نقد و بررسی بازی Call of Duty: Modern Warfare 3؛ در جبهه‌ غرب خبری نیست

این موضوع که مسئله‌ی کمیت، کیفیت را تحت شعاع قرار می‌دهد، در دنیای بازی‌های رایانه‌ای جدید نیست. در مورد فرنچایز «کالاف‌دیوتی» و نشر سالانه‌ آن نیز می‌توان چنین ادعایی داشت. با گیم‌پالت همراه باشید تا با هم بازی Modern Warfare 3 را زیر تیغ نقد ببریم و بررسی کنیم که آیا انتظاراتی که همیشه از بخش داستانی کالاف‌دیوتی می‌رود در این شماره، همچنان وجود دارد یا خیر.

البته استودیو «اینفیتی‌وارد» (Infinity Ward) و تیم بزرگ کال‌آف‌دیوتی در کمپانی «اکتیویژن»، یک خط در میان، جدا از موفقیت‌ در فروش و درآمدزایی از این فرنچایز، طراحی‌های موفق و خوب نیز ارائه داده‌اند. مراحل‌های متنوعی در این مجموعه وجود دارند که در خاطر طرفداران مانده‌ و فراموش نمی‌شوند. بعد از شکست نسبی سازنده در بازگشت به ریشه‌های فرنچایز کالاف‌دیوتی در عنوان تاریخی «ونگارد»، توسعه دهندگان سراغ بخش محبوب‌تر Modern Warfare رفتند و بار دیگر جوخه‌ی کاپیتان پرایس را به عملیات فرستادند. امسال در ادامه‌ داستان بازی Modern Warfare 2، شماره‌ی بعدی این مجموعه منتشر شده است.

روایت سینمایی و تاثیر گذار از شاخصه‌های بخش‌ داستانی عنوان‌های کالاف‌دیوتی است. زمانی که  از نمای اول شخص از پله‌های برقی فرودگاه، تفنگ به دست، آهسته بالا می‌روید و تعداد زیادی از غیر نظامیان جلوی چشمان شما ظاهر می‌شوند؛ حادثه‌ای که قرار است رقم بخورد، بر شما آشکار می‌شود. محمد علوی، طراح مرحله‌ی No more Russian (روسی حرف نزن)، در مصاحبه‌ای ابراز کرد که اگر حتی فقط برای لحظه‌ای یکی از میلیون‌ها بازیکن، قبل از شلیک به سمت غیر نظامیان، مکث کند، من کارم را درست انجام داده‌ام. این مرحله می‌تواند نمادی برای خلاقیت و نوآوری در بازی‌های کال‌آف‌دیوتی باشد. خلاقیت و نوآوری‌ که در بازی Modern Warfare 3 وجود ندارد.

این عنوان بیشتر از هر چیز سعی کرده با بهره از مراحل و بخش‌های محبوب شماره‌های قبلی کالاف‌دیوتی، به زور احساسات مخاطب را برانگیزد. مرحله‌ی ابتدایی به جای نیرو‌های ماکاروف، بازی می‌کنید و در نقشه‌ای که گویی بدون ذره‌ای تغییر از «وردنسک» وارزون منتقل شده، برای آزاد کردن آنتا‌گونیست داستان ولادمیر ماکاروف، وارد عملیات می‌شوید. اگر صحنه‌های حساس این مرحله را بخواهم با مرحله‌ی «روسی حرف نزن» مقایسه کنم، خیلی از ایراداتی که در این عنوان وجود دارد آشکار می‌شوند.

