Ghostwire: Tokyo اثر جدید استودیوی تنگو گیم ورکس (Tango Gameworks) است که قصد دارد تجربهای نوآورانه از ژانر اکشن ماجراجویی را ارائه دهد. در این مقاله قصد داریم تا نگاهی متفاوت به این بازی داشته باشیم و ببینیم که نوآوریهای سازندگان میتوانند از Ghostwire: Tokyo تجربهای موفق و سرگرم کننده بسازند یا خیر. با نقد و بررسی بازی Ghostwire: Tokyo با گیم پالت همراه باشید.
بررسی بازی Ghostwire: Tokyo
همگی ما کم و بیش ترسهای زیادی را در زندگی خود تجربه کردهایم. شاید درست نباشد که نام ترس ناشناخته را روی آن بگذاریم اما بسیاری از ما بدون آنکه از ماهیت چیزی آگاه باشیم، از آن می ترسیم. فیلمهای سینمایی به ما القا میکنند که موجودات بیگانه ترسناک هستند و یا بازیهای ویدئویی به ما یادآور میشوند اگر ویروسی در جهان هستی پدیدار شود و مردم را الوده کند آنها تبدیل به زامبیهایی میشوند که باید از آنها بترسیم. پشت تمام این ترسها دلایل خاصی نهفته است اما میتوان گفت بدترین نوع ترس، ترسی است که ما هیچ دلیلی برای آن نداریم و تنها به صورت ناخودآگاه در برخورد با موضوع خاصی ترس در درون ذهن و روحمان رخنه میکند. اثر جدید استودیوی تنگو گیم ورکس یعنی بازی Ghostwire: Tokyo دقیقا قصد دارد به همین موضوع بپردازد. جایی که شهر توکیو و مردمان آن نه قربانی یک نیروی اهریمنی و نه قربانی زامبیها بلکه قربانی ترس خود میشوند.
نقد و بررسی این بازی بر اساس کد ارسالی ناشر و بر روی کنسول پلی استیشن 5 انجام شده است
پیش زمینه داستانی بازی آنقدر پخته و جذاب به نظر میرسد که انتظارات ما از داستان اصلی بازی را بالا میبرد. تا جایی که تا پیش از تجربه بازی در ذهن خود تجربهای رمز آلود و هیجان انگیز را متصور میشوید. بازی با اتفاقاتی لوکومتیو وار و پشت سرهم آغاز میشود و به یکباره بازیباز را در در جلوی تعدادی از موجودات ناشناخته قرار میدهد و علت این اتفاق را نیز با یک دلیل پیش پا افتاده توجیه میکند؛ این موجودات به دنبال روح شما هستند.
اوضاع وقتی پیچیدهتر میشود که بدانید شما دو روح در یک بدن هستید. شما در نقش شخصیتی به نام Akito بازی میکنید که طی یک تصادف کشته شده اما همین تصادف باعث میشود او از اتفاقاتی که در شهر توکیو افتاد جان سالم به در ببرد. دومین شخصیت بازی نیز KK نام دارد که در حقیقت یک روح است که با ورود به بدن Akito هم جان او را نجات میدهد و هم قدرتهای خاصی را به او میبخشد. وجه اشتراک این دو شخصیت دشمن آنها و شخصیت شرور بازی است که ماسک Hannya را به صورت دارد. او مسئول تمام اتفاقاتی است که در شهر توکیو افتاده است. متاسفانه با وجود اینکه بازی Ghostwire: Tokyo یک بازی روایت محور و کاراکتر محور است اما بازی شخصیت پردازی عمیقی ندارد.
