بازی Dead Rising Deluxe Remaster بازسازی یک بازی قدیمی در کالبد یک اثر زیبا و جدید است؛ اثری که قرار است خاطرات دوران شیرین بازیهای ویدئویی را برایمان زنده کند. پس با گیمپالت و نقد و بررسی این بازی خاطرهانگیز همراه باشید
همه چیز به یک شگفتی شبیه بود، به یک ریسک، اوایل نسل هفتم، زمانی که مایکروسافت اعلام کرد که عنوانی زامبی محور با نام بازی Dead Rissing قرار است به صورت انحصاری برای پلتفورم X360 منتشر شود که توسط کمپانی کپکام ساخته خواهد شد، همه چیز به یک ریسک شبیه بود. آقای «شینجی میکامی» کپکام را ترک کرده بود و این کمپانی هنوز با این مساله کنار نیامده بود.
دنیا هنوز در تب و تاب عناوین زامبی محور قرار داشت و زامبیها هنوز هم در آن زمان بیشترین مقبولیت را در دنیای سرگرمی داشتند. با این وجود عنوان Dead Rissing معرفی شد. حضور آقای «کیجی اینافوئه» Keiji Inafune به عنوان رهبر تیم بازیسازی و چند تن از افراد کاربلد و نام آشنای صنعت گیم در راس تیم، از جمله مواردی بود که ما را به موفقیت بازی امیدوار میکرد.
بر همین اساس و در روزهای آغازین نسل هفتم، Dead Rissing به مانند یک برگ برنده برای مایکروسافت و همچنین کپکام نوید یک پیروزی را میداد. حال بعد از گذشت چیزی نزدیک به 18 سال از این عنوان کپکام یک نسخه ریمستر که بیشتر شبیه به یک ریمیک است را توسعه داده است. با همان حس و حال قدیمی اما در کالبد یک اثر زیبا و جدید که قرار است خاطرات آن دوران را برایمان زنده کند.
بازی Dead Rising Deluxe Remaster یک اکشن ماجراجویی سوم شخص است که با وجود عنصر زامبی در محوریت آن، یک اثر فانتزی یا فان به حساب میآید. نسخه اصلی یا اولیِ آن در سال 2006 به صورت انحصاری توسط کمپانی کپکام روی کنسول Xbox 360 منتشر شد و توانست نظر منتقدین و بهخصوص بخش اعظمی از مخاطبین را به سوی خودش جلب کند. موفقیتهای نسخه اول باعث شد تا مایکروسافت به فکر توسعه و انتشار قسمتهای بعدی هم بیوفتد که در این مسیر تا کنون 4 نسخه از این مجموعه منتشر شده است.
با وجود این که عناوین ریمستر و ریمیک شده در چند سال اخیر بازار را اشباع کردهاند اما کپکام نشان داده است که تغییراتی که روی عناوین خود انجام میدهد به قدری ارزشمند هستند که به راحتی میتوانیم از عناوین بازنشر شده آنها به عنوان یک اثر جدید نیز یاد کنیم. همین شیوه روی اثر جدید ریمستر شده این کمپانی یعنی بازی Dead Rising نیز پیاده شده است. اینبار این IP دیگر در انحصار مایکروسافت نیست و بازی روی همه پلتفورمها منتشر شده است.
همانطور که اشاره کردیم کپکام در امر بازسازی عناوین خود در یک مسیر موفق و خوبی قرار گرفته است که باعث شده تا مخاطبین از وضعیت موجود راضی باشند. با وجود این که یک نسخهی پورت شده از Dead Rising برای نسل قبل نیز منتشر شده بود اما در نسخه بهینه شدهی جدید و با این که همچنان نام ریمستر را یدک میکشد اما به واقع ما با یک اثر ریمیک شده و بسیار بهینه روبرو هستیم که باید بگوییم کپکام باز هم در این زمینه شاهکار کرده است. و برای همین در ادامه مقاله ما از لفظ ریمیک استفاده خواهیم کرد.