صحنه‌ای که در پس دود خاکستری نارنجک‌های دود‌زا، صف نیرو‌های ضد شورش ظاهر می‌شوند را کنار صحنه‌ی ورود نیرو‌های دشمن در مرحله‌ی ابتدایی بازی Modern Warfare 3 بگذارید. این مرحله از نظر روایی و تاثیر گذاری کاملا خنثی است. طراحی مرحله نیز به همین منوال در بدوی‌ترین حالت ممکن انجام شده است. به طور کلی این گونه به نظر می‌رسد که تمام مراحل این بازی توسط دانشجو‌های ترم اول بازی‌سازی طراحی شده‌اند. جا‌گذاری عناصر در ادیتور بازی، ابدا از خط مشی خاصی پیروی نمی‌کنند. اگر در مسیری حرکت می‌کنید و دشمنی از اتاقی دیگر وارد راهرو می‌شود، آن اتاق هیچ عملکردی ندارد. حتی برای اتاق از نظر ظاهری نیز هویتی طراحی نشده است که آن را به عنوان اتاق انتظامات، مخابرات و یا چیز دیگری نشان دهد.

مراحل آزاد در بازی Modern Warfare 3 وجود دارند. مراحلی که بازیکن در قالب یکی از افراد تیم کاپیتان پرایس، وارد محیطی سند‌باکس می‌شود و به قولی آزاد است تا به روشی که می‌خواهد، مرحله را به اتمام برساند. در روایت بازی، افراد مختلف جوخه هرکدام مهارت منحصر به فرد دارند.به عنوان مثال می‌توان به معرفی گوست به عنوان بهترین تک‌تیرانداز اشاره کرد، اما این موضوع ابدا در طراحی سندباکس مراحل نسخه جدید کالاف‌دیوتی اثر نگذاشته است.

جاگذاری عناصر در ادیتور با در نظر گرفتن شخصیتی که وارد مرحله شده، نیست. اگر چند مسیر مختلف وجود دارد، هیچ تغییر رویه‌ای در روند مرحله و رویکرد بازیکن ندارد. ابتدایی‌ترین رویکرد طراحی مرحله‌ در این ژانر، اینگونه است که روبروی بازیکن یک خط دشمن وارد می‌شود، جلو روی بازیکنان، موانعی به عنوان سنگر و همینطور یک مسیر حاشیه‌ای برای دور زدن خط دشمنان نیز در نظر گرفته می‌شود. این رویکرد ابتدایی ستون اصلی مراحل بازی Modern Warfare 3 است. مسئله‌ی عجیب‌تر اینکه المان‌های بازی وارزون، به طرز عجیبی وارد بخش داستانی بازی شده ‌است.

ابتدای هر مرحله می‌توانید، تجهیزات خود را انتخاب کنید. جلیقه‌ی ضد گلوله یا ندارید یا ساده‌ترین آن در دسترس است. دستگاهی که برای بالا رفتن از طناب در بازی وجود دارد نیز در مراحل سند‌باکس بازی از ابتدای مرحله در اختیار بازیکن نیست. باید در سند‌باکس مرحله بچرخید و صندوق‌های مختلف را باز کنید و یک به یک تجهیزات خود را کامل کنید. این سیستم مختص به وارزون است. چرا کاپیتان پرایس باید بدون آمادگی و تجهیزات لازم، عملیات را آغاز کند؟ ساختار هر یک از مراحل سند‌باکس را نیز می‌توان به تخریب و بازکردن در خلاصه کرد. به این معنا که باید چیزی را خنثی یا تخریب کنید؛ یا به دنبال کلید باشید.

در کنار مراحل سند‌باکس، چند مرحله‌ی ویژه‌ی دیگر نیز در بازی کالاف‌دیوتی 2023 وجود دارند. در یکی از بدترین مراحل بازی باید، درحالی که سلاح خود را غلاف کرده‌اید، هم‌لباس با دشمنان، وارد پایگاه آن‌ها شوید. کاری که بازیکن در این مرحله‌ی طاقت‌فرسا باید انجام دهد، یکی شدن با دشمنان پایگاه و عبور از بین نگهبانان، در حالی که باید فاصله‌ای فرضی با آن‌ها داشته باشید، است. اینکه دقیقا چه میزانی را باید در این مرحله رعایت کنید، تقریبا مبهم است.

