نقد و بررسی بازی Ghostrunner 2؛ سریع و خشن

کمپانی ۵۰۵ امسال، با عرضه بازی Ghostrunner 2، نشان داد که فقط شرکت‌های بزرگ AAA نیستند که سر نترس خود را بالا می‌گیرند تا ادامه موفقیت‌های سری دوم عناوین برترشان را جشن بگیرند، بلکه هر کمپانی بزرگ و کوچکی باید فارغ از هر عنوانی، در صورت موفقیت، دست به ساخت نسخه بعدی بازی خودش بزند.

شایعه‌‌ای در دنیای بازی‌های کامپیوتری وجود دارد و آن این است که معمولا نسخه دوم یک شاهکار از خود آن پایینتر است. همین شایعه جریانی منفی را علیه کمپانی‌ها به راه انداخت تا آن‌ها از این به بعد با ترس به سراغ ساخت قسمت دوم یک عنوان جذاب بروند و یا به کل بیخیال آن شوند. فارغ از استثناعات ریز و درشتی که این به اصطلاح ضرب المثل دارد (از The Last of Us گرفته که نه تنها نسخه دومش بدتر نبود بلکه شاهکاری به مراتب قویتر بود، تا بازی کمتر شناخته شده‌تر و کم استقبال‌تری مثل Dishonored که نسخه دومش به وضوح پیشرفت چشمگیری داشت).

کمپانی ۵۰۵ امسال، با عرضه  Ghostrunner 2، نشان داد که فقط شرکت‌های بزرگ AAA نیستند که سر نترس خود را بالا می‌گیرند تا ادامه موفقیت‌های سری دوم عناوین برترشان را جشن بگیرند، بلکه هر کمپانی بزرگ و کوچکی باید فارغ از هر عنوانی، در صورت موفقیت، دست به ساخت نسخه بعدی بازی خودش بزند (البته اگر علاقه‌اش را داشته و فکر می‌کند که می‌تواند با نسخه دوم آن یک نوآوری جدید بیاورد).

در سال ۲۰۲۰  که اولین نسخه بازی Ghostrunner عرضه شد، طرفداران بازی‌های Fast-paced یا به اصطلاح بزن بکش سرعتی خودمان، به شدت از بازی استقبال کردند. گیم پلی سریع و زیبای بازی، داستان سایبرپانکی جذاب، ماموریت‌های متنوع با چاشنی اسلحه‌ها و مبارزات هیجان انگیز، همگی از مواردی بودند که گیمرها را مشتاق به تجربه بازی کرد. حالا کمپانی ۵۰۵ به عرصه باز گشته است تا طرفداران دو آتیشه این عنوان را خوشحال کند. باید ببینیم آیا نسخه دوم این سری می‌تواند انتظارات طرفدارانش را برآورده کند یا باید به رسم افراد قدیمی، ضرب المثل‌ها را محترم شمرد و از آن‌ها درس گرفت؟ در ادامه با نقد و بررسی بازی Ghostrunner 2 توسط رسانه خبری تحلیلی گیم پالت همراه باشید.

دیستوپیای سایبرپانکی؟ باز هم؟

داستان بازی Ghostrunner جایی تمام شد که در آن برج دارما، شهری که اتفاقات بازی در آن جریان دارد و آخرین شهر باقی‌مانده‌ ایست که بشریت در آنجا زنده است، از شر هوش مصنوعی خود، Cybervoid که اکنون در قالب یک نام جدید به نام جک فعالیت می‌کند، آزاد می‌شود.

داستان بازی Ghostrunner 2 یک سال بعد از جریانات قسمت اول آغاز می‌شود. جایی که در آن چک، مشغول زندگی قهرمانانه خود است تا آنکه با Asura برخورد می‌کند. یک گروه ۴ نفره متشکل از افراد مکانیکی که قصد دارند خلا قدرت را با استفاده از افراد خود به جای بشریت و انسانها، پر کنند تا رهبران جدید آن شوند. داستان این قسمت از بازی همانند قسمت اول کلیشه‌ای به نظر می‌رسد اما برای چنین بازی کافی است.

