نقد و بررسی بازی Dead Island 2: Haus DLC؛ فرقه‌ شیطانی

ما پیش‌تر بازی Dead Island 2 را در رسانه گیم پالت به صورت جداگانه نقد و بررسی کرده بودیم و به خاطر ویژگی‌های گسترده‌ای که تیم سازنده در اختیار بازیکنان قرار داده است، نمره بسیار خوبی دریافت کرده بود. با این حال، بسته‌الحاقی جدیدی برای این محصول با نام Dead Island 2: Haus منتشر شده که می‌خواهیم ببینیم تیم سازنده چه تغییرات ارزشمند جدیدی را به بطن گیم‌پلی اضافه کرده است؟

بازی Dead Island 2 پروسه ساخت عجیب و غریبی در صنعت بازی‌های ویدیویی داشته که بعد از مدت‌ها در اوایل سال میلادی جاری در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفت و با توجه به اینکه سه تیم توسعه را پشت مراحل پیشرفت توسعه‌اش مشاهده کرد و انتظار می‌رفت که آنقدر محصول خوب و درگیرکننده‌ای از آب در نیاید. با این حال یکی از بهترین بازی‌های زامبی محور و رقابتی با سایر محصولات (مخصوصاً مجموعه Dying Light) است که توانست از لحاظ انتقادی و تجاری به موفقیت‌های زیادی دست پیدا کند.

بالاخره Dead Island 2 آن چیزی نبود که همه مخاطبان دوستش داشته باشند و با گذشت زمان این موضوع برای ما مشخص شد که خیلی از مخاطبانی که به تازگی به تجربه آن اثر پرداختند، اصلاً از شیوه روایی یا برخی از مکانیزم‌های گیم‌پلی راضی نبوده‌اند و به همین خاطر اگر سری به شبکه‌های اجتماعی یا صفحه رسمی متاکریتیک این بازی بزنید، نقد‌های منفی در این برهه زمانی بیشتر از روز انتشار به چشم می‌خورد. تیم سازنده پیش‌تر توضیح داد که برای مخاطبان خودش، قصد ایجاد اصلاحاتی دارد که این اعمال به واسطه انتشار بسته‌های الحاقی پولی محقق می‌شود و در این لحظه، اولین DLC این بازی با نام Haus منتشر شده است.

از آنجایی که ما پیش‌تر بیشتر شاکله‌های بازی اصلی را نقد و بررسی کرده‌ایم، این بسته‌الحاقی آنقدر گسترده و بزرگ نیست که تیم سازنده با کمکش بتواند خیلی از شاکله‌های انتقادی نسخه اصلی را برطرف کند. اینطور بگذارید بگوییم که بازی Dead Island 2: Haus DLC بهتر از آن چیزی نیست که بازی اصلی ارائه می‌کند؛ چراکه شاکله‌های آن را پیش‌تر در مقیاس بزرگ‌ترین تجربه کرده بوده‌ایم. در صنعت بازی‌های ویدیویی اینطور استنباط می‌شود که بسته‌های الحاقی باید به گونه‌ای ساخته شوند که مکمل بازی اصلی شناخته شده و فرمول تکراری را به مخاطب ارائه نکند.

به همین خاطر است که اکنون بسیاری از بسته‌های الحاقی منتشر شده برای برخی از عناوین (مثل Phantom Liberty برای بازی Cyberpunk 2077 یا The Following برای بازی Dying Light 1) توسط منتقدان و بازیکنان در سراسر جهان ستایش می‌شوند. این یک شکست بزرگ برای استودیویی است که توانست بازی پر نقصی که ۸ سال در دست توسعه قرار داشت را به خوبی روانه بازار کرده، اما در تولید یک بسته‌الحاقی مکمل نقص‌های زیادی را ارائه کرده و نمی‌توانیم از آن تعریف کنیم.

البته تیم سازنده احتمالاً در جریان بوده که نمی‌تواند با این بسته‌های الحاقی، شیوه روایی یا گیم‌پلی جدیدی برای بازی خودش تعریف کند. اینطور که به نظر می‌رسد، بازی Dead Island 2: Haus نمی‌تواند خودش را یک مکمل معرفی کند. اگر دوست داشتید در لس آنجلس به قلع و قمع کردن زامبی‌ها بپردازید؛ این DLC می‌تواند به خاطر داستان چند ساعته‌اش، شما را درگیر مسائل تازه‌ای در زمینه روایی کند که البته الگوریتیمی از خط اصلی داستانی را به نوعی قرض گرفته و دوباره نمایش می‌دهد.