در طول تجربه‌ی این مرحله، چندین روش را برای پیش‌برد ماموریت امتحان کردم، اما در نهایت اینکه رعایت چه چیزی باعث شد شناسایی نشوم، برایم مشخص نشد. طی مرحله‌ای دیگر باید پشتیبانی هوایی برای جوخه‌ی روی زمین، فراهم کنید. موج دشمنانی که از اطراف نقشه وارد می‌شوند و جاگذاری تانکر‌های بنزین، به شدت مبتدی انجام شده است، به طوری که صرفا از بازیکن می‌خواهند با انفجار آن‌ها مرحله را پیش ببرد. در حقیقت با انفجار تانکر‌ها باید دشمنان را از بین ببرید. عملا عاملیت بازیکن وجود ندارد.

طراحی‌های بد و بی‌هدف، شامل مراحل خطی و داستان محور نسخه جدید کالاف‌دیوتی نیز می‌شوند. جوخه‌ی کاپیتان پرایس و رابطه‌ی عمیق افراد داخل تیم، از جذابیت‌های مدرن‌وارفر است. اما بیشتر مراحل بازی، بازیکن در قالب هر شخصیتی هم که باشد، تنها بازی را پیش خواهد برد. رابطه‌‌ای که در انتهای بخش داستانی به آن اشاره‌ی مستقیم می‌شود، ابدا احساس نمی‌شود و کنش میان افراد کاملا مصنوعی تداعی می‌شوند.

تمامیت مرحله‌ای که برای نجات ژنرال شپرد انجام می‌شود. تنها یک نکته دارد. این مرحله، برفی است. هدف، رسیدن از نقطه‌ی الف به ب است. همان ابتدا تنیده در میان‌پرده‌ها، ژنرال را آزاد می‌کنید. دیگر هیچ  جذابیتی در این مرحله وجود ندارد. آهنگ بازی که از همان ابتدا دچار اختلال است در این مرحله‌ی برفی، یخ می‌زند. تنها امری که در این مرحله باعث می‌شود بازیکن بیشتر و بیشتر از تجربه‌ی بخش داستانی Modern Warfare 3 متنفر شود، تک‌تیر‌اندازانی است که با لباس استتار سفید، پیدا کردنشان میان سفیدی محیط، آزار دهنده است.

مرحله‌ی کوتاه دیگری نیز وجود دارد که درک هدف آن برایم، دشوار است. مرحله‌ای که باید با دوربین‌های مداربسته‌ی شهری، فردی را شناسایی و دنبال کنید. در نظر داشته باشید که این مدل مراحل به جز کالاف‌دیوتی در دیگر بازی‌ها نیز وجود دارند و لزوما بد نیستند، اما کوتاه و سطحی بودن آن‌ها در این بازی، لول‌دیزاین را زیر سؤال می‌برند.

قبل از معرفی بازی Modern Warfare 3، شایعه‌ی انتشار بسته‌ی الحاقی برای نسخه‌ی دوم مدرن‌وارفر، پخش شده بود. صدق و صحت این شایعه به کنار، چیزی که به عنوان نسخه‌ی ۷۰ دلاری در حال حاضر در دسترس است، بیشتر از یک بسته‌ی الحاقی سطح پایین با قیمت ۲۰ دلار نیست. برای اجرای بازی لازم است، لانچر Modern Warfare 2 که حالا به نام Call of Duty Hub مطرح است، اجرا شود. حتی در روز‌های اولی که بازی در اختیارم بود، با اروری مواجه می‌شدم که برای اجرای بازی، دیسک Modern Warfare 2 را طلب داشت.