با وجود اینکه بالای 30 ساعت این بازی را تجربه کردم اما نتوانستم ارتباط عمیقی با هیچ یک از شخصیتهای آن برقرار کنم. حتی این مورد در ارتباط با Hannya هم صدق میکند. او بیشتر از اینکه به یک شخصیت مرموز و ترسناک و یا حتی اهریمنی شبیه باشد به یک قاتل زنجیرهای شبیه است که رستگاری انسانها را در نابودی روحشان میبیند. بازی نمیتواند انگیزه و هدف شخصیتهای بازی را به درستی به مخاطب خود انتقال دهد. بازی تلاش خود را میکند تا جزئیات بیشتری از سرگذشت و پیش زمینه داستانی شخصیتهای بازی ارائه دهد اما این جزئیات آنچنان که باید و شاید قانع کننده نیستند.
اما نکته جالب در رابطه با داستان بازی Ghostwire: Tokyo، دشمنان آن هستند که Visitors نام دارند. این موجودات از ترسهای انسانها به وجود آمدهاند. هرکدام به شکلهای مختلفی در بازی مشاهده میشوند و حتی انسانهای هدف آنها نیز متفاوت هستند. آنهایی که کت و شلوار به تن دارند از ترس افرادی به وجود آمدهاند که از زندگی کاری رومزه خود کلافه شدهاند. یا Visitorهایی که لباس دانش آموزی به تن دارند نمایانگر انسانهایی هستند که از زندگی دانش آموزی واهمه دارند. طراحی این دشمنان که به طور بسیار نزدیکی با پلات داستانی بازی مرتبط هستند را میتوان از نقاط عطف داستان بازی به شمار آورد . باید سازندگان را به دلیل این نوآوری و این دقت در جزئیات تحسین کرد. دشمنان بازی حقیقتا از طراحی بسیار خوبی برخوردار هستند و در طراحی آنها به جزئیات توجه بالایی شده است اما مشکل اصلی این است که تنوع آنها در بازی بسیار پایین است.
اتمسفر بازی فوق العاده است. شهر توکیو که دیگر واقعا به شهر ارواح تبدیل شده به خوبی به تصویر کشیده میشود. در تک تک مناطق بازی میتوانید غم و تاریکی که در کوچه و پس کوچههای شهر خیمه زده است را مشاهده کنید. انسانهایی که روزی در این شهر زندگی میکردند و در حال فعالیت بودهاند اما به یک باره ورق بر میگردد و تنها چیزی که از آنها باقی میماند لباسهای آنهاست. حتی روح آنها نیز در آرامش نیست زیرا Visitorها قدم به قدم به دنبال ارواح سرگردانی هستند که در شهر پراکندهاند و قصد دارند تا آنها را به دام بیاندازند. تمام این موارد سبب خلق اتمسفر بینظیری در بازی میشوند که تنها یک چیز کم دارد و آن هم ترس است.
مشکل اینجاست که ابدا قرار نیست در این بازی بترسید. این موضوع کاملا منطقی است زیرا بازی در سبک اکشن ماجراجویی است و تنگو گیم ورکس قصد داشته تا کمی از بازیهای ترسناک فاصله بگیرد و تجربه سرگرم کنندهتری را ارائه دهد. اما بازی Ghostwire: Tokyo ماهیتا یک عنوان ترسناک است. بگذارید این طور بگویم بازی تمام المانهای یک بازی ترسناک را دارد اما این المانها و این ایدهها به نوعی قربانی اکشن بودن بازی شدهاند. عملا تلاش بر این بود تا بازی در حین اینکه سرگرم کننده باشد بتواند حسابی شما را هم بترساند اما در این کار موفق نبوده است.
دنیای بازی به صورت جهان باز طراحی شده است. شما میتوانید به صورت آزادانه در محیط بازی به کاوش بپردازید و به دنبال آیتمها، انجام ماموریتها و فعالیتهای فرعی دیگر باشید. قسمتهایی از نقشه با مه پوشیده شده است که دسترسی به آنها ممنکن نیست. با آزاد کردن معابد از دست Visitorها و هیولاهای اهریمنی، میتوانید قسمتهای بیشتری از نقشه را آزاد کنید و به آن دسترسی داشته باشید. همانطور که گفتم روح KK در بردن Akito قرار دارد. این موضوع باعث میشود تا Akito به قدرتهای جادویی خاصی در بازی دسترسی پیدا کند. جادوهای بازی شامل باد، آتش و آب میشوند. دشمنان بازی نیز شامل انواع Visitorها و موجودات اهریمنی دیگری میشوند که باید به وسیله جادو با آنها مبارزه کنید.
