نقد و بررسی بازی UFC 5؛ یک ناک اوت هیجان‌انگیز

شاید بتوان اینطور گفت که سری بازی مبارزه‌ای UFC یکی از معدود محصولات ورزشی‌ است که به صورت سالانه منتشر نمی‌شود و هر از چندگاهی توسط شرکت الکترونیک آرتز یا همان EA خودمان، به دست علاقه‌مندانی می‌رسد که عاشق حضور در قفس هشت ضلعی یو اف سی هستند. بر همین اساس، در نقد و بررسی بازی UFC 5 از رسانه گیم‌ پالت به بررسی این موضوع می‌پردازیم که این نسخه چه پیشرفت‌ها و ضعف‌هایی نسبت به نسخه قبلی دارد.

یکی از سختی‌های کار بازی‌سازی در زمینه محصولات ورزشی مبارزه‌ای، در آنجایی است که تمام استودیوهای سازنده باید دو رکن اساسی و اصلی آن یعنی «ورزشی بودن» و «مبارزه‌ای بودن» را رعایت کنند. دقت کنید که محصولاتی چون Street Fighters، Mortal Kombat یا از این قبیل از محصولات را اصلاً مد نظر قرار نمی‌دهیم؛ چراکه از بین دو رکن یاد شده فقط یک اصلی «مبارزه‌ای بودن» را دارند. به همین خاطر کار استودیوهایی نظیر EA Sports یا 2K Sports که هر کدام سازنده عناوینی چون UFC و WWE 2K هستند، به خودی خود سخت‌تر از استودیوهایی مثل کپکام (Capcom) و ندررئلم (NetherRealm) است.

اگر این عناوین بیشتر به سمت شبیه‌سازی بروند، دیگر چیزی باقی نمی‌ماند که مخاطب با وجودش سرگرم شود. بلایی که اتفاقاً سر سری بازی WWE 2K افتاده و همچنان می‌بینیم که تیم سازنده به جای ساخت و پرداختن گیم مودهای مختلف، به دنبال موشن کپچرهایی هستند که اختلاف فضای بازی را با رقابت‌های واقعی کمتر کنند. از طرفی هم اگر قرار باشد تیم‌های سازنده بازی خودشان را به سمت مبارزه‌های واقع‌گرایانه بکشانند که نتیجه‌اش اعتراضات هرباره بازیکنان از مشاهده مواردی درست شبیه به بازی Mortal Kombat می‌شود.

با این حال، یکی از بهترین محصولاتی که می‌توانیم در حال حاضر از آن نام ببریم که توانسته تعادل خوبی را بین «ورزشی بودن» و «مبارزه‌ای بودن» برقرار کند، همین بازی EA Sports UFC 5 است که به تازگی توسط استودیوی بازی‌سازی الکترونیک آرتز منتشر شده و بیشتر مخاطبان از تجربه‌اش لذت برده‌اند. اتفاقی که در خصوص این مجموعه افتاد، به ما نشان داد که بخش ورزشی شرکت الکترونیک آرتز در طی این مدت ۳ سال بیکار ننشسته و قصد نداشت تا فقط با المان‌های نسبتاً موفق بازی UFC 4، نسخه پنجم را باز تولید کرده و روانه بازار کند.

همانطور که احتمالاً در جریان هستید، بازی‌های ورزشی عموماً داستان خاصی ندارند و اصلاً نمی‌توانند یک بخش روایی قابل تعامل داشته باشند. محصولاتی چون EA Sports FC 24، WWE 2K23 و حتی همین UFC 5 نیز در بخش Careerهای خود سعی می‌کنند که به صورت واضح، داستان شاید تخیلی را روایت کنند که به واسطه آن به کاربران بفهمانند مسیر تبدیل شدن از یک فرد «ناشناخته» تا یک «سوپراستار» چگونه رقم خواهد خورد. هرچند که این داستان‌های نیمه تخیلی و نیمه واقعی باعث می‌شود که تمام تمرکز خودتان را روی کاراکتر بگذارید که برای ساختنش وقت‌ها صرف کرده‌اید.