یکی از ویژگیهای بازی Dead Rising Deluxe Remaster این است که کپکام برای ریمیک کردن آن از موتور RE Engine (همان موتوری که در رزیدنت ایول ریمیک استفاده شده است) استفاده کرده است. بازی از نظر فنی به صورت شگفتانگیزی زیبا کار شده است. با وجود این که در شروع بازی و از ابتدای میانپردهای که نمایش داده میشود انیمیشنهای شخصیتها هنوز رنگ و بوی قدیمی دارند اما به مرور و با شروع و پیشروی در بازی این مورد خود به خود محو میشود. به طوری که ما عملا حس میکنیم که در حال تجربه یک بازی جدید با ویژگیها نسل جدید هستیم.
رزولوشن بالا، کیفیت تکسچرها و رنگبندیها، تغییر روی چهره شخصیتها و دقت روی جزییات چهره آنها بهخصوص شخصیت اصلی یعنی «فرانک وست» Frank West از جمل تغییراتی است که به نکته مثبتی در این بازی تبدیل شده است.
بازی Dead Rising در یک مجتمع بزرگ که حس و حال یک محیط نیمهجهان باز را دارد دنبال میشود. تعداد زامبیها زیاد هستند اما از نظر تنوع ما فقط با زامبیهای معمولی انسان روبرو هستیم و جهش یافتهای در بازی وجود ندارد ولی در طرف مقابل با زامبیهای متفاوتی از نظر شکل و شمایل و به تعداد بالا روبرو هستیم. مناطق یا راهروهایی در بازی وجود دارند که احتمالا بیش از 100 زامبی در آن وجود دارند و در همین شلوغی و به احتمال زیاد در میان درگیریها ما هیچ گونه افت فریمی نداریم. در واقع من به عنوان منتقد این بازی افت فریم خاصی در طول بازی ندیدم و بر همین اساس باید بگوییم که کپکام همچنان گل کاشته است.
رنگبندیها بسیار زیبا و چشم نواز کار شدهاند و به واسطه عنصر اصلی گیمپلی یعنی استفاده از همه ابزارآلات در طول بازی، همه چیز قابل استفاده است و همه چیز در راستای هدف گیمپلی کاربردی هستند. اما منظور از همه چیز چیست؟ هر چیزی که یک انسان میتواند از آن استفاده کند تا در برابر زامبیها زنده بماند. در این میان هم کمی عنصر فانتزی به گیمپلی اضافه شده است و هدف اصلی بازی هم دقیقا همین است. یک فانتزی بکش بکش بین هزاران زامبی که نه ترس رزیدنت ایول را دارد و نه شوخطبعی آن به حدی است که بازی را لوس کند.
قبل از آن که تغییرات بهبود یافته بازی در زمینه گیمپلی را توضیح دهیم اجازه دهید کمی در مورد ماهیت گیمپلی و داستان با هم صحبت کنیم. همانطور که اشاره کردیم، Dead Rising Remaster یک اکشن ماجراجویی است که در یک محیط نیمهجهان باز روایت میشود. شخصیت اصلی ما یعنی فرانک وست یک عکاس است که برای یک مجله تبلیغاتی کار میکند و در حین ماموریت به او خبر میدهند که در شهر Willamette اتفاقات نامتعارفی در حال رخ دادن است که فرانک هر چه سریعتر توسط هلیکوپتری که در اختیار دارد خودش را به آن شهر رسانده و اطلاعاتی در قالب عکس برای منبع مورد نظر جمعآوری کند.
داستان بازی Dead Rising با یک شروع زیبا شکل میگیرد و فرانک به واسطه اتفاقاتی که در شهر رخ داده است مجبور میشود از هلیکوپتر جدا شده و در محلی پیاده شود و دوستش داخل هلیکوپتر به او قول میدهد که 72 ساعت دیگر برای برگرداندن او بازخواهد گشت. درواقع همینجا و با اعلام آن 72 ساعت ساختار بازی شکل میگیرد.