بیشتر بازیکنان Modern Warfare 3 به دنبال بخش داستانی آن نیستند و هدفشان تجربه‌ی بخش آنلاین بازی است. اما ۷۰ دلار برای یک بازی آنلاین چند نفره، قیمت هنگفتی است. در نظر داشته باشید که اگر روی کنسول پلی‌استیشن خود بخواهید بخش آنلاین را تجربه کنید، با توجه به افزایش قیمت اشتراک پایه‌ی پلی‌استیشن، باید ماهیانه ۱۰ دلار در کنار هزینه‌ی بازی، پرداخت کنید.

بازی Modern Warfare 3 پر از ایراد است. اما نمی‌توان منصف بود و از تبحر اینفینیتی‌وارد در طراحی سیستم‌های شوتینگ (گان‌پلی) سخن نبرد. البته همانطور که از این استودیو و دیگر تیم‌های توسعه‌ی Modern Warfare انتظار می‌رود، شلیک‌ کردن سلاح در این بازی، بسیار لذت بخش است. هرچقدر هم که چنین توقعی از این استودیو بدیهی تصور شود، اما همچنان، همانطور که ایراد‌ها را باید آشکار کرد، باید از نکات خوب، هرچقدر هم اندک، سخن برد.

طراحی مدل‌ها در این نسخه از بازی کالاف‌دیوتی، بسیار واقعی شده‌اند و میان‌پرده‌ها زیبا‌تر از همیشه، هرچقدر هم سطحی، به نمایش در می‌آیند. به طور کلی چنین نکاتی، در همه‌ی عنوان‌های Call of Duty رعایت می‌شوند و باقی‌ماندن آن‌ها در این عنوان، جای تقدیر ندارند.

بخش آنلاین Modern Warfare 3

هدف بسیاری از مخاطبین بازی‌های کالاف‌دیوتی، بخش آنلاین جذاب آن است. تیم Sledge Hammer سرگروه تیم طراحان این بخش از بازی هستند و اولین چیزی که با آغاز اولین مسابقه‌ی آنلاین حس می‌شود، سرعت بیشتر حرکت است. این موضوع در بخش داستانی نیز تا حدی حس می‌شد، اما تاثیر آن در بخش آنلاین شکوفا می‌شود. مانور اوپراتور‌ها از سویی به سوی دیگر نقشه‌های قدیمی و آشنای بازی، با سرعت بیشتری انجام می‌شود. سیستم پارکور مانندی که در این عنوان بیشتر خودنمایی می‌کند، برای من و بازیکنانی که به مبارزه‌ی سرعتی علاقه دارند، جذاب‌تر‌ خواهد بود.

روز‌های ابتدایی انتشار بخش آنلاین، بسیار ویژه هستند. زیرا افرادی که از روز اول بازی را تهیه کرده‌اند و حتی در بعضی موارد با تغییر ساعت دستگاه خود به زمان سوی دیگر کره‌ی زمین، برای دسترسی سریع‌تر به بازی اقدام کرده‌اند، طرفداران دوآتیشه‌ی فرنچایز هستند و به زبان ساده‌تر بازی را خوب بلد هستند. چند دست ابتدایی تا حس بازی را کامل درک کنم، مسابقات سختی بود که سبب شد، نوبت به نوبت کشته شوم.

این موضوع باعث شد ایرادی، آشکار شود. شاید به دلیل سرعت بیشتر چرخش بازیکنان در نقشه، Respawn Point یا نقاطی که اپراتور زنده می‌شود، بی‌نظم شد. اینکه اگر مبارزه گوشه‌ای از نقشه جریان داشت و اوپراتور شما کشته شد، آنطور که انتظار می‌رود نزدیک همان نقطه زنده نمی‌شوید و همینطور برعکس. ممکن است پشت سر هم، در فضایی زنده شوید که در محاصره‌ی کامل بازیکنان تیم حریف است.

