بازیهای نقش آفرینی این روزها به محبوبیت بسیاری دست یافتند و همین موضوع سبب شد تا سازندگان بسیاری به سراغ ساخت چنین عناوین بروند. امروز قصد داریم یکی از جدیدترین بازیهای نقش آفرینی با نام The Waylanders را با یکدیگر بررسی کنیم. با نقد و بررسی بازی The Waylanders با گیم پالت همراه باشید.
بازیهای نقش آفرینی آنقدر محبوب هستند که هر توسعهدهندهای را به سمت ساخت چنین عناوینی وسوسه میکنند. طی سالهای اخیر، هر یک از بازیهای نقش آفرینی سعی داشتند تا روایت متفاوت و ارائه گیمپلی منحصر بفرد، ویژگیهای جدیدی را به این ژانر بیافزایند و خود را از سایر عناوین مشابه متمایز سازند. بازی The Waylanders یکی از همین عناوین است که از آن صحبت میکنیم. این بازی به جای ستینگهای علمی تخیلی یا فانتزی، اساطیر سلتی را به عنوان ستینگ اصلی خود انتخاب کرده است. همین موضوع را میتوان وجه تمایز اصلی این بازی در مقایسه با سایر عناوین نقش آفرینی به شمار آورد.
داستان بازی The Waylanders:
بازی The Waylanders داستان جنگجوی سلتی را روایت میکند که به همراه پادشاه خود به ملاقات با Tuatha de Danaan که خدایان سرزمین سلتی محسوب میشوند ملاقات کنند. اما سفر آنها آن طور که باید و شاید خوب پیش نمیرود و خیلی زود تبدیل به یک فاجعه میشود. زیرا خدایان آن طور که سلتیها انتظار داشتند، روی خوشی به این ملاقات نشان نمیدهند. به همین سبب خدایان تصمیم میگیرند تا جنگجویان سلتی و سرزمین آنها را نابود کنند.
شخصیت اصلی بازی تا دم مرگ هم میرود اما در نهایت از این رخداد جان سالم به در میبرد. آنها وقتی به زمین باز میگردند با سرزمین ویران و تاریکی روبرو میوشند. شخصیت اصلی بازی قدرت عجیبی را به دست میآورد که به او امکان میدهد تا در میان زمان جابجا شود. قدرتی که میتواند از آن برای نجات سرزمین خود استفاده کند.
(این نقد و بررسی توسط کد ارسالی ناشر و بر روی پلتفرم PC انجام گرفته است)
به طور کلی ستینگ اصلی بازی و پلات داستانی بازی بسیار جذاب به نظر میرسد. شما قادر هستید تا در دو بازه زمانی به طور مداوم جابجا شوید. عصر تاریک بریتانیا که در افسانههای سلتی نیز آن بسیار شنیدهایم و بریتانیای قرون وسطی. بازی، The Waylanders رمز و رازهای زیادی در خودر پنهان دارد که میتواند در ادامه کمی روایت داستانی و مراحل بازی را جذاب تر کند . اما متاسفانه مراحل داستانی بازی کاملا خطی دنبال میشوند. اگرچه انتخابهای داستانی در بازی وجود دارند و طبیعتا باید در بازی و روند داستانی آن تاثیرگذار باشند اما متاسفانه تعداد این انتخابها در بازی زیاد نیست و حتی با وجود همین گزینههای اندک، امکان تغییر روند داستانی بازی مانند بازیهای نقش آفرینی معمول وجود ندارد.
چیزی که باعث جذابیت و تمایز این بازی میشود دقیقا موضوع یعنی پرداخت به افسانههای سلتی است. در حالی که این روزها بازیهای نقش آفرینی مدرن مدام به سراغ وایکینگها و رومیها میروند، The Waylanders این ریسک را پذیرفت و افسانههای سلتیک را انتخاب کرد. بازی پای انتخاب خود نیز میایستد و در طول داستان با روایتهای مختلفی از قهرمانان، هیولاها و خدایان سلتی، ما را با ستینگ منحصر بفرد خود بیشتر آشنا میکند. این تنها موردی است که باعث میشود روایت داستانی بازی کمی قابل تحملتر شود.