بازی Dead Rissing از این حیث دو حالت خاص به خودش میگیرد که نمونه آن در هیچ بازی دیگری وجود ندارد. در واقع ما فقط در این بازی است که با شرایطی روبرو میشویم که باید تصمیم بگیریم که در طول این 72 ساعت فقط جان خودمان را نجات دهیم یا در کنار آن کارهای دیگری را هم انجام بدیم که در راستای آن داستان نیز سر و شکل میگیرد. این موضوع یک نکته مثبت دارد و آن این است که ما عملا انگار یک بازی نقشآفرینی پیش روی خود داریم که تصیمات بازی همگی به ما بستگی دارد و یک نکته منفی دارد که بازی را میتوانیم در عرض نیم ساعت تمام کنیم و بدون هدف خاصی بازی را به پایان برسانیم.
من به عنوان مخاطب در قدم اول تصمیم گرفتم تا تعدادی از ماموریتهای داستانی بازی Dead Rising را انجام دهم و سپس منتظر ماندم تا دوستم بعد از 72 ساعت (امکان تند کردن زمان وجود دارد) بازگردد و سریع از این مهلکه فرار کنم و بازی را تمام کنم. اما در نوبت دوم تصمیم گرفتم تا تعاملات خودم را گسترش بدم، ماموریتهای داخل بازی را انجام دادم و به دوستانم کمک کردم، یا مشغول به جمعآوری آیتمها کردم که همین موضوع چالشهای متنوعی پیش روی من به عنوان مخاطب قرار میداد.
یکی از ویژگیهای خاصی که در این بازی وجود دارد همین است، شروع بازی بدون پیش زمینه ذهنی و تصمیم به ادامه آن به طوری که اتفاقاتی رخ میدهد که فقط به عملکرد شما بستگی دارد و با عملکرد شما است که زمینه داستانی و ماموریتهای بعدی شما نیز باز میشود. برای مثال اگر من وارد فروشگاه بزرگ نشوم و مسیر خودم را فقط از محیط حیاط ادامه بدهم هیچ وقت با ماموریتها و افراد داخل فروشگاه برخورد نخواهم کرد و لذا اتفاقات داخل آن را نیز نخواهم دید.
همه این اتفاقات مانند دومینو به همدیگر وصل هستند و حل کردن یک موضوع باعث شکلگیری اتفاق بعدی و در نتیجه به دست آوردن سرنخهای جدید میشود. تمامی سرنخها به شکل مجزا در قالب 9 پرونده گردآوری میشوند که اگر با دقت مشغول به حل کردن آنها بشویم نه تنها سرنخ نهایی و در اصل پایان حقیقی بازی را خواهیم دید، بلکه از بازی نیز لذت خواهیم برد و این در حالی است که همه اینکارها را باید سریع در عرض 72 ساعت انجام بدهیم.
سرعت عملکرد اهمیت بالایی دارد. یکی از نکات منفی بازی همینجا خودنمایی میکند. بعضی از ماموریتهای نجات هستند که ما باید جان تعدادی از افراد را نجات دهیم، بعضی از آنها یا مصدوم هستند یا بسیار کند حرکت میکنند و ما نه تنها باید راه را برای آنها باز کنیم بلکه با حرکت آهسته آنها هم باید کنار بیاییم. این در حالی است که زمان دارد از دست میرود.
قانع کردن شخصیتها از یک طرف و رساندن آنها به محل امن در صورتی که خیلی کند هستند شرایطی را به وجود میآورد که ممکن است مخاطب در وسط راه بیخیال امداد رسانی یا نجات آنها شود. در عوض ماموریتهای کیس اصلی خیلی خوب و منعطف هستند. شخصیتهای مختلفی در طول مراحل یا ماموریتهای بازی Dead Rising معرفی میشوند که هر کدام داستان زیبای خودشان را دارند. که همگی آنها به تصمیمات ما باز میگردد.