بخش Career Mode بازی UFC 5 از قاعده همیشگی دو نسخه قبلی خودش پیروی می‌کند. تنها کاری که باید انجام دهید، این است که شخصیت موردعلاقه‌ خودتان را در بخش بانوان یا آقایان و در وزن دلخواه ساخته، سبک مبارزه‌ای او را تعیین کنید و سپس با پیروزی‌هایی که کسب می‌کنید، به سراغ بازنشستگی خود بروید. البته همه این‌ها ساده به نظر می‌رسند، اینطور نیست؟ خب واقعاً اینطور نیست. فاکتور اصلی در بخش کرییر مود دست نخورده باقی مانده است؛ یعنی شما به عنوان یک مبارز، از سن ۱۸ سالگی تا نهایت ۴۵ سالگی فرصت دارید تا دستاوردهای خودتان در مسیر تبدیل شدن به G.O.A.T یا همان «بهترین در جهان» را زیاد کنید.

نکته متفاوتی که می‌توانید در خصوص بخش Career Mode بازی UFC 5 نسبت به نسخه قبلی پیدا کنید، در همان ابتدا با ساخت شخصیت موردعلاقه‌تان آغاز می‌شود. البته خود بخش ساخت و ساز هیچ تفاوتی با نسخه‌های قبلی ندارد و همان منوها و مدل‌های مو و چهره و این قبیل از موارد از شما میزبانی خواهند کرد که به صورت کلی شاید حالتان از تماشایشان گرفته شود (اگر از طرفداران قدیمی مجموعه باشید، خوب می‌دانید که منظورم چیست). منتها نکته اصلی آنجایی است که اکنون بالاخره برای شخصیت خودساخته‌تان می‌توانید «صدا» داشته باشید.

صداگذاری برای شخصیت اصلی بخش Career Mode، آن هم برای یک بازی ورزشی به این سبک، شاید زیاد مورد خاصی نباشد. از آنجایی که مسیر شروع قهرمانیتان از باشگاه‌های ابتدایی و مخصوصاً صحنه‌های میان‌پرده زیادی می‌گذرد؛ بنابراین این موضوع یک نکته مثبت است که بر خلاف بازی UFC 4 که انگار قهرمان پارا یو‌اف‌سی کار داشتیم، اکنون واقعاً شخصیت ما با کاراکترهای دور و بر خودش تعامل دارد و می‌تواند حرف بزند. هرچند که صحنه‌های میان‌پرده آنقدر زیاد نیست که حتی بود و نبود صداگذاری به چشم بیاید، اما همین موضوع هم یک پیشرفت خوب حساب می‌شود.

در نسخه‌های قلبی، شما یک مبارز تازه‌کاری بوده‌اید که در بخش روایی تلاش می‌کند تا با جلب نظر دانا وایت (Dana White)، رئیس سازمان UFC، قرارداد مبارزه را به دست آورد تا کم کم پله‌های ترقی را طی کرده و به بخش‌های مهم مسابقات و رویدادهای جهانی برسد. پروسه تقویت شخصیت اصلی در بازی UFC 5 هم با همین فرمول جلو می‌رود، اما یک نکته عجیب در دلش نهفته‌ است. در دو بازی قبلی، به محض اینکه می‌توانید به عنوان یک مبارز وارد رویدادهای جهانی شوید؛ به وضوح می‌بینید که در زمانی از رویدادها مسابقه می‌دهید که مردم هنوز سالن مسابقه را پر نکرده بوده‌اند.