در بازی‌های سرعت محور مثل همین بازی،‌تمرکز اصلی باید بر روی گیم پلی باشد. البته این موضوع نباید باعث شود تا فکر کنیم عدم وجود داستان و یا روایت خوب، همانند صدور حکم نپرداختن با داستان بازی است بلکه به معنای آن است که مخاطبان چنین بازی‌هایی، انتظار روایاتی عمیق درگیر کننده همچون The Last of Us را ندارند. اگرچه وجود آن باعث می‌شود تا دست به تحسین عنوان زده و آن را شاهکار بنامیم.

بیشتر بار پیشبرد داستانی بر دوش مکالمات و تعاملات جک با افراد بازی و NPCهای مختلف است. هر چند که هیچکدام از آنها عمق لازم را ندارند اما همان مسئولیت اندک خود را که پیشبرد داستان است،‌ انجام می‌دهند. مکالمات بازی بیشتر حالت خبری دارد و این وجهه از بازی که نوشتن دیالوگ هاست، به خوبی ساخته و پرداخته نشده است.

همچنین حالت بی روح مکالمات و چهره افراد بیش از پیش باعث می‌شود تا نسبت به دیالوگ‌های بازی بی‌اعتنا بمانیم. به صورت کلی داستان بازی Ghostrunner 2 بسیار سرراست و بدون پیچیدگی است و البته نمی‌توان انتظار چیز عجیب غریبی را هم داشت چرا که اصل داستان، گیم پلی است.

سرعت، دقت، و باز هم سرعت!

فرمول‌های موفق و تکراری معمولا دست نخورده باقی می‌مانند. علی الخصوص در گیم پلی. Ghostrunner بازی است که به واسطه گیم پلی‌اش قرار است شما را شگفت زده کند. هسته اصلی مکانیک‌های گیم پلی دست نخورده باقی مانده‌ است و همچنان یک تجربه سریع السیر و هیجان انگیز به شمار می‌رود.

مبارزات بسیار سریع دنبال شده و آدرنالین خونتان را در سطح بسیار بالایی نگه می‌دارد طوری که نمی‌توانید چشم از مانیتورتان بردارید. جذابیت بالای سلاح‌های مختلف موجود در بازی مبارزات را از یکنواختی خارج کرده و وجود دشمنان متفاوت و متنوع چالشی عظیم را ایجاد خواهند کرد. نکته اصلی گیم پلی بازی در سریع بودن است. شما باید بتوانید در سریعترین زمان ممکن دشمنان را نابود کنید والا این خودتان هستید که نابود می‌شوید! سرعت اصلی‌ترین مکانیک شما جهت پیروزی است. مهم نیست که چقدر سلاح‌های قدرتمندی در اختیار دارید، شما فقط باید سریع باشید!

منوی جذاب ماموریت‌ها، در اختیار شما!

اولین صحنه گیم پلی بازی،‌ مبارزه با یک باس است که از قضا خیلی هم خوب در نیامده است. ایده شروع چنین گیم پلی سرعتی با یک باس فایت، بسیار جالب و هیجان انگیز به نظر می‌رسد اما متاسفانه به خوبی به ثمر ننشسته است. این البته به معنای بد بودن باس فایت‌های بازی Ghostrunner 2 نیست بلکه باس فایت اولیه بازی نسبت به باقی آنها، خوب از آب درنیامده است.

پس از انجام ماموریت‌ها، جک به به مقر اصلی باز‌ می‌گردد تا با افراد مختلف صحبت کرده و یا ماموریت‌های جدیدی را آغاز کند. در مقر اصلی بازی افراد مختلف و دوستان خودتان را خواهید دید که در توصیف ماموریت‌ها و دادن توضیحات لازم به شما کمک خواهند کرد. در مقر اصلی بازی شما می‌توانید با استفاده از توکن‌های ارتقایی که به دست آوردید، سلاح‌ها و یا زره خودتان را ارتقا دهید و یا با استفاده از قابلیت‌های جدیدی که در مبارزات آزاد می‌کنید، کمبوهای جذابی را خلق کنید تا تنوع مبارزات و هیجان بازی را بالاتر ببرند.

