نقد و بررسی بازی Survival Kids؛ پازل ماجراجویی رنگارنگ

لانچ کنسول Switch 2 پر بود از بازی‌هایی که می‌خواستند قدرت سخت‌افزاری جدید نینتندو را به رخ بکشند؛ عناوین پرزرق‌وبرق، پرهیجان و پرسرعت. در میان این هیاهو، بازی دو نفره Survival Kids شاید در نگاه اول کوچک و ساده به نظر برسد. اما همین سادگی، همان چیزی است که آن را متمایز می‌کند.

Survival Kids نه به دنبال رقابت با عناوین بزرگ اکشن است و نه می‌خواهد بازیکن حرفه‌ای را با چالش‌های طاقت‌فرسا درگیر کند. این بازی یک دعوت به همکاری است؛ تجربه‌ای چند نفره که می‌خواهد خانواده‌ها، کودکان و تازه‌کارها را دور هم جمع کند و به آن‌ها نشان دهد که بازی‌های ویدیویی می‌توانند چیزی فراتر از رقابت یا خشونت باشند. با گیم پالت همراه باشید.

داستان و فضای بازی: ماجراجویی روی لاک‌پشت‌های عظیم 

روایت بازی به عمد ساده و کودکانه طراحی شده است. گروهی بچه‌ی کنجکاو در اتاق زیرشیروانی نقشه‌ی گنجی قدیمی پیدا می‌کنند. تصمیم می‌گیرند به دریا بزنند و ماجراجویی را آغاز کنند. اما طوفانی سهمگین قایق‌شان را در هم می‌شکند و آن‌ها را به سرزمینی عجیب می‌برد؛ جزایری که روی پشت لاک‌پشت‌های عظیم‌الجثه شناورند.

هر جزیره یک مرحله است. بازیکنان باید در آن قایق شکسته یا آسانسور خراب را تعمیر کنند، سنگ هارمونی (Harmony Stone) را به نقطه‌ی خروج برسانند و راهی جزیره‌ی بعدی شوند. این چرخه بارها تکرار می‌شود و به‌نوعی ستون فقرات روایت و گیم‌پلی است.

فضای بازی رنگارنگ و شاد است. موسیقی آرام و ملایم، طراحی بصری ساده اما دلنشین، و شخصیت‌هایی که هیچ‌گاه در معرض خطر واقعی نیستند، همه دست‌به‌دست هم می‌دهند تا تجربه‌ای دوستانه و بی‌استرس شکل بگیرد. حتی شکست‌ها هم بیشتر بهانه‌ای برای خنده‌اند تا تنبیه. وقتی برجک‌های باستانی شما را به آب پرتاب می‌کنند، تنها چیزی که از دست می‌دهید شیئی است که حمل می‌کردید؛ نه جان، نه امتیاز حیاتی.

این رویکرد «بدون تنبیه» باعث می‌شود این بازی دو نفره برای کودکان و تازه‌کارها بسیار قابل‌دسترس باشد. در واقع، Survival Kids بیش از آنکه درباره‌ی بقا باشد، درباره‌ی همکاری و یادگیری است.

گیم‌پلی و مکانیک‌ها

اگر مقدمه و روایت بازی بیشتر بر فضای کودکانه و ماجراجویانه تأکید داشت، قلب اصلی بازی دونفره Survival Kids در گیم‌پلی آن نهفته است. اینجا همه‌چیز حول یک چرخه‌ی ساده اما آموزنده می‌چرخد: جمع‌آوری، ساخت، همکاری. هر جزیره در واقع یک «پازل بزرگ» است که بازیکنان باید با انجام کارهای کوچک آن را حل کنند.تمامی سازه‌ها از جمله پل‌ها، تورهای صعود، قایق‌ها و آسانسورها همگی نیازمند مواد اولیه‌اند که از طریق جمع آوری منابع از جمله بریدن درختان برای چوب و شکستن سنگ‌ها برای مواد خام به دست می‌آیند.

بازیکنان باید این مواد را به نقاط مشخص منتقل کنند تا سازه‌ها ساخته شوند. شخصیت‌ها عملاً نامیرا هستند، اما نوار استقامت تعیین می‌کند که چه مدت می‌توانند اشیاء سنگین حمل کنند یا از تور بالا بروند. غذا انرژی را بازمی‌گرداند و همین باعث می‌شود آشپزی بخشی جدی از چرخه باشد.این چرخه بارها و بارها تکرار می‌شود، اما بازی تلاش می‌کند با افزودن ابزارهای جدید یا موانع تازه، حس پیشرفت ایجاد کند.

ابزارها و پیشرفت 

یکی از جذاب‌ترین بخش‌های بازی، سیستم blueprint یا نقشه‌های ساخت است. بازیکنان با یافتن این نقشه‌ها می‌توانند ابزارهای تازه‌ای بسازند. به مانند چتر (Glider) که برای پرواز کوتاه و عبور از دره‌ها کاربرد دارد یا قلاب ماهیگیری، برای کشیدن اشیاء از فاصله‌ی دور یا بالا بردن قطعات از صخره‌هاو پنکه‌ی برگ، که برای دمیدن اشیاء و قرار دادن آن‌ها به کار می‌رود.