رفته رفته با مطرح شدن در مبارزات و به دست آوردن قراردادهای مالی شگفت‌انگیز و همچنین به دست آوردن طرفداران بیشتر، شما می‌توانستید این موضوع را هم ببینید که چگونه سالن مسابقات پر شده و مردم برای تماشای مبارزه شخصیتتان در محیط حضور پیدا می‌کنند. متأسفانه این موضوع به شدت واقع‌گرایانه که خیلی هم برای من مهم است و UFC 5 با تبلیغ واقع‌گرایانه‌ترین بازی مبارزه‌ای پا به میدان عرضه گذاشته و البته در بخش‌های دیگر نشان داده که تیم سازنده چه توجه‌ای به جزئیات داشته‌اند، وجود ندارد. این موضوع نشان می‌دهد که انگار قهرمان آینده سازمان یو اف سی در ابتدا آدم مشهوری بوده که حالا با ۱۰ هزار فالوور در فضای مجازی بتواند یک سالن ۲۰ هزار نفری را به اصطلاح Sold Out کند.

به هر حال داستان بخش کرییر مود تا جایی جلو می‌رود که بازنشسته شوید. اگر می‌خواهید دستاوردهای بیشتری داشته باشید، باید جنگ‌های روانی علیه دشمنان و مدعیان به راه بیاندازید تا مسابقاتتان آنقدر مهم باشد که تلویزیون ملی آمریکا نیز آن را به صورت رسمی پخش کند! سیستم چت کردن، رجز خوانی برای سایر مبارزین و حتی تقویت کاراکتر پیش از مسابقات، درست همانند همان چیزی است که در نسخه قبلی مشاهده کرده بوده‌ایم؛ بنابراین هیچ تفاوتی در این زمینه وجود ندارد.

در خصوص بخش گیم‌پلی، این نکته حائز اهمیت وجود دارد که بازی UFC 5 برای اولین‌بار در تاریخش، درجه بندی سنی M یا بزرگسالان را از سازمان رده‌بندی ESRB دریافت کرده است. شاید این سوال در ذهنتان به وجود آید که چرا محصولات قبلی، با وجود صحنه‌های خشونت‌آمیز بسیار، چنین درجه‌بندی سنی را دریافت نکرده بوده‌اند؟ جواب این موضوع در جایی است که تیم سازنده به شما می‌گوید صحنه‌های خشونت‌آمیز زیادی را برای بازی طراحی کرده‌ که نمونه‌اش را در هیچ بازی ورزشی مشابه (دقت کنید همچنان منظورمان چیزی مثل Mortal Kombat نیست) پیدا نخواهید کرد.

به طور کلی این ادعای تیم سازنده واقعاً هم درست از آب درآمده و به شخصه با دیدن صحنه‌های وحشتناک خون‌آلود بازی، در جایم میخکوب شده‌ام. داستان از این قرار است که بازی UFC 5 با وجود تیم سازنده‌اش در ۳ سال گذشته، تحقیقات میدانی گسترده‌ای را در خصوص آسیب رسیدن به صورت و بدن انسان انجام داده که نتیجه حاصل از آن، اعمال بیش از ۶۴ هزار آسیب به بدن و صورت یک شخصیت در طول مبارزه شده است. استخوان‌ها می‌شکندند، زخم‌ها عمیق‌تر می‌شود، فک‌های صورت کج می‌شوند و همه این‌ها را مدیون تحقیقات تیم سازنده و البته قدرت عجیب کنسول‌های نسل نهمی هستیم که می‌توانند چنین مواردی را پردازش کنند.

سیستم آسیب‌پذیری به نحو احسنت کارش را ادامه می‌دهد؛ تاجایی که آسیب‌های چشمی باعث می‌شود تا دقت ضربات کم شده و حتی خونریزی‌های متعدد از سمت بینی (که حتی منجر به شکستگی هم می‌شود)، تنفس کاراکترها را با اختلال مواجه کرده و پروسه ریکاوری کردن انرژیشان را سخت‌تر از قبل می‌کند. همه این عوامل می‌تواند در لحظه، استراتژیتان را عوض کند و باعث شود که یا مبارزه را تا هرجایی که امکان دارد اداره کنید، یا زودتر به دنبال راهی باشید که حریفتان ناک اوت شود. بعضی اوقات ممکن است که همه چی به خوبی و خوشی تمام نشود و کادر پزشکی دستور توقف بازی را صادر کند.