اگر بخش آنلاین عنوان قبلی کالاف‌دیوتی را بازی کرده‌اید، می‌توانید اسلحه‌های خود را با سطحی که داشتند به بازی Modern Warfare 3 بیاورید، اما همانطور که بازی به شما هشدار می‌دهد، اختلاف قدرت سلاح‌های جدید با قدیمی بسیار زیاد است. به طور کلی چیزی که به نظرم آمد، قدرت بالای رایفل‌ها بود. برای کسب طرح‌ها و رنگ‌های مختلف برای ادوات خود نیز می‌توانید چالش‌های روزانه را کامل کنید. در مورد بخش چالش‌های روزانه‌ی بازی با در نظر گرفتن این موضوع که بسیاری از ایرادات در زمره‌ی روز‌های اول انتشار است، باید نکته‌ای را ذکر کنم. چندین بار پیش‌ آمد که برخلاف انجام چالش‌ها در طول بازی، بعد از اتمام مسابقه، چیزی برای من ثبت نشد.

نقشه‌های حال حاضر بازی مجموعه‌ای از نقشه‌هایی هستند که در عنوان‌های قبلی تجربه کرده‌اید. در عین حال از منظر بصری به نسبت و نه خیلی، زیبا‌تر و پرجزئیات‌ شده‌اند. نقشه‌های اصلی و جدید بازی بعد از انتشار فصل اول وارد بازی خواهند شد. تا حد امکان اکثر نقشه‌های کالاف‌دیوتی نسبت به نمونه‌های اصلی، وفادار هستند. این موضوع در حالی است که در این بازه از زمان، سطوح مشخصی در فضای نقشه‌ها دچار باگ هستند و مسئله‌ی همیشگی در‌ها نیز همچنان، آزار دهنده. به این معنا که بعد از پرش اوپراتور روی سطح مورد نظر، مثلا یک جعبه‌ی چوبی، درست روی سطح فرود نمی‌آید. اما در کل اگر فرصت شود، در گیم‌پلی سرعتی Modern Warfare3، لحظه‌ای درنگ و به جزئیات نقشه دقت کنید، لذت خواهید برد.

همانطور که پیش‌تر طرح کردم، روز‌های ابتدایی انتشار بخش آنلاین، حریف‌های سرسختی برای شما ارمغان می‌آورد. اما با بررسی‌هایی که کردم، می‌توانم با اطمینان بیشتری کیفیت، حریف‌یابی (Match Making) بر اساس سطح بازیکنان را تصدیق کنم. همچنان در نظر داشته باشید افرادی که در دو روز اول انتشار حریفان من بودند، بیشتر در یک سطح، متوسط به بالا قرار داشتند.

گیم‌پلی سرعتی بازی، توقف‌ در بازی را به نحوی خنثی کرده است. خیلی کمتر از عنوان قبلی، یک جا ماندن، به نفع شما است. این نکته که ثمره‌ی سرعت مانور اوپراتور‌ها است، نکته‌ی مثبتی است. قصد ندارم، تفاوت سبک طراحی مبارزه‌ی این عنوان را با شماره‌ی قبلی کالاف‌دیوتی بسیار متفاوت و جدید معرفی کن. همانطور که بعد از نشر خبر مدت زمان توسعه‌ی Modern Warfare3، متوجه شدیم و از بخش داستانی بازی نیز مشهود است، این عنوان همچنان، هویت دنباله‌ی Modern Warfare 2 را ندارد. اما می‌توان ادعا کرد، همه‌ی المان‌های نسخه‌ی قبلی در این عنوان، بهتر ارائه شده‌اند.

با توجه به اینکه بازی را روی کنسول پلی‌استیشن ۵ و با کنترلر تجربه کردم، لازم می‌دانم نکته‌ای در مورد سیستم، هدف‌گیری کمکی (Aim Assist) مطرح کنم. به نظر می‌رسد هدف‌گیری کمکی، بعد از نشانه‌ی دقیق به هدف متحرک، مثل سابق، آن را دنبال نمی‌کند. به این معنا که اگر با یکی از دشمنان وارد اتاقی شوید، بعد از اینکه در کشمکشی نزدیک، او را کشتید، این حس به شما دست می‌دهد که توانایی فردی در هدف‌گیری موجب پیروزی شما در مبارزه‌ی تک به تک شده است و اثر سیستم هدف‌گیری کمکی را کمتر حس می‌کنید.