اما استفاده از جادو نیز نامحدود نخواهد بود. بلکه بازی حتی بر روی درجههای سختی پایین نیز دست شما را برای استفاده از جادوها باز نمیگذارد. اگر بخواهم مثالی بزنم جادوها به مانند هفتتیرهایی هستند که هرکدام تعداد محدودی گلوله دارند. بنابراین برای استفاده مجدد از آن سلاح باید خشاب آنها را پر کنید. این کار به طریق مختلفی قابل انجام است. به نظر میرسد این محدودیت به این منظور اعمال شد تا بازی بیش از حد آسان نشود. بارها پیش آمد که در طول مبارزات و در حساسترین مقطع هیچ جادوی قابل استفادهای نداشتم. زیرا ظرفیت آنها به اتمام رسید و حتی راهی برای شارژ کردن دوباره جادوها نیز در دسترس نبود. این موضوع میتواند پس از مدتی باعث شود تجربه بازی برای شما آزاردهنده شود.
مهمترین مشکل سیستم جادوها در گیم پلی بازی Ghostwire: Toky نه محدود بودن ظرفیت جادوها بلکه تعداد کم آنها در بازی است. فقط سه جادو در بازی وجود دارند که تا قبل از رسیدن به نیمه بازی به هر سه جادو دسترسی خواهید داشت. البته به غیر از جادوها شما یک تیر و کمان و تعدادی طلسم نیز در بازی به دست میآورید. تیرو کمان فقط برای هدشاتها کاربرد دارند و امکان تیراندازی سریع و پشت سر هم وجود نخواهد داشت. در حقیقت استفاده از تیرو کمان آنقدر محدود است که شاید اصلا قید استفاده از آن در بازی را بزنید. طلسمها اما کاربردهای مختلفی دارند. به طور مثال یکی از طلسمهایی که به دست میآورید، دشمنان را گیج میکند و شما میتوانید در این لحظه با استفاده از جادو یا تیر و کمان آنها را از پای در آورید.
با کشتن Vistorها و موجودات اهریمنی و دریافت امتیاز مهارت، میتوانید به ارتقای مهارتهای جادو، مهارتهای پلتفرمینگ و دیگر مهارتها بپردازید. اگرچه چیزی به نام جاخالی دادن در بازی وجود ندارد اما شما میتوانید در برابر ضربات دشمنان از سپر جادویی خود استفاده کنید. اما سپر جادویی به طور کامل از شما محافظت نخواهد کرد. مکانیزم دفاع کردن بازی بیشتر بر روی Perfect Block متمرکز است. یعنی شما باید در آخرین لحظه در برابر ضربه دشمن دفاع کنید تا هم از آسیب آنها در امان بمانید و هم بتوانید به آنها آسیب بزنید.
به طور کلی مکانیزم مبارزه با جادو در بازی بسیار نوآورانه و جذاب است. مبارزه با دشمنان با استفاده از جادو و سپس بیرون کشیدن هسته (قلب) آنها از بدنشان بسیار لذت بخش و سرگرم کننده است. اما همان طور که گفتم تعداد بیشتر جادوها میتوانست تنوع بیشتری به گیمپلی بازی اضافه کند و از تکراری شدن روند آن جلوگیری کند.