ممکن است وضعیت زخمی که در راند ۱ روی صورت حریف باز کرده‌اید، تا پایان راند ۲ بدتر شود. در این لحظه، داور پزشکی دستور توقف را می‌دهد تا به وضعیت صورت مبارز آسیب‌دیده رسیدگی کند. اگر شدت آسیب‌ها زیاد باشد؛ مثلاً کبودی چشم‌ها جلوی دید را گرفته یا شکستگی بینی جلوی تنفس را بگیرد، در این لحظه مسابقه با دستور مستقیم داور پایان خواهد پذیرفت. حتی ممکن است که برای بارها، کمیسیون پزشکی و نماینده آن، مسابقه را متوقف کرده و دوباره دستور به ادامه دهند؛ بنابراین این موارد که برگفته از قانون مسابقات واقعی است، نباید شما را در طول مبارزه اذیت کند.

همه این سکانس‌ها در نهایت منجر به پخش شدن مجدد یک صحنه سینماتیک بسیار اکشن می‌شود که ما آن را UFC Finisher می‌نامیم. چه زمانی که باعث شوید به صورت عادی حریفی را از بین برده و چه زمانی که کمیسیون پزشکی ادامه مسابقات را لغو کند، با این حال شما صحنه‌های سینمایی را مشاهده می‌کنید که به واسطه آن، میزان سنگینی ضربه وارد شده و عمق آسیب‌پذیری را به ما نشان می‌دهد. شاید برای عده دیگری از بازیکنان که به تجربه سری بازی Tekken  پرداخته‌اند، صحنه‌های سینمایی KO بهترین مثالی باشد که در این خصوص می‌توانیم بزنیم.

البته هنوز ایراداتی در بخش گیم‌پلی وجود دارد، سیستم مبارزه‌ای و ضربه‌زدن و انیمیشن‌های حرکات، همان‌چیزهایی است که ما در نسخه قبلی مشاهده کرده بوده‌ایم. ایرادی که باید از تیم سازنده گرفت، آنجایی است که آن‌ها به اندازه کافی برای همه مبارزان که تعداد آن‌ها به بیش از ۲۰۰ نفر می‌رسد، وقت کافی برای حداقل موشن کپچر کردن حرکاتشان نگذاشته‌اند تا هر مبارز، استایل خاص خودش را داشته باشد. پیش از بازی UFC 5، ما چنین موردی را در بازی EA Sports FC 24 مشاهده کرده بوده‌ایم. برخی از بازیکنان در آن بازی پرک‌های تقویتی دارند تا همراه با سیستم PlayStyle، صحنه‌هایی را ببینیم که منحصراً برای آن بازیکن ساخته شده و بر اساس مسابقات واقعی‌اش است.

با توجه به این موضوع که هر دو بازی یادشده را فقط یک تیم سازنده تولید کرده، اما جای تأسف دارد که اشخاصی چون بروسلی، محمد علی کلی و نیت دیاز یک نوع سیستم انیمیشنی مبارزه‌ای دارند؛ درصورتیکه هیچکدام از آن‌ها واقعاً شبیه‌ به یکدیگر نیستند. البته نمی‌توانیم در مقایس زیاد به این نحوه انیمیشن‌سازی شخصیت‌ها ایراد بگیریم، چراکه در برخی از موارد، بازی UFC 5 کار خودش را به خوبی انجام می‌دهد. مثلاً اگر تصمیم داشته باشید که با شخصیت اسلام ماخاچوف یا الکس پریرا به رینگ مبارزات بروید، به وضوح مشاهده می‌کنید که آن‌ها انیمیشن‌های خاص خودشان که برگرفته از واقعیت است، دارند. به همین خاطر نمی‌دانیم که چرا تیم سازنده کم کاری کرده و برای بخشی از مبارزان خود استثنائاتی را قائل شده که آن‌ها با شخصیت واقعی خودشان وارد قفس هشت ضلعی یو اف سی شوند.