برای شروع، شخصیت شما به طور مرموزی به ویلایی در مالیبو منتقل می‌شود که با کمی جستجو کردن، متوجه می‌شوید که در منزل رهبر یکی از فرقه‌های پساآخرالزمانی اسکان داده شده‌اید. این فرقه یک هدف والا و نهایی دارد و آن‌ هم این است که بتواند در جهان آخرالزمانی، جاودانگی دائمی در قامت انسانی به دست آورد. همانطور که می‌توانید حدس بزنید، شما عضوی از این فرقه نیستید و فقط بر این به آنجا برده شده‌اید که بتوانید به کارهای بد گذشته‌تان کمی فکر کنید!

نکته مثبتی که در خصوص بازی Dead Island 2: Haus می‌توانیم به آن اشاره کنیم؛ هنر روایی اعضای تیم سازنده استودیوی بازی‌سازی دمباستر (Dambuster) است که درست همانند شیوه اصلی روایی، مسیر هیجان‌انگیزی را نشان داده و به صورت گیرا داستانی را برای بازیکنان روایت می‌کند. با اینکه با بسته‌الحاقی ۲ نهایتاً چند ساعته‌ای روبه‌رو هستید که به زودی هم تمام می‌شود، اما یکی از نکات مثبت بازی اصلی یعنی میخکوب کردن مخاطب پای گیرنده هم از صفات بارز این بسته‌الحاقی است.

نکته‌ای که بازی همچنان به آن پایبند است، گیم‌پلی خشونت انگیزش بوده که بدون هیچگونه تغییر در فرمولی همان نحوه شکست استخوان‌های زامبی‌ها و قطع کردن اجزای بدن دشمنان را به نمایش می‌گذارد. اگر بازیکنی بوده‌ام که می‌خواستم به طور کلی هم Dead Island 2 و هم Haus DLC را به طور همزمان نقد کنم، به تعریف و تجمید‌های متاولی از آن می‌پرداختم؛ ولی با این حال چون با سیستم غیر قابل مشابه در محصولات دیگر روبه‌رو هستیم که الان (برای بازیکنانی مثل من) ممکن است خسته کننده به نظر برسد؛ بنابراین نمی‌توانیم به چنین مکانیزم گیم‌پلی اکتفا کرده و تعریف کنیم.

البته هرطور که فکر می‌کنم، نمی‌توانم به این درک برسم که تیم سازنده چگونه می‌توانست محتوای گیم‌پلی جدید دیگری را درست کند. از آنجایی که بازی Dead Island 2 یک محصول سندباکس گونه بود و برای سفر به محیط‌های دیگر با یک لودینگ نسبتاً کوتاه روبه‌رو می‌شده‌ایم، بنابراین احتمال تصور اضافه کردن وسیله نقلیه به گیم‌پلی هم دور از انتظار است. شاید تیم سازنده مستقر در استودیوی بازی‌سازی دمباستر نمی‌خواست یک تغییر شگرف و بزرگی ایجاد کند تا مستقیماً با استودیوی دیگری مثل تک‌لند (Techland) که سازنده نسخه اول همین مجموعه Dead Island بوده و سری تحسین شده Dying Light را روانه بازار کرده است، رقابت کند.

با این حال، شاید یکی از بزرگ‌ترین تغییراتی که در طول گیم‌پلی می‌توانید با ان روبه‌رو شوید، تغییرات مربوط به صحنه‌های تصادفی است. سری بازی Dead Island به خاطر جو ترسناک محیطی که در طول بازی‌هایش ایجاد کرده، در بین مخاطبان علاقه‌مند به ژانر ترس و وحشت بسیار محبوب است. در طول بازی اول بار‌ها در مسیرهایی قرار می‌گرفیتم که تاریک و بدون هیچگونه نوری بوده، اما صداهای عجیب و غریبی هم در اطراف آن شنیده می‌شد.

