در کنار SSD و سیستم صوتی سه بعدی، دوالسنس یکی از مهمترین ویژگیهای جدید پلیاستیشن 5 بود. فناوریهایی مثل Adaptive Triggers و Haptic Feedback با وعدهی تجربهای غوطهورکننده از بازیها معرفی شدند. در این مقاله قرار است به معرفی بازیهای پلی استیشن 5 بپردازیم که بهترین استفاده را از دوالسنس دارند. با گیم پالت همراه باشید.
پانزده بازی پلی استیشن 5 که بهترین استفاده از دوالسنس را دارند
پلیاستیشن 5 در حال حاضر بسیار جوان است و حتی یک سال هم سن ندارد. پس نمیتوان با قاطعیت در مورد موفقیت یا شکست دوالسنس صحبت کرد. با این حال همین حالا هم عناوین زیادی منتشر شدهاند که استفادههای جالبی را از کنترلر جدید سونی به عمل میآورند. در این مقاله قصد داریم به معرفی این بازیها بپردازیم.
Control: Ultimate Edition
عرضهی Control بر روی پلیاستیشن 5 و ایکسباکس سری ایکس شدیدا به نفع این بازی بود. بازی بالاخره از شر سختافزارهای قدیمی نسل هشتمی راحت شد و توانست زیباییهای واقعی خود را به نمایش بگذارد. دوالسنس هم از این بهروزرسانی سود برد و شاهد اضافه شدن ویژگیهای جالبی به بازی بودیم. تریگرهای آداپتیو این کنترلر به خوبی به کار گرفته شدند و شلیک اسلحه در بازی حس و حال منحصر به فرد و جالبی داشت.
Destruction AllStars
Destruction AllStars بازی بسیار ناقصی بود و پشتیبانی پر کم و کاست پس از عرضه هم به بهبود آن کمکی نکرد. اما با همهی این اوصاف بازی از یک لحاظ واقعا عالی عمل کرد و آن استفاده از دوالسنس بود. از مقاومتی که در تریگرها به هنگام فشردن پدال گاز حس میشود تا حس متفاوت راندن بر روی سطوح مختلف، Destruction AllStars یکی به بهترین نحو ممکن از ویژگیهای Destruction AllStars استفاده کرد و از این لحاظ کمبود چندانی حس نمیشد.
Ratchet and Clank: Rift Apart
Ratchet and Clank: Rift Apart یکی از آن بازیهایی است که با در نظر داشتن سختافزار پلیاستیشن 5 ساخته شده و نحوهی برخورد آن با دوالسنس به خوبی این مهم را نشان میدهد. تریگرهای آداپتیو و بازخورد هپتیک دائما به روشهای خلاقانه و جالبی به کار گرفته میشوند که با تنوع سلاح بالای بازی همخوانی دارد. Ratchet and Clank: Rift Apart مثال خوبی از استفاده از ویژگیهای دوالسنس برای بهبود گیمپلی است.
Returnal
همانند Ratchet and Clank: Rift Apart، بازی Returnal هم واضحا مخصوص سختافزار پلیاستیشن 5 طراحی شده و بار دیگر میتوان این موضوع را در ویژگیهای منحصر به فرد دوالسنس آن دید. در این بازی میتوانید بارش قطرات باران را در دستان خود حس کنید. همچنین دادن یک حالت آلترنتیو به هر اسلحه و پیوند زدن آن با تریگرهای آداپتیو، روشی بسیار هوشمندانه برای به نمایش گذاشتن این ویژگی جذاب کنترلر دوالسنس است.
Sackboy: A Big Adventure
یکی از انحصاریهایی که همراه با پلیاستیشن 5 منتشر شد، Sackboy: A Big Adventure، برای تمامی ردههای سنی مناسب بوده و در کنار آن از فناوریهای دوالسنس به نحو احسن استفاده میکند. البته این بازی یک اثر میان نسلی بود، اما این مهم مانع استفادههای هوشمند از کنترلر پلیاستیشن 5 نشد. البته این بازی مثل Returnal یا Rift Apart دوالسنس را به بخشی مهمی از تجربهی خود تبدیل نمیکند، اما همچنان میتوان آثار آن را با دستان خود حس کرد.
Demon’s Souls
این بازی به اندازهی سایر عناوین این فهرست از دوالسنس استفاده نمیکند، اما همچنان شایستهی حضور در این فهرست است. از بازخوردی که به ازای در دست گرفتن سلاحهای مختلف حس میکنید تا احساس رد شدن جادوی شما در دستانتان، Demon’s Souls کاملا دوالسنس را به حال خود رها نکرده است. هر چه باشد با یک بازی سولز طرف هستیم که بیشتر از اکثر عناوین دقت میطلبد. پس Demon’s Souls برای استفادهی هوشمندانهی خود از دوالسنس شایستهی تقدیر است.
Astro’s Playroom
اصلا Astro’s Playroom وجود دارد که فناوریهای مختلف دوالسنس را به رخ بکشد. پس طبیعی است که در این فهرست شاهد حضور آن باشیم. پر واضح است که استودیوی تیم آسوبی بسیار خلاق است و در طول مدت زمان کوتاه بازی از روشهای گوناگونی برای نمایش ویژگیهای دوالسنس استفاده میکند. هر سطحی که بر روی آن راه میروید حس و حال متفاوتی دارد. Astro’s Playroom پر از ایدههای جذاب برای به کار گرفتن دوالسنس در آینده است.