اما مهمترین تصمیم در گیم پلی بازی Dead Rising نحوه و شکل بازی خودمان است. همانطور که گفتیم هم چیز قابل استفاده است. یک صندلی، چوب بیسبال یا یک چتر. تکه چوب، اسلحه و حتی ماشین گان از جمله وسایلی هستند که میتوانیم آنها را پیدا کرده و استفاده کنیم. یک توپ فوتبال یا یک گیتار، دسته بیل یا یک شمشیر کاتانا، همه چیزهایی که در دنیا وجود دارد و میتواند جان ما را در برابر یک زامبی نجات دهد در بازی وجود دارد اما باید آنها را پیدا کنیم. حتی اگر بخواهیم یک اسلحه کمری پیدا کنیم باید دنبال زامبیهای پلیس بگریدم چرا که پلیسهایی که زامبی شدهاند هنوز اسلحه آنها قابل استفاده است. البته منظور از پیدا کردن این نیست که معمایی را حل کنیم بلکه باید بدانیم که برای مثال یک گیتار را میتوان از مغازهای که آلات موسیقی میفروشد به دست بیاوریم یا یک شمشیر کاتانا داخل مغازه وسایل هنرهای رزمی پیدا میشود.
همین موضوع قدرت تکرار بازی Dead Rising را بالا میبرد. استفاده از ابزارهای مختلف از جمله چالشهای اصلی بازی است. درواقع هدف اصلی و هسته اصلی بازی همین است. یک وسیله غیرمتعارف در دست داشته باشیم، وسط زامبیها بیوفتیم و با همان وسیله زامبیها را تکه تکه کنیم. برای مثال ابزار مورد علاقه خودم، نیمکت بزرگ مخصوص نشستن عابرین است. هر بار که آن را روی سرم میچرخاندم سیل عظیمی از زامبیهای اطرافم تیکهپاره میشدند. هم بازه ضربه گستردهای دارد و هم لذت خاصی در نحوه ضربهای که وارد میکند به من القا میکند. و هدف اصلی بازی هم همین لذتی است که انتقال داده میشود.
یکی از ویژگیهای بازی در نسخه ریمیک نرم و روان بودن همین مبارزات است. مبارزه در میان تعداد زیادی از زامبیها بدون هیچ مشکلی و با لذت بسیار زیاد انجام میشود و بازی به رسالت خودش یعنی فانتزیِ کشتن زامبیها در اوج جدیت خودش رسیده است.
با وجود ریمیک خوبی که انجام شده است اما هنوز هم برخی ایرادات نسخه کلاسیک در بازی باقیمانده است. قلق مبارزات تا حدودی بدشکل ظاهر شده به طوری که در خیلی از موارد بیخود و بیجهت ما دردست زامبیها گرفتار میشویم. برای مثال اگر کمی غفلت در هدفگیری خود به هنگام استفاده از سلاح سرد در برابر زامبیها داشته باشیم، عملا زامبی ما را خواهد گرفت و آسیب خواهیم دید. خیلی مواقع ممکن است ضربات شما کمی زودتر یا دیرتر به زامبی یا هدف مورد نظر برخورد کند که این وضعیت برای یک بازی حتی ریمیک در سال 2024 غیرقابل قبول است.
قابلیت استفاده از خودرو یا وسیله نقلیه در بازی وجود دارد اما متاسفانه وسیلهای که از آن استفاده میکنیم مجددا بعد از استفاده و پیاده شدن دوباره به محل قبلی خود بازمیگردد و ما مجبور هستیم به همان نقطه قبلی برای استفاده وسیله نقلیه برویم. البته این مورد آنچنان به چشم نمیآید ولی برای مواقعی که زمان اهمیت بالایی دارد بسیار کابردی است.
فرانک وست با هرفعالیتی که انجام میدهد امتیاز جمع کرده و به مرور ارتقا پیدا میکند. قابلیتهای مختلفی برای او باز میشود و سطح نوار سلامتی و دیگر قابلیتهای او در گیم پلی بازی Dead Rising افزایش پیدا میکند. نوار HUDهای بازی تغییر قابل ملاحظهای داشته و همه چیز صیقلی شده در زوایای مناسبی نشان داده میشود. دیگر مثل قبل همه چیز بزرگ نیست تا بخشی از صفحه نمایش نیز گرفته شود.