در عین حال که میتوانید با دشمنان با جادو مبارزه کنید مکانیزم مخفی کاری نیز به شما اجازه میدهد تا در صورت لزوم بتوانید دشمنان خود را مخفیانه از پای در آورید. حتی با ارتقای مهارت مربوط به مخفی کاری میتوانید با سرعت بیشتری به صورت مخفیانه حرکت کنید. اگرچه خیلی روی هوش مصنوعی دشمنان بازی حساب باز نکنید. به خصوص اینکه تنوع دشمنان در بازی بسیار پایین است. به طور کلی وقتی در کوچه پس کوچههای شهر توکیو به گشت و گذار میپردازید به ندرت پیش میاید با دشمنان بازی برخورد کنید. آنها اکثرا در نقاطی خاصی به مانند ساختمانهای نیمه کاره و یا معابد در بازی حضور دارند و اکثرا هم شما Visitorهای تکراری را مشاهده میکنید.
همان طور که اشاره کردم، بازی Ghostwire: Tokyo دارای یک دنیای جهان باز است. این بدین معنی است که علاوه بر ماموریتهای داستانی، نقشه بازی مملو است از ماموریتهای فرعی و فعالیتهای جانبی. در ماموریتهای فرعی بازی که تعداد آنها کم هم نیست در واقع شما باید به یک سری از ارواح سرگردان کمک کنید و برای آنها فعالیتهای خاصی را انجام دهید. برخی از این ماموریتهای فرعی جذاب هستند و چالشهایی را برای شما ایجاد میکنند که انجام دادن آنها خالی از لطف نیست و برخی دیگر هم تنها برای پر کردن نقشه بازی ایجاد شدهاند و هدف خاصی را دنبال نمیکنند.
از جمله فعالیتهای فرعی بازی میتوان به جمع آوری کالتکیبلها و نجات ارواح سرگردان اشاره کرد. در حقیقت با استفاده از ابزار خاصی شما ارواح سرگردان را که دنیای بازی پراکنده هستند را جذب میکنید و سپس با مراجعه به باجه تلفن آنها را به دنیای دیگر میفرستید تا با کمک شخصی دیگر بتوانند به جسم خود بازگردند. ایده نجات ارواح سرگردان نیز بسیار جذاب به نظر میرسد اما تعداد آنها در بازی آنقدر زیاد است که گاهی احساس کردم در حال جمع آوری آیتم کالکتیبل هستم تا نجات ارواح سرگردان.
شاید بهتر بود ارواح کمتری در بازی وجود داشت اما برای نجات برخی از آنها باید پازل خاصی را حل میکردیم یا بازی چالش خاصی را پیش روی ما قرار میداد. تنها چالشی که مشاهده کردم این بود که برخی مواقع Visitorها در حال نابودی ارواح سرگردان هستند و شما باید ابتدا جلوی آنها را بگیرید و سپس به نجات ارواح سرگردان بپردازید.
از نظر فنی و عملکرد، بازی Ghostwire: Tokyo نزدیک به ده حالت مختلف را در اختیار شما قرار میدهد. دو حالت اصلی برای تجربه یان بازی حالت عملکرد و حالت کیفیت هستند. در حالت عملکرد بازی با نرخ فریم 60 بر روی کنسول پلی استیشن 5 اجرا میشود. انیمیشنها بسیار وانتر هستند و بازی از سرعت بالاتری برخوردار است اما از کیفیت بصری بازی کمی کاسته میشود. در مقابل حالت کیفیت (Quality) را داریم که در این حالت بازی اگرچه با نرخ فریم 30 اجرا میشود و به لطف قابلیت رهگیری پرتو کیفیت بصری بسیار بالاتری را ارائه میدهد. اگرچه کیفیت بالاتر به این معنی است که از سرعت و عملکرد بازی در این حالت کاسته میشود و بازی کمی آهستهتر اجرا میشود.
اما حالتهای گرافیکی بازی تنها به این دو محدود نمیشوند. حدودا هشت حالت گرافیکی دیگر در بازی وجود دارند که به شما اجازه میدهند تا تجربه شخصیتری از بازی داشته باشید. به طور مثال میتوانید بازی را بر روی نرخ فریم نامحدود تجربه کنید. این حالت خود دارای دو حالت عملکرد و کیفیت است. در هر دو حالت نرخ فریم بازی ممکن است از 60 فریم بر ثانیه هم فراتر رود اما در حالت عملکرد، افت فریم کمتری را شاهد هستیم. همچنین دو حالت دیگر نیز وجود دارند که به شما اجازه میدهند تا قابلیت Vsync را بر روی حالت نرخ فریم نامحدود فعال کنید. پیشنهاد میکنم اگر به دنبال تجربه بازی بر روی نرخ فریم نامحدود هستید، حتما گزینه Vsync را فعال کنید.
