصویر تا 1080p ارتقاء یافته است. نسبت تصویر نیز از 4:3 کلاسیک به 16:9 مدرن تغییر یافته، البته با حفظ کادرهای اصلی و بدون فشرده‌سازی افقی. با اینکه محیط‌ها همچنان همان طراحی‌های رندرشده‌ی قدیمی‌اند، اما به لطف بهینه‌سازی‌های تصویری، حس بهتری از جزئیات و نورپردازی به بازیکن منتقل می‌شود.
در مورد طراحی شخصیت‌ها هم باید گفت که مدل‌ها کمی اصلاح شده‌اند، اما انتظار مدل‌های نسل نهمی نداشته باشید. اینجا با یک ریمستر طرف هستیم، نه ریمیک.
صداگذاری شخصیت‌ها در نسخه‌ی انگلیسی بازسازی نشده و همان صداپیشگان نسخه‌ی اصلی را می‌شنویم. این تصمیم ممکن است برای برخی خوشایند و برای دیگران کمی قدیمی به نظر برسد. موسیقی‌های سنتی ژاپنی با حال‌وهوای تاریک بازی هماهنگ است و همچنان کیفیت خوبی دارد.
یکی از نقاط ضعف نسخه‌ی اصلی، کنترل‌های قدیمی و محدودش بود. خوشبختانه در ریمستر جدید، سیستم کنترل آنالوگ کامل اضافه شده و حرکت شخصیت‌ها بسیار روان‌تر از قبل شده. همچنین گزینه‌ی انتخاب کنترل کلاسیک هم برای طرفداران قدیمی در دسترس قرار گرفته است.
علاوه بر این، لودینگ‌ها کوتاه‌تر شده‌اند و در برخی صحنه‌های حساس نیز عملکرد روان‌تری را خواهیم داشت. و این امر باعث می شود تجربه‌ای روان و نسبتا یکدست از بازی داشته باشید.
یکی از نکات منفی تجربه‌ی بازی برای مخاطب امروزی، روش ارائه‌ی آموزش‌هاست. بازی به‌جای استفاده از طراحی تعاملی و آموزش تدریجی از طریق گیم‌پلی، به نمایش پنجره‌های متنی نسبتاً طولانی و خشک بسنده می‌کند. این شیوه که در زمان خودش رایج بود، حالا بیش از حد قدیمی و خسته‌کننده به نظر می‌رسد. اگر کپکام در نسخه‌ی ریمستر این آموزش‌ها را به شکل مدرن‌تری بازطراحی می‌کرد، قطعاً تجربه‌ی اولیه برای بازیکنان جدید روان‌تر و دلنشین‌تر می‌شد.
یکی از مکانیک‌هایی که از نسخه‌ی اصلی به شکل دست‌نخورده به ریمستر منتقل شده، نحوه‌ی استفاده از آیتم‌هاست. برای انجام کارهایی مثل باز کردن یک در با کلید، قرار دادن ماسک روی یک مجسمه یا دادن آیتمی به یک شخصیت، همچنان باید به منوی آیتم‌ها مراجعه کرده و به‌صورت دستی گزینه‌ی «استفاده» را انتخاب کنید. این فرایند که در زمان خود قابل قبول بود، امروز به‌نظر کند و از جریان طبیعی بازی جداست. بهتر بود کپکام در نسخه‌ی ریمستر این تعاملات را ساده‌تر و امروزی‌تر می‌کرد تا تجربه‌ی روان‌تری ارائه دهد.
یکی از مشکلات نسخه‌ی ریمستر این است که بازی هیچ منوی مقدماتی برای تنظیمات اولیه در اختیار بازیکن قرار نمی‌دهد و بلافاصله او را وارد تجربه‌ی اصلی می‌کند. حتی گزینه‌ای برای انتخاب درجه سختی در ابتدای بازی وجود ندارد و تنها در صورتی که چندین بار پیاپی شکست بخورید، بازی پیشنهاد تغییر سختی از حالت نرمال به آسان را ارائه می‌دهد. این محدودیت نه‌تنها انعطاف‌پذیری بازیکن را کاهش می‌دهد، بلکه ممکن است تجربه‌ی ابتدایی برخی کاربران را ناامیدکننده کند. انتظار می‌رفت کپکام در نسخه‌ی ریمستر، آزادی عمل بیشتری برای شخصی‌سازی تجربه‌ی بازی فراهم می‌کرد.
یکی از سوال‌های مهمی که پیش از انتشار این ریمستر مطرح می‌شود، این است که آیا این بازی فقط برای طرفداران نوستالژی ساخته شده یا می‌تواند برای گیمرهای نسل جدید هم جذاب باشد؟ پاسخ این سوال بستگی زیادی به نوع نگاه مخاطب دارد.