این ابزارها نه‌تنها تنوع ایجاد می‌کنند، بلکه بازیکنان را مجبور می‌سازند خلاقانه فکر کنند. مثلاً وقتی نمی‌توان چیزی را مستقیم حمل کرد، باید آن را پرتاب یا با قلاب بکشید.

پازل‌ها و موانع 

پازل‌های بازی Survival Kids ساده‌اند اما به‌تدریج پیچیده‌تر می‌شوند. در ابتدا فقط باید چوب را به جعبه‌ی دستورالعمل ببرید، اما بعدها برجک‌های باستانی ظاهر می‌شوند که شما را به آب پرتاب می‌کنند. این برجک‌ها، هرچند آزاردهنده، تنوعی به روند بازی می‌دهند. همچنین محدودیت حمل اشیاء باعث می‌شود بازیکنان به همکاری نیاز پیدا کنند. دو نفر می‌توانند سریع‌تر درخت را قطع کنند یا اشیاء سنگین را جابه‌جا کنند. این طراحی عمداً تک‌نفره بودن را کند و خسته‌کننده می‌کند تا بازیکن به سمت همکاری سوق داده شود.

سیستم استقامت 

برخلاف بازی‌های بقا که مرگ و گرسنگی بخش جدی تجربه‌ دو نفره بازی Survival Kids به شمار می‌آیند. بازی سیستم استقامت را جایگزین کرده است. استقامت تعیین می‌کند چه مدت می‌توانید اشیاء سنگین حمل کنید یا از تور بالا بروید. البته غذا انرژی را بازمی‌گرداند، اما نبود غذا هرگز به مرگ منجر نمی‌شود؛ فقط سرعت شما کاهش می‌یابد.این سیستم به طور کلی باعث می‌شود بازی برای کودکان قابل‌دسترس باشد، بدون آنکه فشار یا تنبیه سخت‌گیرانه‌ای وجود داشته باشد.

Survival Kids در گیم‌پلی خود عمداً ساده و تکراری است، اما همین سادگی هدفمند است؛ آموزش مفاهیم پایه‌ی همکاری و بقا به بازیکنان تازه‌کار. چرخه‌ی جمع‌آوری، ساخت و پخت غذا شاید برای گیمرهای حرفه‌ای یکنواخت باشد، اما برای خانواده‌ها و کودکان تجربه‌ای آموزنده و سرگرم‌کننده فراهم می‌کند.

تجربه‌ی چندنفره و طراحی مراحل 

اگر بخواهیم Survival Kids را در یک جمله خلاصه کنیم، باید بگوییم: «این بازی فقط در همکاری معنا پیدا می‌کند.» برخلاف بسیاری از عناوین که حالت تک‌نفره و چندنفره را به‌عنوان دو گزینه‌ی مستقل ارائه می‌دهند، اینجا حالت تک‌نفره وجود ندارد و عملاً بازی برای چند نفر طراحی شده است.

همکاری در عنوان Survival Kids به مثابه هسته‌ی اصلی بازی عمل می‌کند. هر بازیکن می‌تواند نقشی متفاوت بگیرد؛ یکی آشپزی کند، دیگری منابع جمع کند، و دیگری پل‌ها و تورها را بسازد. این تقسیم وظایف باعث می‌شود هر مرحله حس یک پروژه‌ی گروهی داشته باشد. به علاوه بریدن درخت یا شکستن سنگ‌ها به‌طور عمدی در حالت یک‌نفره کندتر است. وقتی دو یا سه نفر همزمان کار می‌کنند، سرعت افزایش می‌یابد و همین طراحی بازیکن را به همکاری تشویق می‌کند.

البته همکاری فقط به معنای سرعت بیشتر نیست؛ تقسیم غذا و هماهنگی وظایف گاهی چالش‌های جدیدی ایجاد می‌کند. مثلاً وقتی منابع غذایی محدود است، باید تصمیم بگیرید چه کسی انرژی بیشتری نیاز دارد.

حالت‌های چندنفره 

بازی Survival Kids حتی به تجربه دو نفره هم محدود نمی‌شود و حالت‌ها دو یا چند نفره متنوعی را در اختیار بازی‌بازان قرار می‌دهد.

– Split-screen یا همان تجربه بازی دو نفره: صفحه به‌صورت عمودی تقسیم می‌شود و هر بازیکن کنترل شخصیت خود را دارد. این حالت ساده‌ترین و در دسترس‌ترین شکل همکاری است.

– GameShare سه نفره: یکی از ویژگی‌های جدید Switch 2، امکان اشتراک‌گذاری بازی با یک نسخه است. در این حالت، یک کنسول بازی را اجرا می‌کند و دو کنسول دیگر (حتی Switch قدیمی) تصویر را دریافت می‌کنند. هرچند افت فریم و حاشیه‌ی سیاه اطراف تصویر تجربه را کمی محدود می‌کند، اما همچنان راهی جذاب برای بازی گروهی است.