گیم پلی:
از نظر گیم پلی همان طور که می دانید با یک بازی نقش آفرینی تاکتیکی روبرو هستیم. بازی از همان ابتدا به شما اجازه میدهد تا شخصیت خود را مطابق با سلیقه خود بسازید. در این زمینه بازی گزینههای شخصی سازی مناسبی را در اختیار شما قرار میدهد. همچنین شما قادر هستید تا کلاس و همچنین نژاد شخصیت خود را انتخاب کنید. هر نژاد نیز دارای مهارتهای منحصر بفرد خود خواهد بود. گیم پلی بازی را میتوان مشابه نقش آفرینیهای کلاسیک یعنی Baldur’s Gate و Dragon Age به شمار آورد. حتی الهاماتی از سری Warcraft نیز در این بازی به وضوح وجود دارد.
در طول گیمپلی بازی باید به مناطق مختلفی سفر کنید و به کاوش در این مناطق بپردازید. مناطق بازی اگرچه نسبتا وسیع هستند اما به یکدیگر مرتبط و متصل نیستند بر همین اساس به طور کلی دنیای بازی آنچنان بزرگ به نظر نمیرسد. در هر محیط گنجها و همچنین پازلهایی وجود دارد تا به نوعی بازیباز را به کاوش در این مناطق ترغیب کنند. تا اینجای کار شاهد انقلاب خاصی در گیم پلی بازی نیستیم و بازی تنها سعی دارد کار خود را در خلق یک گیم پلی نقش آفرینی استاندارد به خوبی انجام دهد.
در طول مسیر و داستان بازی The Waylanders با شخصیتهای مختلفی ملاقات خواهید کرد که برخی از آنها میتوانند به عنوان شخصیت همراه، شما را همراهی کنند و حتی در مبارزات به شما کمک کنند. متاسفانه شخصیتهای همراه بازی کاملا سطحی هستند و هیچ عمقی در طراحی شخصیتها وجود ندارد. به سختی میتوان شیمی خوبی میان این شخصیتها و شخصیت اصلی بازی پیدا کرد. البته ضعیف بون سیستم دیالوگهای بازی و حتی صداپیشگی آن که میتوانست کمی بهتر از این انجام شود نیز در این موضوع بی تاثیر نیست.
دوربین بازی در تمام مدت گیمپلی به صورت سوم شخص و نزدیک به شخصیت اصلی بازی است. همین موضوع کمی گیمپلی بازی را برای علاقهمندان به بازی نقش آفرینی جذابتر میکند. البته در هنگام مبارزات میتوانید دوربین بازی را به حالت استراتژیک (تاکتیکال) تبدیل کنید و از این طریق میدان نبرد را از بالا مشاهده کنید. این موضوع برای این است که شما بتوانید در مبارزات کنترلر بهتری روی همراهان خود داشته باشید و مبارزات آنها را مدیریت کنید. در هر زمان که تمایل پیدا کنید، میتوانید کنترل هر یک از همراهان خود را به دست بگیرید و با آن شخصیت مبارزه کنید. همچنین در صورت تمایل میتوانید مدیریت نبرد را به هوش مصنوعی بسپارید و خودتان در نقش یکی از شخصیتهای تنها بر روی نبرد متمرکز شوید.
اما متاسفانه این مکانیزم نیز دارای ضعفهای متعددی است که شاید بتوان مهمترین ان را دوربین بازی برشمرد. هنگام سوییچ کردن به حالت تاکتیکال، دوربین بازی عملکرد مناسبی ندارد. دوربین بازی در این حالت تنها بر روی شخصیت تحت کنترلر متمرکز است و امکان جابجایی دوربین نیز وجود ندارد. بنابراین در بسیاری از اوقات شما کنترل خوبی بر روی سایر شخصیتها ندارید. همچنین این موضوع باعث میشود تا برعکس حالت سوم شخص، نتوانید دید خوبی از موقعیت دشمنان در میدان نبرد داشته باشید.
