بازی‌های ویدئویی زیادی وجود دارند که این روزها به شدت در میان بازی‌بازان به محبوبیت بسیاری دست یافته اند. فرنچایزهایی که بسیاری از ما برای انتشار نسخه‌ی جدیدی از ان‌ها لحظه شماری می‌کنیم. اما شاید بارها با خود فکر کرده‌‌اید که این فرنچایزها یا بازی‌های ویدئویی محبوب ما کار خود را از کجا آغاز کرده‌  و چگونه این درجه از محبوبیت دست یافته‌اند. با گیم پالت در بخش جدید تاریخچه بازی‌ها همراه باشید تا به بررسی تاریخچه‌ی بازی‌های ویدئویی محبوب شما بپردازیم. در قسمت اول به سراغ تاریخچه بازی Max Payne رفته‌ایم.

در اولین قسمت از این بخش جدید و جذاب تاریخچه بازی‌ها، قصد داریم تا تاریخچه ساخت  سری بازی موفق Max Payne را باهم مرور کنیم. به کمک این بخش و همچنین بخش داستان بازی قصد داریم تا شما را بازی‌های محبوب خود بیشتر و بیشتر آشنا کنیم. پس با گیم پالت همراه باشید.

تاریخچه بازی Max Payne؛ رویای آمریکایی

استودیوی تازه تاسیس رمدی (Remedy) که هنوز یک سال هم از تاسیس آن نگذشته بود، به عنوان اولین پروژه‌ی خود بازی Death Rally را تولید کرد. این بازی در سبک ریسینگ ایزومتریک بود و موفقیت آن باعث شد تا شرکت Apogee Entertainment با استودیوی رمدی همکاری کند و وظیفه انتشار بازی را به عهده بگیرد. همانطور که می‌دانید این شرکت ناشر بازی‌های موفقی از قبیل Commander Keen ،Duke Nukem و Wolfenstein 3D است.

استودیوی رمدی می‌خواست که این موفقیت را دوباره تکرار کند به همین دلیل این استودیو به اسکات میلر (Scott Miller) یعنی رئیس شرکت Apogee، سه ایده‌ی جدید برای بازی بعدی پیشنهاد کرد. یک بازی مسابقه‌ای دیگر مانند Death Rally، یک بازی با موضوع نبرد سفینه‌های فضایی و یک بازی شوتر ایزومتریک با موضوع عدالت.

آقای میلر از ایده‌ی سوم استقبال کرد اما خواستار کمی تغییر در ایده بازی شد. اسکات میلر به مدت 10 سال در حوزه‌ی بازی‌های ویدئویی فعالیت کرده بود و می‌دانست که برای ساخت یک بازی خوب به چه ایده‌هایی احتیاج دارد. میلر می‌خواست که این بازی به صورت کاملاً سه بعدی ساخته شود و رمدی هم این موضوع را پذیرفت.

در ابتدا قرار بود نام بازی Dark Justice باشد اما میلر با این موضوع مخالفت کرد و گفت که باید از اسم شخصیت اصلی بازی استفاده شود. میلر نام Max را برای اسم کوچک کاراکتر پیشنهاد کرد و برای نام خانوادگی کاراکتر هم Heat انتخاب شد. سپس میلر کار ثبت نام‌های تجاری با عنوان Max Heat را آغاز کرد و برای این کار 20 هزار دلار هزینه کرد.

ناگهان یکی از اعضای استودیوی رمدی نام Max Payne را پیشنهاد کرد. این نام پذیرفته شد و Max Heat با تمام هزینه‌هایی که صرف آن شده بود از بین رفت. این بازی با نام Max Payne در سال 1997 (1376) اجازه‌ی تولید دریافت کرد و شرکت Apogee وظیفه‌ی انتشار آن را برعهده گرفت. آقای Sami Jarvi که معمولاً او را نام حرفه‌ای وی یعنی Sam Lake می‌شناسند، ایده‌های فوق العاده‌ای برای بازی ارائه داد.

او ابتدا مکس پین را یک کاراگاه سرد، خشن و باهوش درنظر گرفت و سپس او را با المان‌های مختلف به یک پلیس افسرده تبدیل کرد. سم لیک می‌خواست که بازیکنان شخصیت مکس پین را بشناسند و دردهای او را ببینند به همین دلیل او تصمیم گرفت تا وارد زندگی شخصی مکس شود. برای مثال در طول بازی بازیکنان قسمت‌هایی از کابوس‌های این پلیس خشن را مشاهده می‌کنند.