تنوع ماموریت‌ها به قدری بالاست که در طول تجربه هرکدام، اصلا احساس تکراری بودن و یا خستگی نخواهید کرد حتی با وجود آنکه هسته و تمرکز اصلی تمام آنها، بر کشت و کشتار دشمنان است، آنهم با سرعتی هرچه تمام تر! در طول ماموریت‌ها شما به بالا پایین می‌روید، از دیوارهای مختلف بالا می‌روید، با سرعت به سمت دشمنان می‌روید تا با ضربه‌هایی هولناک جان آنها را بگیرید و یا با موتور از دیوارها و مسیرهای مختلف عبور کنید.

درست است، موتور سیکلت جک یکی از مواردی است که در نسخه دوم اضافه شده است و بیش از پیش بازی را هیجانی‌تر کرده است. سیستم موتور سیکلت بازی جان تازه‌ای را به گیم پلی بخشیده و باعث شده تا حرکات و اکشن‌های جذابتری را شاهد باشیم. با استفاده از موتور سیکلت شما می‌توانید با تکنیک‌های جدیدتری دشمنان خود را نابود کنید. حرکات اکشن جدیدی که با موتور سیکلت می‌توانید انجام دهید باعث می‌شود تا لذت بیشتری را در طول مبارزات کسب کنید.

البته وجود موتورسیکلت در بازی باعث می‌شود تا تجربه ارزنده‌تری از مبارزات نسیب گیمر شود اما این موتور در دنیای بازی تاثیر چندانی ندارد. گشت و گذار با موتور و تجربه یک سواری پر سرعت چیزی است که بسیار طرفداران را هیجان زده خواهد کرد اما متاسفانه این مکانیک پیاده سازی خوبی ندارد که البته ایراد به خود موتور سیکلت نیست بلکه این دنیای بازی است که پویا طراحی نشده است.
جهان بازی با وجود جلوه‌های بصری جذابی که دارد، فاقد پویایی و تحرک لازم است و نمی‌تواند مخاطب را ترغیب به گشت و گذار در دنیای بازی بکند

سلاح‌های کشتار جمعی ممنوعه!

سیستم مبارزات بازی اما علاوه بر حفظ موارد بسیار خوب نسخه پیشینش، توانسته به بهترین نحو حرکات و کمبوهای مختلف جدیدی را پیاده سازی کند تا شاهد یک بازی امشن-تریلر سراسر هیجان باشیم.

حرکات مختلفی که می‌توانید با هرکدام از سلاح‌های بازی انجام دهید به حدی متفاوت و جذاب هستند که تجربه هر کدام از آنها شما را غلغلک می‌دهد و باعث می‌شوند تا در هر مبارزه بخواهید یک نوع جدیدی از سلاح‌ها را امتحان کنید. از کاتانا که در مبارزات تن به تن و نفر به نفر به شدت به شما یاری خواهد رساند گرفته تا سلاح‌های گرم تک تیر و مسلسلی که از فاصله‌های دور و حتی قبل از رسیدن به دشمنان می‌توانید با حرکات پارکور منحصر به فرد جک، دخل آنها را بیاورید، یا حتی رگبار در بازی وجود دارند. جذابترین سلاح بازی اما شاید شوریکان باشد.

این سلاح که از مکتب نینجاها آمده است،‌ در مبارزات سرعتی بسیار کمک کننده خواهد بود. فرض کنید در حال دویدن بر روی دیوار هستید و با یک شوریکان دخل دشمنی که در سکوی روبرویی شما است را می‌آورید. هیجان انگیز است نه؟ شوریکان تنها موردی نیست که از دنیای نینجاها به بازی آمده است.

سلاح‌هایی نظیر چوب بلند بامبو و سای نیز وارد بازی شده اند علاوه بر آنکه تمام آنها توامان با حضور حرکات و پارکورهای نینجایی خواهند بود. از دیوار بالا رفتن‌ها و حرکات پایانی و تمام کننده بسیاری از دنیای نینجاها در بازی Ghostrunner 2 وجود دارند که می‌تواند بسیار بر لذت بازی بی‌افزاید.