Marvel’s Spider-Man: Miles Morales
برخلاف دیگر بازی اینسامنیاک در این فهرست، Marvel’s Spider-Man: Miles Morales آن چنان از دوالسنس استفاده نمیکند. هر چه باشد با یک بازی میان نسلی طرف هستیم. البته باز هم دوالسنس در این بازی کاملا بیمصرف نیست. حس کردن تنش به هنگام تار زدن و تاب خوردن در شهر و یا الکتریسیتهی دستان مایلز قطعا به تجربهی بازی میافزاید. هر چند هیچکدام از این موارد به بخشی اساسی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales تبدیل نمیشود.
Dirt 5
بهروزرسانی جدید Dirt 5 واقعا باعث شد تا نتوانیم از آن صرف نظر کنیم. Dirt 5 به هنگام عرضه از تریگرهای آداپتیو دوالسنس استفادههای جالبی میکرد و میتوانستید مقاومت یک پدال گاز را حس کنید. اما استفاده از بازخورد هپتیک، خصوصا برای یک بازی ریسینگ آفرود، شدیدا ناامیدکننده بود. اما با این بهروزرسانی اوضاع بسیار بهتر شده است. حال میتوانید سطوح مختلف یا عوض کردن دنده را در دستان خود حس کنید و همین مهم Dirt 5 را به یکی از بهترین بازیها در این زمینه تبدیل میکند.
WRC 9
WRC 9 به نوعی در هنگام عرضه در سطح کنونی بازی Dirt 5 بود. در واقع پر بیراه نیست اگر بگوییم این بازی بهتر از هر ریسینگ دیگری از دوالسنس استفاده میکند. نحوهی استفادهی WRC 9 از تریگرهای آداپتیو و بازخورد هپتیک واقعا به بهبود تجربهی بازی کمک شایانی میکند. یعنی حذف آنها را میتوان کاملا بر روی پلتفرمهای دیگر حس کرد. این مهم با توجه به میان نسلی بودن بازی WRC 9 واقعا تحسین برانگیز است.
Metro Exodus: Complete Edition
حتی پیش از عرضهی بهروزرسان نسل جدید Metro Exodus، میتوانستیم تصور کنیم که این بازی استفادههای جالبی از دوالسنس خواهد کرد. خوشبختانه از این بابت ناامید هم نشدیم. اسلحههایی که گیر میکنند یا تپانچههای بادی حالا به لطف تریگرهای آداپتیو حس و حال بسیار متفاوتی دارند. لگد اسلحه یا پر کردن خشاب هم با استفاده از بازخورد هپتیک حالا کاملا حس میشود.
Bugsnax
نمیتوان گفت که Bugsnax یکی از بزرگترین بازیهای این فهرست است، اما هنوز هم در این بازی دوالسنس به کار گرفته شده است. بازخورد هپتیک و تریگرهای آداپتیو دائما در بازی به روشهای متنوعی به کار گرفته میشوند، اما بازی از اسپیکر دوالسنس هم استفادههای معرکهای میکند. این یکی از مواردی است که چندان در بازیهای پلیاستیشن 5 شاهد آن نبودهایم که کمی ناامیدکننده است. حداقل Bugsnax نشان میدهد که دوالسنس چیزی فراتر از تریگرهای آداپتیو و بازخورد هپتیک است.
The Pathless
The Pathless به هنگام عرضه چندان از توجه همگانی برخوردا نشد که حقیقتا ناراحت کننده است. چرا که این بازی یکی قطعهی هنری واقعی است. به علاوه شاهد یکی از بهترین استفادهها از دوالسنس در عمر کوتاه پلیاستیشن 5 هستیم. در این بازی شما به یک کمان جادویی مجهز هستید که نه تنها برای مبارزه و حل پازل از آن استفاده میکنید، بلکه در واقع راهی برای سفر در دنیای بازی هم به شمار میرود. بازی این مکانیک را به طرز فوقالعادهای با تریگرهای آداپتیو پیوند میزند. پس مقاومتی که به هنگام عقب کشیدن کمان حس میکنید به یک المان کلیدی در گیمپلی تبدیل میشود.
NBA 2K21
در حال حاضر NBA 2K21 بین عناوین ورزشی بهترین استفاده را از دوالسنس میکند. تریگرهای آداپتیو در این بازی تاثیر بسزایی دارند. از این ویژگی در بازی به طرز هوشمندانهای استفاده شده و صرفا شاهد به کار گرفتن الکی آنها نیستیم. دفاع در مقابل بازیکن حریف باعث سفتتر شدن تریگر میشود. همچنین دویدن با یک بازیکن و درجهی مقاومت تریگر به میزان استقامت باقی ماندهی بازیکن بستگی دارد. برخورد میان بازیکنان با استفاده از بازخورد هپتیک به شیوههای مختلفی حس میشود. اینها تنها چندین مثال از به کار گیری عالی دوالسنس در NBA 2K21 است.
Observer: System Redux
با توجه به اینکه Observer: System Redux یک بازی در ژانر وحشت است، در موقعیت نسبتا متفاوتی برای استفاده از دوالسنس قرار دارد. خوشبختانه Observer: System Redux بیشتر از کنترلر سونی برای افزایش تنش در بازی استفاده میکند. لرزش خفیف کنترلر که باعث افزایش احساس دلهره میشود یا گیر کردن تریگرها وقتی به دنبال باز کردن یک در در شرایطی بحرانی هستید، نمونههایی از استفاده از دوالسنس برای خلق و بهبود اتمسفر هستند.