برای آزاد کردن، دیگر ادوات جنگی مانند نارنجک‌های دودزا، سیستم خاصی تعبیه شده است. این سیستم، دستاورد کلی و خوبی به همراه دارد و خواهد داشت. اما از سوی دیگر برای گروه دیگر، تا حدی دچار اختلال می‌شود. در عنوان‌های قبلی برای آزاد کردن ادوات جنگی صرفا لازم بود لول‌آپ شوید، اما در بازی Modern Warfare 3 باید با انجام دادن چالش‌های روزانه و هفتگی یک به یک آن‌ها را آزاد کنید. دستاورد این موضوع، هدف‌محور شدن، بازیکنان هر مسابقه است.

این معضل در بسیاری از بازی‌های FPS وجود دارد که عده‌ای صرفا برای کشتن وارد مسابقه می‌شوند و اهداف (Objective) مسابقه را در نظر نمی‌گیرند. این سیستم آزاد کردن ادوات باعث می‌شود بازیکنان بیشتری به فکر اهداف باشند. از سوی دیگر اما، تکلیف بازیکنانی که همه‌ی ادوات را آزاد کرده‌اند مشخص نیست. در کل تعبیه‌ی چنین سیستمی مناسب این ژانر بازی است.

مدل‌های مختلف بخش آنلاین چند نفره بازی Modern Warfare 3، همگی در نهایت، هویت و کیفیت بازی‌های کالاف‌دیوتی را دارند. Mode جدید کاتروت (Cutthroat) حالتی از مسابقات است که در آن سه تیم سه نفره با یکدیگر مبارزه می‌کنند. برای طرفدارانی که از رقابت حساس‌تر لذت می‌برند، این مدل بازی می‌تواند جذاب باشد. اما حالت مبارزه‌ بزرگ بازی با توجه به کاستی‌هایی که دارد، نمی‌توانند بیشتر از یک دست بازی، برای شما کشش داشته باشد. حالت ۳۲ به ۳۲ بازی Modern Warfare3 با هدف جذب طرفداران بازی‌های Battlefield وارد شده است. اما دقیقا به دلیل نبود جزیئات و کلیاتی که Battlefield را محبوب می‌سازد، مدل Ground War، چنان جذابیتی ندارد؛ البته از نظر مخاطب کال‌آف‌دیوتی.

سخن پایانی:

ناشر بازی PS5 اثر را برای نقد و بررسی در اختیار رسانه گیم پالت قرار داده است

همیشه به ندای وظیفه پاسخ دادن، درست نیست. از این حرف شنوی شما، سواستفاده می‌کنند. همیشه بخش داستانی در بازی‌های کال‌آف‌دیوتی، انگیزه‌ای بود برای پرداخت قیمت کامل و تجربه‌ی بخش آنلاین آن در کنار بخش داستانی. اما Modern Warfare 3، از چنین قاعده‌ای پیروی نمی‌کند. بخش داستانی این عنوان سطحی، ابتدایی، بی‌هدف و بسیار کوتاه است. بخش آنلاین چند نفره‌ی بازی Modern Warfare 3 چنان ایراد بزرگی ندارد که دل مخاطب را بزند، اما از سوی دیگر، چیز چندان نوینی نیز ارائه نمی‌دهد تا بتوان هویت یک دنباله‌ی منحصر و البته ۷۰ دلاری را به آن نسبت داد. گیم‌پلی سرعتی و سیستم‌های جدید چالش‌ها دستاورد‌های مناسب و مثبتی به ارمغان خواهند آورد و می‌توان انتظار داشت تا زمان انتشار فصل اول بازی، مشکلات فنی نیز برطرف شود.