سرعت با طعم هیجان ناشی از ریتم!

موسیقی متن بازی در نسخه اول یکی از جذابترین مواردی بود که هیجان بازی را دوچندان کرده بود. بازی مثل Doom که در این زمینه پیشتاز است، (با موسیقی درخشان میک گوردون) به خوبی تلفیق یک گیم پلی سریع و موسیقی هیجانی را برای گیمرها تداعی کرده است و استودیو ۵۰۵ با الهام و الگوی فوق العاده‌ای که از آن گرفته است، به خوبی جا پای جای بیلیزارد گذاشته و عطش طرفداران سری محبوب Doom را، حداقل برای مدتی آرام کرده است.

همچنان و همانند نسخه قبل، خوشبختانه موسیقی متن بازی Ghostrunner 2 چیزی است که دست نخورده باقی مانده است و بازیکنان با چاشنی یک موسیقی متن هیجان انگیز و زنده،‌ طعم یک مبارزه سرعتی را خواهند چشید. تک تک ضربآهنگ‌های موسیقی به ریتم مبارزات بازی می‌خورد و در همه آنها تلفیقی از هیجان، دلهره و شادابی را مشاهده خواهید کرد.
صداگذاری بازی هم به خوبی هرچه تمام تر صورت گرفته است و مکالمات، برخوردها و تعاملات اجزای بازی و افراد مختلف با یکدیگر، حس درستی که باید سرشار از هیجان باشد را، القا می‌کند.

تصویر درست هیجان!

مکانیک‌های بصری و گرافیکی بازی Ghostrunner 2 چیزی است که شما را ترغیب به تجربه هرچه بیشتر مبارزات می‌کند. گویی همه چیز در این بازی دست به دست هم داده است تا گیم پلی بازی درست‌تر به چشم بیاید. نقاشی اجزای محیطی و دشمنان به خوبی کار شده اند و هرکدام از دشمنان با قیافه‌های منحصر به فرد خود، لذت کشتن آنها را به شما هدیه می‌دهند!

گرافیک محیطی بازی هم بسیار چشم نواز است و دامنه حرکتی خود جک و دشمنان، با موشن بلورها و افکت‌های خیره کننده‌ای همراه است که به جرعت‌ می‌توانم بگویم هیچگاه در حین مبارزات چشم از صفحه مانیتورتان بر نخواهید داشت.

موتور گرافیکی بازی نیز وضع پایداری دارد و در تقریبا هیچ قسمتی از بازی، باگ، لگ، افت فریمی مشاهده نشد و این خبر بسیار خوبی برای طرفداران است چرا که ایراداتی از این قبیل تنها به تجربه مخاطب از بازی لطمه وارد می‌کند. همین موضوع نیز در زمینه عملکرد فنی صادق بوده و

هیچگونه باگ یا افت فریمی در نسخه ps5 بازی مشاهده نکردیم و این نشان از قدرت تیم بازی‌سازی داشته که برای بازی خود وقت گذاشته اند و صرفا به دنبال سرهم کردن یک دنباله ضعیف نبوده‌اند.

سخن پایانی

کمپانی ۵۰۵ نشان داد که چرا باید دست به ریسک زد و عنوان موفق خود را برای بار دیگر هم که شده به بازار عرضه کرد. بازی Ghostrunner 2 عطش طرفداران این سری را که بی صبرانه منتظر نسخه دوم آن بودند را به درستی سیراب کرده و تجربه‌ای ارزنده را به آنان هدیه می‌کند. چنین تجربه‌ای قطعا نه فقط طرفداران، بلکه تمامی گیمرهایی را که مشتاق تجربه یک بازی خوب سرعت محور هستند را هیجان زده می‌کنند.

بازی Ghostrunner 2 همان چیزی است که دوستداران بازی Doom به انتظارش نشسته بودند تا بتوانند تجربه کنند. یک تجربه مشابه اما در دنیایی متفاوت. دنیایی که در آن فقط سرعت ملاک باشد و بس!