حالا این بعد ترسناک از بازی به وسیله بسته‌الحاقی Haus کمی بهتر شده و شاید در برخی از موارد سکانسی شبیه به فرار سریع یک زامبی از روبه‌روی قاب تصویرتان را هم در چنین محیط‌های تاریک و مخوفی مشاهده کنید. بدیهی است که بازی‌های نرسناک اینچنینی به خاطر معرفی یک قهرمان که تنهایی دنیا را نجات می‌دهد و مخاطب را به این باور می‌رساند که نباید در این جهان آخرالزمانی احساس ترس داشته باشید وگرنه شکست می‌خورید، با این حال عناصر ترسناک غیر قابل پیشبینی قرار داده است تا پیمایش یا جستجوی محیط به سادگی نسخه اصلی نباشد.

با وجود این نکات نسبتاً خوب، اما مکانیزم اصلی گیم‌پلی خسته‌کننده و در بعضی از موارد ناامیدکننده است که نمی‌توانید به راحتی با‌ آن کنار بیایید؛ مخصوصاً اینکه اگر تازه به تجربه بازی اصلی پرداخته باشید و مستقیماً به سراغ داستان جدید Haus بروید. همانطور که کمی پیش‌تر توضیح داده بوده‌ام، داستان تنها ویژگی و متمایزکننده این بازی نسبت به نسخه اصلی خواهد بود که البته وظیفه یک DLC پولی همین است و سازنده بابت پولی که می‌گیرد، باید محتواهای جدیدی را ارائه کند.

شاید با خودتان فکر کنید که سازنده در خصوص عناصر دیگر، کمبودهای خودش را جبران کرده است. اگر واقعاً فکر می‌کنید که با تجربه این بسته‌الحاقی می‌توانید انتظار حضور دشمنان جدیدتری را داشته باشید، باز هم در اشتباه هستید. به رسم برخی از موارد خاص، تنها موارد که می‌توانید به دنبالش بگردید، سلاح‌های انگشت‌شمار جدیدی است که البته در استفاده از آن‌ها هم باید محتاط باشید؛ چراکه شارژ کردن خشاب‌های تیری آن‌ها، به سختی انجام می‌شود. بنابراین حتی با این ادوات سرد و گرم جدید مثل کمان‌های پولادی نمی‌توانید لذت‌های تازه را تا زمانی که به ارضای روحی برسید، استفاده کنید (چراکه حتی اگر به خوبی محیط را بگردید و تیرها را ذخیره کنید، ممکن است زمانی به استفاده از آن‌ها بپردازید که دیگر محتوای بازی تمام شده یا به پایان خودش نزدیک شده است).

البته اگر از تجربه خشونت‌آمیز و البته لذت بخش (تاحدودی) مبارزات بازی Dead Island 2 خسته شده‌اید، نباید نگرانی پیرامون بسته‌الحاقی Haus داشته باشید. سازندگان محتوای جدید خودشان را به گونه‌ای تولید کرده‌اند که در اکثر مواقع می‌توانید با تکنیک‌های مخفی‌کاری از پیش روی دشمناتان پنهان مانده و به مسیر پیشرفت خود ادامه دهید. چیزی که بیشتر مخاطبان را دلزده می‌کند، طراحی محیط بسیار کوچک و پیچ در پیچ ویلایی است که از ابتدا تا انتها با آنجا سر و کار دارید.

بیشتر اوقات برای رفتن به مرحله بعدی، باید از پس چالش‌های فکری مثل پازل‌های کوچک و بزرگی بر بیایید که به خاطر فاصله زمانی کوتاه بین شروع تا پایان، با تنوع زیادی از آن‌ها روبه‌رو می‌شوید که ققط برای یک یا دو بار اول جالب به نظر می‌رسد. به طور کلی همه تجربه‌هایی که در این بسته‌الحاقی دارید، به صورت فشرده است و تیم سازنده حتی شرایطی را برای آن دسته از بازیکنانی که برای مدت زمان طولانی از تجربه بازی دست کشیده بوده‌اند، فراهم کرده که بتوانند هم مکانیزم‌های قبلی و هم برخی از مکانیزم‌های کوچک و جزئی جدید را به هر نحوی تجربه کنند. این الزام چیزی نیست مورد علاقه خیلی از مخاطبان باشد و به هر حال در بازی‌های سندباکس گونه که در یک محیط جزئی و کوجک به تجربه بازی می‌پردازیم، باز هم دوست داریم که به اندازه کافی از آزادی عمل‌های گوناگونی برخوردار باشیم.