سم لیک پیشنهاد کرد تا به جای کاتسین‌ها از صفحات کمیک استفاده شود. این تصمیم او باعث افزایش عمق بازی و همچنین جلوگیری از هزینه‌های اضافه برای شرکت شد. با این تصمیم تیم سازنده می‌توانست تغییرات و موقعیت‌های داستانی را صرف چند روز در بازی به تصویر بکشد. متاسفانه به دلیل بودجه‌ی کم استودیوی رمدی، از بازیگران و صداپیشه‌های زیادی در این بازی استفاده نشد و رمدی مجبور شد تا از اعضای استودیو به جای بازیگر و صداپیشه استفاده کند.

جالب است بدانید که سم لیک وظیفه ایفای نقش مکس پین را داشت و تیم طراحی از چهره او برای صورت شخصیت اصلی بازی استفاده کردند. این اتفاق در تاریخ بازی‌های ویدئویی اتفاق بزرگی بود چون تا قبل از آن کسی از صورت واقعی انسان برای طراحی کاراکتر استفاده نکرده بود.

اولین حضور

تریلر بازی مکس پین در مراسم E3 سال 1998 (1377) به نمایش درآمد. اکشن باورنکردنی و تخریب محیط بازی طرفداران را به وجد آورد اما مهم‌ترین عنصر گیمپلی بازی حالت Slow Motion بود که باعث جذابیت بیشتر بازی می‌شد. در ابتدا استودیو رمدی تاریخ انتشار آن را سال 1999 (1378) اعلام کرد اما نتوانست به وعده‌ی خود عمل کند.

در همین زمان فیلم The Matrix وارد سینما شد و توانست موفقیت خوبی دریافت کند. یکی از ایده‌های این فیلم استفاده از صحنه‌های تیراندازی Slow Motion بود. به همین دلیل ایده‌ی نبردهای اسلوموشن در مکس پین اصالت قبلی خود را از دست داد اما از طرفی هیچ بازی وجود نداشت که از این ایده استفاده کرده باشد و مکس پین در این زمینه اول بود.

استودیوی رمدی تصمیم گرفت تا کمی از فیلم ماتریکس الگو بگیرد و همچنین سعی کرد تا گرافیک بازی را تا حد زیادی افزایش دهد. همین موضوع باعث شد تا این بازی در سال 2000 (1379) هم از عرضه جا بماند. یکی از کارهایی که شرکت Apogee و رمدی در آن تجربه ای نداشتند، پورت کردن بازی‌ها برای کنسول بود. پس آن‌ها تصمیم گرفتند تا این مسئولیت را به استودیوی دیگری به نام Rockstar Games واگذار کنند.

پس از مدت‌ها انتظار بازی Max Payne در تاریخ 23 جولای 2001 (1 مرداد 1380) وارد بازار شد. این اتفاق در زمانی رخ داد که بازی‌هایی مانند Devil May Cry ،Gran Turismo 3 ،Anvance Wars ،Super Smash Bros ،Melee و Halo: Combat Evolved در بازار حضور داشتند. اما مکس پین توانست در رقابت با این بازی‌ها پیروز شود و بیش از 7 میلیون نسخه فروش داشته باشد. این بازی حتی تعدادی جایزه هم دریافت کرد.

در همین هنگام شرکت تیک تو (Take-Two) وارد عرصه شد و امتیاز بازی Max Payne را به قیمت 10 میلیون دلار خرید. خوشبختانه سازندگان جدید Max Payne شرایط بهتری برای ساخت بازی داشتند. اما اینبار سم لیک پیشنهاد ایفای نقش Max Payne را رد کرد.

شرایط تغییر کرده بود، بودجه‌ی شرکت بیشتر بود و به همین دلیل تیم سازنده شروع به استخدام بازیگران حرفه‌ای کرد. آقای Timothy Gibbs به عنوان مدل برای بدن و صورت مکس و آقای McCaffrey به عنوان صداپیشه مکس انتخاب شدند. اما سوالی که وجود داشت این بود که در نسخه‌ی دوم هدف مکس چیست؟ در این زمان سم لیک پیشنهاد کرد تا یکی از شخصیت‌های قسمت اول یعنی Mona Sax به نسخه‌ی دوم وارد شود.