– آنلاین چهار نفره: با استفاده از کد خصوصی، چهار بازیکن می‌توانند به‌صورت آنلاین وارد یک مرحله شوند. این حالت برای خانواده‌هایی که در مکان‌های مختلف هستند یا دوستانی که نمی‌توانند کنار هم باشند، گزینه‌ی مناسبی است.

طراحی مراحل 

بازی شامل چندین جزیره است که هرکدام به‌عنوان یک مرحله عمل می‌کنند. طراحی مراحل بر پایه‌ی یک ریتم مشخص بنا شده:

1. ورود به جزیره و یافتن سنگ هارمونی.
2. جمع‌آوری منابع و ساخت ابزارهای اولیه.
3. عبور از موانع مثل دره‌ها یا برجک‌های باستانی.
4. تعمیر آسانسور یا قایق و انتقال سنگ هارمونی به نقطه‌ی خروج.

هر مرحله حدود ۲۰ تا ۲۵ دقیقه طول می‌کشد. در ابتدا مراحل ساده‌اند و بیشتر نقش آموزش دارند، اما به‌تدریج ابزارهای جدید و موانع تازه اضافه می‌شوند. با این حال، چرخه‌ی اصلی تغییر چندانی نمی‌کند و همین باعث می‌شود پس از چند ساعت حس تکرار به بازیکن دست دهد.

این بازی ماجراجویی ایزومتریک عمداً ریتمی آرام دارد. هیچ‌گاه بازیکن تحت فشار شدید قرار نمی‌گیرد. حتی وقتی اشتباه می‌کنید یا از برجک‌ها ضربه می‌خورید، تنها چیزی که از دست می‌دهید شیئی است که حمل می‌کردید. این طراحی باعث می‌شود بازی برای کودکان و تازه‌کارها بسیار قابل‌دسترس باشد، اما برای بازیکنان حرفه‌ای ممکن است بیش از حد ساده و تکراری به نظر برسد.

Survival Kids یک بازی دو نفره است است که فقط در همکاری معنا پیدا می‌کند. طراحی مراحل و مکانیک‌های بازی عمداً به‌گونه‌ای ساخته شده‌اند که بازیکن را به سمت کار گروهی سوق دهند. این رویکرد، هرچند برای گیمرهای حرفه‌ای ممکن است یکنواخت باشد، اما برای خانواده‌ها و کودکان تجربه‌ای آموزنده و سرگرم‌کننده فراهم می‌کند.

سیستم ستاره‌ها؛ انگیزه یا اجبار؟ 

یکی از مکانیک‌های کلیدی در بازی Survival Kids، سیستم امتیازدهی بر پایه‌ی ستاره‌هاست. هر مرحله می‌تواند تا شش ستاره به بازیکن بدهد. به طور مثال اگر مرحله را زیر زمان مشخصی تمام کنید و یا سنگ‌های گنج مخفی و آیتم‌هایی که در گوشه‌وکنار جزیره پنهان شده‌اند را به کمپ برگردانید، برای هر یک سه ستاره دریافت خواهید کرد.

این طراحی در نگاه اول شبیه به بازی‌های خانوادگی دیگر است که بازیکن را به بازگشت و تکرار مراحل تشویق می‌کنند. اما مشکل اصلی اینجاست که برای ورود به مرحله‌ی پایانی باید حداقل ۲۵ ستاره جمع‌آوری شود. این الزام باعث می‌شود بازیکن مجبور شود مراحل قبلی را بارها تکرار کند، حتی اگر حس کند همه‌چیز را تجربه کرده است.

برای کودکان و تازه‌کارها، این تکرار شاید به‌عنوان تمرین یا سرگرمی بیشتر معنا داشته باشد. اما برای بازیکنان حرفه‌ای، تبدیل به یک grind خسته‌کننده می‌شود. در واقع، سیستم ستاره‌ها بیش از آنکه انگیزه‌بخش باشد، به یک مانع تبدیل می‌شود.

نقد و بررسی این بازی بر اساس کد ارسالی ناشر بازی (Konami) و بر روی کنسول Nintendo Switch 2 انجام شده است.

جمع‌بندی نهایی 

Survival Kids یک بازی است که بیش از آنکه درباره‌ی بقا باشد، درباره‌ی همکاری، یادگیری و سرگرمی خانوادگی است. چرخه‌ی ساده‌ی جمع‌آوری و ساخت شاید برای گیمرهای حرفه‌ای یکنواخت باشد، اما برای کودکان و تازه‌کارها تجربه‌ای آموزنده و سرگرم‌کننده فراهم می‌کند.

با این حال، قیمت 50 دلاری‌ای که کونامی برای اثر مورد بحث تعیین کرده است، حتی برای خانواده‌ها رقم سنگینی است که برای یک بازی ماجراجویی چند نفره بپردازند. اگر قصد خرید این بازی را برای فرزندان دلبندتان دارید، شاید بهتر باشد صبر کنید تا با تخفیفی مناسب، بازی را خریداری کنید.