بازی Onimusha 2 چقدر ارزش خرید دارد؟
اگر دنبال یک بازی اکشن با ریتم تند، گرافیک مدرن و سیستم مبارزاتی عمیق هستید، احتمالاً بازی Onimusha 2 Remaster نتواند انتظارات‌تان را برآورده کند. اما اگر به تجربه‌ی بازی‌های کلاسیک علاقه‌مندید و دوست دارید ببینید بازی‌های اکشن در بیست سال پیش چگونه طراحی می‌شدند، این ریمستر می‌تواند تجربه‌ای ارزشمند باشد. ضمن اینکه حضور عناصر فانتزی ژاپنی و فضاسازی خاص سری Onimusha هنوز هم جذابیت‌های خود را حفظ کرده است.
یکی از چیزهایی که باعث می‌شد بازی Onimusha 2 در زمان خودش خاص باشد، اتمسفر تاریک و داستانی بود که عناصر تاریخی و ماوراءالطبیعه را با هم ترکیب می‌کرد. فضای ژاپن فئودال، ارواح خبیث، نبرد با شیاطین و استفاده از شمشیر به جای تفنگ، چیزی بود که در زمان خودش تازه به نظر می‌رسید. در نسخه‌ی ریمستر، این فضای خاص همچنان حفظ شده و می‌تواند برای بازی‌بازهایی که به داستان‌سرایی اهمیت می‌دهند، نقطه‌ی قوت اصلی باشد.
سؤال اصلی اینجاست که آیا بازسازی Onimusha 2 می‌تواند موفق باشد؟ اگر هدف فقط بازگرداندن یک اثر نوستالژیک برای طرفداران قدیمی باشد، بله؛ نسخه‌ی ریمستر به‌خوبی همین کار را انجام می‌دهد. اما اگر انتظار داریم این بازسازی باعث احیای دوباره‌ی مجموعه شود یا نسل جدید بازیکنان را به دنیای Onimusha جذب کند، شاید لازم باشد کپکام قدم‌های بلندتری بردارد.
امروزه بازیکنان به تجربه‌هایی عمیق‌تر، پویاتر و منطبق بر استانداردهای طراحی مدرن عادت دارند. بنابراین اگرچه ریمستر می‌تواند یک یادآوری خوب باشد، اما بازسازی کامل (Remake) می‌توانست تأثیرگذارتر باشد. با این حال، کیفیت نسخه‌ی اصلی، اتمسفر منحصربه‌فرد، داستان جالب و تنوع در گیم‌پلی، هنوز هم می‌توانند ساعت‌ها بازیکن را سرگرم کنند.
سخن پایانی
ناشر بازی (Capcom) نسخه PS5 این اثر را برای پیش نمایش در اختیار رسانه گیم پالت قرار داده است
بازی Onimusha 2: Samurai’s Destiny Remaster قرار نیست یک بازی مدرن و انقلابی باشد. این یک بازسازی ساده و وفادار به نسخه‌ی اصلی است که تنها با هدف زنده‌کردن یک تجربه‌ی کلاسیک برای مخاطبان امروزی
عرضه می‌شود. البته که وقتی اسم کپکام و بازی Onimusha به میان می‌آید طرفداران و گیمرها انتظار دارند تا Onimusha 2 ریمیکی مثل Resident Evil 2 یا Shadow of the Colossus و حتی Resident Evil 4 را دارند. اما متاسفانهداگر چنین انتظاری دارید، این بازی شما را ناامید خواهد کرد. اما اگر طرفدار بازی‌های اکشن ژاپنی، آثار کلاسیک کپکام، یا به‌دنبال تجربه‌ی دوباره‌ی خاطرات دوران پلی‌استیشن ۲ هستید، این ریمستر می‌تواند انتخابی ارزشمند باشد.
Onimusha 2: Samurai’s Destiny Remaster بیشتر شبیه به یک نامه‌ی عاشقانه است؛ نامه‌ای به دوران پلی‌استیشن ۲، به طرفدارانی که با Jubei همراه شدند و در دنیای تاریک و زیبای ژاپن فئودال با شیاطین جنگیدند. این ریمستر شاید نوآور نباشد، اما وفاداری‌اش به ریشه‌ها و تلاشش برای به‌روز شدن، آن را به تجربه‌ای ارزشمند تبدیل می‌کند.
برای کسانی که نسخه اصلی را بازی کرده‌اند، این فرصتی دوباره برای مرور خاطرات است. و برای نسل جدید، فرصتی است تا با یکی از متفاوت‌ترین آثار اکشن ماجراجویی کلاسیک آشنا شوند. باید دید آیا این بازگشت، آغازی است بر احیای کامل مجموعه Onimusha، یا صرفاً یک ادای احترام محترمانه به گذشته.
در نهایت، تصمیم با شماست؛ آیا دوست دارید شمشیر را دوباره به دست بگیرید و به دل تاریکی‌های ژاپن باستان بروید؟