مونا ساکس یک قاتل بود که نمی‌توانست مکس را بکشد. سم لیک تصمیم گرفت تا در نسخه‌ی دوم او را در مقابل مکس قرار دهد و زندگی این پلیس را دوباره از بین ببرد. هردو کاراکتر قصد نابود کردن سازمان Inner Circle را داشتند. تیم سازنده تصمیم گرفت تا سیستم Bullet Time را ارتقا دهد و همچنین ابزارهایی برای مادسازها طراحی کرد. آن‌ها حتی یک جایزه با نام A Happy Ending (یک پایان خوش) برای بازیکنانی که بازی را در سخت‌ترین حالت ممکن تمام کنند در نظر گرفتند.

نسخه‌ی دوم Max Payne در اکتبر 2003 (مهر 1382) وارد بازار شد. با وجود گرافیک بهتر و گیم‌پلی بهبود یافته، فروش نسخه‌ی دوم نسبت به نسخه‌ی اول بسیار پایین بود. فروش 3 میلیون نسخه از یک بازی شاید برای استودیوهای کوچک یک موفقیت محسوب شود اما تیک تو یک استودیوی عادی نبود. به خاطر ساخت نسخه‌ی دوم Max Payne، تعداد زیادی از بازی‌های این شرکت با تاخیر مواجه شده و شرکت تیک تو قادر به پرداخت بدهی‌های خود نبود.

سازنده‌ی جدید

شرکت تیک تو تصمیم گرفت تا ساخت نسخه‌ی سوم را به راکستار واگذار کند و استودیو‌ی رمدی به مدت پنج سال مشغول ساخت بازی Alan Wake شد. این بازی در ژانر اکشن ترسناک بود و اینبار هم شاهد صداپیشگی McCaffrey بودیم. در این بازی تعداد زیادی ایستر اگ مربوط به بازی Max Payne وجود داشت. بالاخره در سال 2009 شرکت راکستار به صورت رسمی از نسخه‌ی سوم مکس پین رونمایی و تاریخ انتشار آن را مشخص کرد.

اما اوضاع به خوبی پیش نرفت و تاریخ انتشار بازی بیش از سه بار تغییر کرد و دقیقاً زمانی که طرفداران از بازی ناامید شده بودند، با انتشار یک تریلر در سال 2011 (1390) همه چیز از نو شروع شد. حالا مکس دیگر یک پلیس نیست بلکه یک مامور امنیتی خصوصی است که در سائو پائولوی برزیل فعالیت می‌کند. اما زمانی که در مسئولیت محافظت از یک زن شکست می‌خورد دوباره داستان وی شروع می‌شود.

تغییرات بزرگی در این بازی رخ داده بود، دیگر نیویورک وجود نداشت و با محیط جدیدی مواجه بودیم، بخش چندنفره بازی فوق العاده بود و قابلیت Bullet Time هم به شدت ارتقا یافته بود و از همه مهم‌تر اینکه تیم سازنده به کلی تغییر کرده بود و هیچ کدام از اعضای تیم رمدی در آن حضور نداشتند و فقط سم لیک بود که در تیم جدید حضور داشت.

همه این تغییرات باعث شد تا نسخه سوم به موفقیت چشمگیری دست ییابد و به یکی از به یاد ماندنی ترین بازی‌های دوران ویدئو گیم تبدیل شود.

سخن پایانی:

سری Max Payne با وجود فراز و نشیب‌های زیادی که تجربه کرد، اما هنوز هم در میان بازی‌بازان به شدت محبوب است. بسیاری از بازی‌بازان خواستار ساخت نسخه‌ی جدیدی از این فرنچایز هستند. هنوز مشخص نیست که راک ساتار و شرکت تیکو تو برای سری Max Payne چه برنامه‌ای دارند. Max Payne یکی از الماس‌های گرانبهایی است که شاید در میان شلوغی بازی‌های راک‌استار همچون Manhunt به دست فراموشی سپرده شده و مورد بی اعتنایی قرار گرفته است. شاید دیگر شاهد عرضه‌ی نسخه‌ی جدیدی از این فرنچایز نباشیم اما هنوز هم تجربه‌ی نسخه‌های قدیمی Max Payne لذت بخش و دوست داشتنی است.