اشاره کردیم که بازی 9 کیس برای رسیدن به حقیقت دارد. اما اگر بخواهیم بازی را به دو بخش تقسیم کنیم، از شروع بخش دوم که از کیسِ هفتم شروع میشود بازی وارد فاز بسیار سختی میشود. البته انجام ماموریتها زمان کافی تا قبل از رسیدن هلیکوپتر را به ما میدهد اما سختی بخش دوم بازی واقعا عذابآور میشود. تا به آنجایی که به خاطر دارم در نسخه کلاسیک بازی Dead Rising چنین وضعیتی وجود نداشت اما در نسخه فعلی این مورد زیاد به چشم میخورد و ممکن است خیلی از مخاطبین قید ماموریتهای فرعی یا نجات دادن نفرات را بزنند. البته مبارزه با غولآخرها آنچنان سخت نیست و قلق خاصی هم ندارند. فقط با کمی دقت میتوانیم همه آنها را از پا دربیاریم، اما از آغاز نیمه دوم شرایط کمی فرق کرده و سختتر میشود.
به همان اندازه که کیفیت بصری و فنی بازی در نسخه ریمیک ارتقا یافته است، صداگذاری بازی نیز بهتر شده است. با وجود این که صداپیشه شخصیت اصلی یعنی آقای «ترنس جی روتولو» دیگر در بازی حضور ندارد و جای خودش را به آقای «یَس پاتریک» داده است اما در همین تغییر هم آقای پاتریک کار خودش را به خوبی انجام داده است.
افکتها و صداهای مختلفی که به هنگام استفاده از هر وسیله در طول بازی وجود دارد به خوبی ارتقا یافته و با کیفیت جدید بهبود یافتهاند. قطعات اندکی به لیست موزیکهای بازی اضافه شده است اما استفاده از موزیکهای قدیمی همچنان زیباست که ما را یاد نسخه کلاسیک و دوران قدیمی میاندازد.
سخن پایانی
ناشر بازی (Capcom) نسخه PS5 این اثر را برای نقد و بررسی در اختیار رسانه گیم پالِت قرار داده است.
بازی Dead Rissing بازمانده از نسل طلایی دورانی است که ایدههای نو و جدید یکی پس از دیگری در معرض ظهور قرار میگرفتند. ترکیب یک دنیای خشن و جدی با وجود زامبیها و تعامل آن با فانتزی از جمله اتفاقاتی است که فقط از دستان توامند شخصی به مانند اینافوئه برمیآید. نسخه بازسازی شدهی این عنوان با وجود قیمت خوبی هم که دارد در کنار یادآوری خاطرات گذشته، ارزش آن را دارد که مورد توجه قرار بگیرد. ایراداتی دارد اما لطمهای به بازی وارد نمیکند.
نقد و بررسی
Dead Rising Deluxe Remaster
بازی Dead Rissing بازمانده از نسل طلایی دورانی است که ایدههای نو و جدید یکی پس از دیگری در معرض ظهور قرار میگرفتند. ترکیب یک دنیای خشن و جدی با وجود زامبیها و تعامل آن با فانتزی از جمله اتفاقاتی است که فقط از دستان توامند شخصی به مانند اینافوئه برمیآید. نسخه بازسازی شدهی این عنوان با وجود قیمت خوبی هم که دارد در کنار یادآوری خاطرات گذشته، ارزش آن را دارد که مورد توجه قرار بگیرد. ایراداتی دارد اما لطمهای به بازی وارد نمیکند.
مثبت
- یک بازسازی با ارزشهای بالا در حد یک ریمیک
- ارتقای قابل توجه سطح فنی و بصری گرافیکی
- ترکیب درست از خشونت تا فانتزی
- داستان و شخصیتپردازی خوب
- قابلیتهای متنوع و جذاب در گیمپلی
منفی
- سخت شدن بازی در نیمه دوم
- بازی میتواند به اختیار مخاطب بسیار کوتاه و بیمعنی باشد
- اندک مشکلات به هنگام مبارزه