در نهایت، باز هم به طراحی بصری و جلوه‌های هنری بازی می‌رسیم که یکی از ویژگی‌های بارز و ارزنده نسخه اصلی Dead Island 2 بود و بسیاری از آن تعریف کردیم. حتی اگر از منتقدان جدی این بازی باشید، باز هم در کمترین موردی می‌توانید از بخش فنی، گرافیکی یا جلوه‌های بصری و هنری ایرادی بگیرید. با توجه به اینکه فضای داستانی بازی Dead Island 2: Haus در یک ویلای فرقه‌ای روایت می‌شود، بنابراین عناصر مختلفی را می‌توانید مشاهده کنید که بسیار جالب توجه هستند.

برخی از مسیرهای زیرزمینی به اتاق‌های شکنجه می‌رسد که به وضوح می‌توانید پوست و گوشت‌های متفاوتی را ببینید که روی آن‌ها آزمایش‌های مختلفی را انجام شده و این درک را می‌توانید داشته باشید که در چه محیط دارکی قرار گرفته‌اید و باید برای آزادی خودتان بجنگید. صداگذاری محیط و شخصیت‌ها هم به اندازه بازی اصلی مهم و بسیار خوب از آب درآمده‌اند که امکان ایراد گرفتن از آن وجود ندارد؛ کما اینکه در توضیحات پیشین هم گفتیم عناصر آوایی مثل صدای ناله کردن زامبی‌هایی که در محیط حضور فیزیکی ندارند (یا به هر طریقی نمی‌توانیم آن‌ها را مشاهده کنیم)، اما صدایشان به صورت مقطعی شنیده می‌شود، حس و حال دیگری به بازی می‌دهد که خود از نکات مثبت است.

نتیجه‌گیری

ناشر بازی نسخه PS5 این عنوان را برای نقد و بررسی در اختیار رسانه گیم پالت قرار داده است

با توجه به اینکه ما با یک بسته‌الحاقی بزرگ روبه‌رو نیستیم و فقط تا چند ساعت (۳ تا ۵ ساعت بسته به تجربه و سرعت بازی کردنتان) می‌توانید سرگرم این محتوای جدید شوید؛ سوال اصلی اینجا است که آیا برای علاقه‌مندان به بازی Dead Island 2 ارزش پرداخت پول در ازای تجربه چنین محتوایی وجود دارد؟ به طور کلی‌ جواب منفی است؛ چراکه هر مورد و المانی که در این بسته‌الحاقی به تجربه‌اش می‌پردازید، در مقیاس بزرگ‌تر و البته سرگرم‌کننده‌تر در بازی اصلی وجود داشت؛ بنابراین دلیلی ندارد که بخواهید در محیطی کوچک‌تر به سراغ قلع و قمع کردن زامبی‌ها و دشمنان بروید.

کاش این داستان جدیدی که تیم سازنده مستقر در استودیوی بازی‌سازی دمباستر به دنبال ارائه کردنش بود، به صورت چند مرحله فرعی دنباله‌دار در بازی اصلی قرار می‌گرفت تا هم اینطور دست کم گرفته نشود و هم اینکه ارزش تجربه نسخه اصلی را بالاتر ببرد. با این وجود، هنوز کار ما با جهان آخرالزمانی آمریکا تمام نشده و با توجه به اینکه بسته الحاقی دیگری در راه است، امیدواریم تیم سازنده حداقل تغییرات مناسب و قابل توجه‌ای را نیز برای آن در نظر گرفته باشد تا مثل Haus DLC دیگر با محتوای تکراری فشرده روبه‌رو نشویم.

نظر شما در خصوص این مقاله چیست؟ آیا شما هم موفق به تجربه این بسته‌الحاقی شده بوده‌اید؟ در صورت مثبت بودن جوابتان، آیا خرید و تجربه آن را به سایر دوستان خود و مخاطبان همیشگی رسانه گیم‌پالت پیشنهاد می‌کنید؟ نظرات خود را با ما به اشتراک گذاشته و سایر مقالات مرتبط با حوزه بازی‌های ویدیویی را از طریق صفحه اصلی پیگیری و مطالعه کنید.