از دیگر ویژگی‌های کلیدی گیم‌پلی بازی UFC 5 می‌توانیم به حذف شدن بخش Mini Gameها اشاره کنیم که در نسخه‌های قبلی واقعاً روی اعصاب و روان بازیکن‌ها بود. این سیستم مینی گیم زمانی فعال می‌شد که روی حالت سابمیشن قرار داشته‌اید و باعث می‌شد در بخش‌های متعددی از جمله رقابت‌های آنلاین، با دردسرهای زیادی روبه‌رو شوید. خوشبختانه این سیستم همانطور که اشاره شد، به طور کلی حذف شده است و به جای آن، بازیکنان در فنون کشتی و سرشاخ شدن‌های متعدد، باید سعی کنند تا موقعیت جسمی طرف مقابل را در موضعه ضعف قرار دهند.

با این روش، شما می‌توانید با خیالی راحت به اجرای فنون نهایی مثل سابمیشن پرداخته یا روی بدن حریف خود سوار شوید تا مشت‌های ویرانگر به سر و صورت و بدنش برخورد کرده و در نهایت مبارزه را با TKO پیروز شوید. به طور کلی، بخش گیم‌پلی جدا از آسیب‌های جدی طراحی شده و انیمیشن‌های جدید در برخی از صحنه‌ها، کمی روان‌تر شده؛ اما به عنوان بازیکنی که برای سال‌ها با سری بازی EA Sports UFC دست و پنجه نرم کرده‌اید، همچنان نمی‌تواند ایده‌آل باشد.

در خصوص بخش بصری بازی UFC 5 که از قضا یکی از زیباترین گرافیک‌های فنی در نسل کنونی را پیش روی ما قرار می‌دهد، باید گفت که تیم سازنده از جدیدترین نسخه موتور بازی‌سازی فراست‌بایت برای طراحی و تولید این اثر استفاده کرده است. به همین خاطر، همواره ریزجزئیات زیادی را در طول بازی می‌بینیم که به زیبایی طراحی شده‌اند. دقت گرافیکی و جزئیات این موتور بازی‌سازی در ساخت یک محصول شبیه‌ساز ورزشی با این سبک آنقدر بالا است که حتی خونی که روی تشک ریخته شده، با بدن یا پای شخصیت‌ها پخش می‌شود و رفته رفته رنگش کدرتر می‌شود.

به لطف این به‌روزرسانی‌ها موتور بازی‌سازی بود که تیم سازنده توانست سیستم جدید آسیب‌پذیری را به بازی خودش اضافه کند. نکته جالبی که در خصوص این موضوع وجود دارد، آنجایی است که حتی ورود مبارزان به رینگ مبارزه حالت سینمایی گرفته و درست شبیه به ورود بازیکنان در بازی EA Sports FC 24 شده است. از لحاظ فنی، نمی‌توان از موتور بازی‌سازی فراست‌بایت ایراد گرفت و همانطور که انتظارش را بر اساس سوابق مجموعه داشتیم، UFC 5 یکی از بهترین محصولات نسل نهمی کنسول‌های خانگی است که می‌توانید در کلکسیونتان داشته باشید.

سخن پایانی

ناشر بازی (Electronic Arts) نسخهPS5 این عنوان را برای نقد و بررسی در اختیار رسانه گیم پالت قرار داده است

از آنجایی که ما رقیبی برای بازی UFC 5 در زمینه مسابقات MMA نداریم، بنابراین این بازی بهترین محصولی ورزشی و مبارزه‌ای است که در بازار می‌توانید تهیه کنید. بیشتر مکانیزم‌های این بازی نسبت به نسخه قبلی دستخوش تغییرات اساسی شده است و اگر جزو بازیکنان بوده‌اید که ساعت‌ها وقت خودتان را پای بازی UFC 4 گذاشته‌اید، پس بدون شک از تجربه این محصول هم لذت خواهید برد. سیستم آسیب‌پذیری جدید طراحی شده این اجازه را به شما نمی‌دهد که محصول یادشده را با هر شخصی از اعضای خانواده تجربه کنید؛ بنابراین حواستان باشد که چه کسانی قصد ورود به قفس مسابقات را دارند.