یکی دیگر از نکات مثبت بازی Ghostwire: Tokyo پشتیبانی از کنترلر دوال سنس است. زمانی که در کوچه و پس کوچههای شهر توکیو در حال قدم زدن هستید، میتوانید صدای پای خود را احساس کنید. زمانی که در حال مبارزه با دشمنان بازی و استفاده از جادوها و یا تیر و کمان هستید یا در حال بیرون کشیدن قلب بدن Visitorها هستید تریگرهای انطباق پذیر کنترل دوال سنس مقاومت بسیار خوبی از خود نشان میدهند. این موضوع باعث میشود تا شما تجربه فوق العاده ای از مبارزات در بازی داشته باشید.
سخن پایانی:
شکی در این موضوع وجود ندارد که Ghostwire: Tokyo به هیچ عنوان بازی ضعیفی نیست. این بازی کلیشههای مرسوم دنیای بازیهای اکشن ماجراجویی را رها کرده و قصد دارد تا تجربهای متفاوت و نوآورانه از این سبک را به بازیبازان ارائه دهد. بازی تا حدودی در هدف خود موفق عمل میکند. داستان بازی Ghostwire: Tokyo شاید در ابتدا نتواند آن طور که باید و شاید شما را به خود جذب کند. اما در ادامه وقوع اتفاقاتی سبب میشود تا داستان بازی کمی جذابتر شود و شما را مجاب کند تا پایان بازی با آن همراه شوید. گیمپلی بازی و مکانیسم استفاده از جادوها در بازی بسیار جذاب و سرگرم کننده است و برخی ماموریتهای فرعی بازی واقعا جذاب هستند.
اتمسفر فوق العاده بازی به همراه دشمنانی که پشت طراحی هر یک از آنها مفهوم خاصی وجود دارد و همچنین پشتیبانی از کنترلر دوال سنس را میتوان از نقاط عطف این بازی به شمار آورد. البته این موارد باعث نمیشوند تا از نقاط ضعف این بازی چشم پوشی کنیم. Ghostwire: Tokyo مملو از ایدههاو المانهایی است که نیمه کاره رها شده و یا توجه زیادی به آنها نشده است. ایدههایی که میتوانستند بازی Ghostwire: Tokyo به یک تجربه بینظیر تبدیل کنند.
نقد و بررسی
بازی Ghostwire: Tokyo
Ghostwire: Tokyo شاید از نظر داستانی آنچنان که باید و شاید جذاب نباشد اما از نظر گیم پلی فرمول اعتیاد آوری دارد. اتمسفر فوق العاده بازی و مکانیزم مبارزه با جادو، باعث میشود شما حتی پس از اتمام بازی ساعتها به گشت و گذار در دنیای بازی و انجام ماموریتها و فعالیتهای جانبی مشغول شوید. البته برخی نقاط ضعف بازی به مانند محدود بودن تعداد جادوها، تنوع پایین دشمنان بازی باعث میشوند Ghostwire: Tokyo نتواند به پتانسیل کامل خود برسد.
مثبت
- مکانیزم مبارزه با جادو نوآورانه و جذاب است
- اتمسفر فوق العاده
- توجه به جزئیات چه در دنیای بازی و چه در طراحی دشمنان
- عملکرد فنی خوب بر روی کنسول پلی استیشن 5
منفی
- داستان کسل کننده و شخصیت پردازی ضعیف
- تنوع پایین دشمنان بازی و محدود بودن جادوها که میتوانند باعث تکراری شدن گیم پلی شوند