مشکلات دوربین بازی فقط به این مورد ختم نمیشود. دوربین بازی در بسیاری از اوقات با مشکلات همراه است که تجربه بازی را آزاردهنده میکند. به طور مثال وقتی به یک مانع برخورد میکنید دوربین بیش از حد به شخصیت اصلی بازی نزدیک میشود. شاید باورتان نشود برای حرکت دادن دوربین و یا به اصطلاح چرخیدن آن باید حتما کلید سمت راست ماوس را فشار دهید. من گمان میکنم این ویژگی دیگر منسوخ شده باشد و عجیب است که هنوز هم در چنین بازیهایی شاهد آن هستیم. اگر بخواهید بازی را با کنترلر تجربه کنید نیز اوضاع بدتر میشود و علاوه بر مشکلات دوربین مشکلات جابجایی در منوی بازی نیز به آن اضافه میشود. اگرچه باید بگویم تجربه مبارزات بازی با کنترلر کمی بهتر بود اما در مجموع توصیه نمیشود.
بازی دارای شش کلاس است و هر کلاس قابلیت منحصر به فرد و وظایف خود را خواهد داشت. به طور مثال جنگجو میتواند آسیب بیشتری به دشمنان وارد کند و یا کماندار میتواند از پشت سر به نیروهای دشمن شلیک کند. همچنین هر کدام از آنها دارای درخت مهارتهای خود هستند. به این منظور که با پیشروی در بازی باید مهارتهای جدیدی برای آنها آزاد کنید و مهارتهای آنان در مبارزات را ارتقا دهید. اگر از بازیبازان نقش آفرینیهای فانتزی باشید قطعا با این موضوع آشنایی خواهید داشت.
عملکرد هر کدام از همراهان شما متفاوت خواهد بود و از این روی با در برداشتن این همراهان میتوانید تاکتیکهای متفاوتی را در مبارزات پیاده کنید. این موضوع باعث میشود گیم پلی بازی سرگرم کنندهتر شود. اما یکی از المانهای جدیدی که بازی The Waylanders معرفی میکند ویژگی Formations است. این ویژگی در حقیقت نیروهای ویژهای هستند که اگر کلاس Human را انتخاب کنید میتوانید از آن استفاده کنید.
به طور مثال Phalanx یک Formation به شمار میرود و مشتکل از گروهی از سربازان با نیزهای تیز و بلند است که جنگجویان بسیار خوبی هستند. Formation دیگری orb نام دارد و یک لاک پشت است که با سپر خود از شما در هنگام نبرد محافظت میکند و یک Formation دفاعی است. با انتخاب Formation مناسب ( دفاعی یا تهاجمی) میتوانید در نبردهای عظیم و یا حتی نبردهای تن به تن و دوئلها، نتیجه نبرد را تغییر دهید و به راحتی پیروز میدان شوید.
البته مشکلاتی که این سیستم دارد میتواند باعث شود که به طور کلی بی خیال آن شوید. به طور مثال برخی اوقات استفاده از Formationها باعث میشود که نتوانید از دیگر همراهان خود استفاده کنید مگر اینکه آنها را از Formation خارج کنید. فرض کنید Formation شما دفاعی باشد و شما باید شخصیت Healer را از Formation خارج کنید. در این صورت Healer شما آسیب خواهد دید و دیگر در تیم خود کسی را نخواهید داشت که شما یا سایر جنگجویان را مداوا کند. در این صورت احتمالا در نبرد شکست خواهید خورد.
گرافیک و جلوه های بصری:
بازی The Waylanders داری مناطق نبستا وسیعی است که از نظر جزئیات با ستینگ اصلی بازی همخوانی نستا خوبی دارند. سازندگان در طراحی مناطق بازی از مناطق مختلفی از شمال اسپانیا الهام گرفتهاند. الهام گیری از افسانههای سلتی سب میشود تا هر یک از مناطق بازی دارای اتمسفری خاص و حماسی باشند. استفاده از رنگهای زنده نیز بر زیبایی مناطق بازی میافزاید. بازی The Waylanders سبک هنری را برای طراحی شخصیتهای بازی انتخاب کرده است.
اگرچه شخصا طرفدار این سبک هنری هستم اما به نظر میرسد طراحی شخصیتها و رندرینگ چهرهها آن طور که باید و شاید خوب از آب در نیامده است. برخی شخصیتها دارای طراحی فوق العادهای هستند که حتی میتوان آن را با انیمیشنهای مطرح مقایسه کرد و برخی دیگر نیز از طراحی بسیار ساده و پیش پا افتادهای برخوردارند. در مجموع اما نمیتوان به این موضوع خیلی خرده گرفت و میتوان گفت با توجه به مستقل بودن بازی، The Waylanders از نظر بصری یک تجربه قابل قبول است.
اما از منظر عملکرد فنی، بازی The Waylanders با وجود اینکه نسخه نهایی است اما باگ و گلیچهای زیادی دارد. به علاوه از نظر عملکرد فنی نیز بازی نمیتوان عملکرد با ثباتی از خود ارائه دهد. من بازی را بر روی یک سیستم بالا رده اجرا کردم ولی نتوانستم بر روی رزولوشن 4K و بر روی بالاترین تنظیمات تجربه پایدار و نرخ فریم ثابتی داشته باشم. کاهش رزولوشن به 1080p و 1440p نیز به این موضوع کمکی نکرد. به نظر میرسد بازی همچنان به پولیش بیشتری احتیاج دارد.
سخن پایانی:
انتخاب افسانههای سلتی به عنوان ستینگ اصلی در نگاه اول انتخاب جذاب و هوشمندانهای به نظر میرسد اما در روزهایی که بازیهای نقش آفرینی مدرن با وایکینگها و اساطیر یونان در باز جولان میدهند انتخاب چنین ستینگی برای یک بازی نقش آفرینی کلاسیک ریسک بزرگی است. بازی The Waylanders تلاش کرد تا با الهام گیری از این دو عنوان نقش آفرینی محبوب Baldur’s Gate و Dragon Age، تجربهی قابل قبولی از یک عنوان نقش آفرینی کلاسیک ارائه دهد.
The Waylanders دارای ستینگ داستانی فوق العاده و اتمسفر بینظیری است. ناگفته نماند که جلوههای بصری زیبای بازی در خحلق این اتمسفر زیبا نقس بسزایی دارند. بر همین اساس The Waylanders پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک بازی نقش آفرینی بی نظیر را داشت اما متاسفانه سازندگان از پتانسیلهای بازی به خوبی استفاده نکردند. بازی در روایت داستان آغازین خود بسیار شتابزده عمل میکند. در ادامه نیز انتخابهای داستانی محدود بازی و عدم تاثیر آن بر روند داستانی باعث میشود تا از داستان بازی کاملا ناامید شویم.
گیم پلی بازی از تکرار رنج میبرد و با ضعفهای فنی متعددی همراه است. از نظر شخصیت پردازی نیز بازی بسیار ضعیف عمل میکند. سیستم دیالوگهای ضعیف بازی نیز مزید بر علت میشود تا شخصیتهای بازی و مکالمات آنها با یکدیگر هیچ جذابیتی نداشته باشد. ایدهها و نواوریهای محدودی در بازی وجود دارند که ایکاش سازندگان بازی توجه بیشتری به آنها میکردند. ایدههایی که میتوانستند بازی The Waylanders را به تجربه بهتر و سرگرمکنندهتری تبدیل کنند.
نقد و بررسی
The Waylanders
بازی The Waylanders سعی داشت تا با الهام گیری از عناوین موفق این ژانر، تجربهای متفاوت و منحصربفرد را ارائه دهد اما متاسفانه قربانی شتابزدگی سازندگان آن شده است. بازی هنوز به زمان بیشتری برای پولیش و برطرف کردن ضعفهای متعدد آن نیاز داشت. مشکلاتی که بازی The Waylanders را از رسیدن به پتانسیل کامل خود باز میدارند.
مثبت
- ستینگ منحصر بفرد بازی
- کیفیت بصری خوب
- برخی مکانیکهای بازی به مانند مکانیزم Formation و سفر در زمان
منفی
- مشکلات فنی متعدد بازی از قبیل مشکلات دوربین
- روایت داستانی شتابزده
- مبارزات تکراری
- سیستم دیالوگهای بازی